Το κόστος του Προσφυγικού στην Υγεία

Περίπου 30 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι θα φθάσει το ετήσιο κόστος για την περίθαλψη 50-70.000 προσφύγων-μεταναστών. Τα πρώτα επίσημα δεδομένα που έχει αναλύσει το υπουργείο Υγείας, δείχνουν ότι το ετήσιο κόστος ισοδυναμεί με τις δαπάνες λειτουργίας ενός νοσοκομείου 400 κλινών!

Ειδικότερα, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι τα ετήσια έξοδα ενός πληθυσμού 50-70.000 προσφύγων-μεταναστών είναι δυνατόν να ξεπεράσουν ακόμη και τα 30 εκατ. ευρώ. Ποσό το οποίο είναι ισοδύναμο με τον ετήσιο προϋπολογισμό νοσοκομείων, όπως η Αγία Όλγα (400 κλίνες) και το Σισμανόγλειο (450 κλίνες).

Τα πρώτα στοιχεία, που έχουν συγκεντρωθεί, δείχνουν ότι μέχρι σήμερα:

• έχουν δαπανηθεί περίπου 4,5 εκατ. ευρώ για φάρμακα, υλικά και άλλες υπηρεσίες υγείας.
• Στον αντίποδα, από διάφορες πηγές της Ε.Ε. και του Διεθνούς Οργανισμού για τους πρόσφυγες, έχουν εγκριθεί μόνο περίπου 3,5 εκατ. από τα οποία μέχρι πριν λίγες ημέρες είχαν εκταμιευτεί μόλις 500.000, ενώ σήμερα το ποσό έχει ανέλθει στα 2,3 εκατ.

Πηγές του υπουργείου Υγείας δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους για το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατία στη διαχείριση του προβλήματος με τις υπηρεσίες των Βρυξελλών. Ο αρμόδιος επίτροπος Υγείας της Ε.Ε. κ. Βιτένις Αντριουκαΐτις, ο οποίος τον Νοέμβριο είχε επισκεφθεί τη Λέσβο, εμφανίζεται θετικός στην οικονομική στήριξη της Ελλάδας, αλλά στην πράξη παρατηρείται έντονη γραφειοκρατία και δραματική καθυστέρηση.

Είναι ενδεικτικό ότι πρόσφατα η Κομισιόν εξέδωσε έκθεση 36 σελίδων, η οποία αφορά τον ηλεκτρονικό τρόπο καταγραφής και παρακολούθησης της υγείας των μεταναστών και των προσφύγων στις χώρες υποδοχής. Παράγοντες του υπουργείου Υγείας μας σχολίαζαν δηκτικά ότι «είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι»…

Την ίδια ώρα, όμως, οι ανάγκες υγείας των προσφύγων δεν μπορούν να περιμένουν. Μάλιστα, με την πάροδο του χρόνου αλλάζουν μορφή και πολλαπλασιάζονται. Στην αρχή του προσφυγικού κύματος προς τη χώρα μας, τα βασικά προβλήματα υγείας ήταν κυρίως μικροτραυματισμοί, που αντιμετωπίστηκαν σχετικά εύκολα από μη κυβερνητικές οργανώσεις ή τις νησιωτικές υπηρεσίες υγείας.

Εδώ και μερικές εβδομάδες, όμως, μετά το κλείσιμο της βαλκανικής διαύλου, έχουμε πλέον ένα μεγάλο πληθυσμό προσφύγων-μεταναστών, οι οποίοι έχουν εγκλωβιστεί και – όπως όλα δείχνουν – θα μείνουν στη χώρα μας επί μακρόν. Έτσι, οι ανάγκες υγείας τους παίρνουν άλλη διάσταση:

• Συνθήκες υγιεινής. Η εμφάνιση μεμονωμένων κρουσμάτων ηπατίτιδας στους πρόχειρους καταυλισμούς των προσφύγων αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Η διαχείριση των τουαλετών και των σκουπιδιών αποτελούν ανοιχτές πληγές και κύρια πηγή μολύνσεων.
• Λοιμώδη νοσήματα. Εδώ ο κίνδυνος δεν είναι τόσο να μεταδοθούν νοσήματα από τους πρόσφυγες στο γηγενή πληθυσμό, αλλά το αντίστροφο! Ο οργανισμός των προσφύγων είναι «παρθένος» σε μικρο-οργανισμούς, που υπάρχουν στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την πτώση του ανοσοποιητικού τους λόγω των κακουχιών και της κακής διατροφής, εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους.
• Χρόνια νοσήματα. Όσα άτομα έχουν χρόνια νοσήματα, όπως διαβήτη, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία είναι φανερό ότι έχουν απορρυθμιστεί λόγω υποσίτισης, διακοπής αγωγής και των κακουχιών.
• Εμβολιασμοί. Τους τελευταίους μήνες, το 52% των προσφύγων είναι μικρά παιδιά, τα οποία προφανώς έχουν και πιο ευάλωτη σωματική και ψυχική υγεία. Επίσης, χρειάζονται εμβολιασμούς, αντιμετώπιση δερματικών παθήσεων, οδοντιατρική φροντίδα κλπ.
• Ψυχικά προβλήματα. Πολλά άτομα χρειάζονται ψυχολογική στήριξη και διαχείριση του μετατραυματικού στρες, που συνοδεύει επώδυνες καταστάσεις, όπως η προσφυγιά. Επίσης, χρειάζεται εγρήγορση των αρχών και παρακολούθηση για την εμφάνιση σοβαρών ψυχώσεων.

Για να καλυφθούν οι προαναφερόμενες ανάγκες, ο σχεδιασμός του υπουργείου Υγείας προβλέπει ότι χρειαζόμαστε:

• Τουλάχιστον 9 κινητές μονάδες με γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό, οι οποίοι θα επισκέπτονται καταυλισμούς και χώρους ανοιχτής ή κλειστής διαμονής.
• Συνολικά, 150 γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων και περίπου 900-1.000 επαγγελματίες υγείας!
• Ανυπολόγιστες προς το παρόν ποσότητες φαρμάκων και υγειονομικού υλικού. Μάλιστα, εδώ, το μείζον πρόβλημα είναι ότι λόγω Μνημονίου, υπάρχει πλαφόν στις δαπάνες φαρμάκων τόσο του ΕΟΠΥΥ (2 δις) όσο και των νοσοκομείων (570 εκατ.) και μέχρι στιγμής οι δανειστές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δεχθούν οποιαδήποτε χαλάρωση λόγω του προσφυγικού.