LSE: Η Ελλάδα ξοδεύει λίγα στην Υγεία και άνισα στο κοινωνικό κράτος

«Ακτινογραφία» των κοινωνικών δαπανών της Ελλάδας αποτελεί η έκθεση του London School of Economics, που παρουσίασε πρόσφατα ο Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Υγείας του LSE, Πάνος Καναβός.
Τα συμπεράσματα της έκθεσης αναδεικνύουν την άνιση κατανομή των πόρων για το κοινωνικό κράτος και την άδικη δημοσιονομική μεταχείριση της Υγείας. Δεν είναι μόνο το χαμηλό μερίδιο του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στην Υγεία, σε μια περίοδο που οι ανάγκες αυξάνονται, αλλά και η «ανισόρροπη» διανομή των πόρων για την κοινωνική ασφάλιση. Σύμφωνα με τον κ. Καναβό η Ελλάδα ξοδεύει λιγότερα από χώρες της Ε.Ε. στην Υγεία και περισσότερα για τις συντάξεις. Αν αυτό ακούγεται θετικό και κυρίως αντιφατικό με την πραγματικότητα χιλιάδων συνταξιούχων είναι γιατί η χώρα μας δεν επενδύει στην πραγματικότητα στο κοινωνικό κράτος, αφού επιδόματα, που θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύτιμα, έχουν περιοριστεί σε ψίχουλα.
«Στην περίπτωση της Υγείας η Ελλάδα ξοδεύει κοντά στο 5% του ΑΕΠ, ενώ οι άλλες χώρες από 7% έως 9%, ενώ οι ανάγκες για επένδυση στην Υγεία θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν την επόμενη δεκαετία και ενώ ο πληθυσμός της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης, συνεχίζει να γερνάει… Πρέπει να δούμε πως θα καλύψουμε αυτό το κενό», τόνισε ο κ. Καναβός.
Όπως καταγράφεται στην έκθεση, στο πεδίο της Κοινωνικής Ασφάλισης, δηλαδή συντάξεις, πρόνοια και κοινωνικά επιδόματα η Ελλάδα καταβάλλει αναλογικά το μεγαλύτερο ποσοστό συντάξεων (~15% του ΑΕΠ) χωρίς να επενδύει σε επιπλέον κοινωνικό κράτος όπως είναι τα κοινωνικά, οικογενειακά επιδόματα.
Στον αντίποδα χώρες όπως η Δανία, που διαθέτει ένα ποσοστό ~25% του ΑΕΠ για Κοινωνική Ασφάλιση, αλλά με το μείγμα συντάξεων- πρόνοιας – επιδομάτων να είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της Ελλάδας. Αρνητικό παράδειγμα η Ελλάδα και στην κοινωνική στέγαση, αφού αποτελεί την τελευταία χώρα σε επενδύσεις στο κομμάτι αυτό, όταν όλες οι υπόλοιπες χώρες επενδύουν ως και ~2% του ΑΕΠ τους.
Στην παρουσίαση των κύριων σημείων της «Έκθεσης Κοινωνικές Δαπάνες στην Ελλάδα: Υπάρχει περιθώριο δίκαιης ανακατανομής» ο κ. Καναβός υπογράμμισε την ανάγκη συναίνεσης και σταθερών πολιτικών. Όπως εξήγησε φαίνεται να είναι τέτοιες οι εξελίξεις της επόμενης δεκαετίας, που σε τομείς-κλειδιά άσκησης κοινωνικής πολιτικής – όπως είναι η Υγεία – απαιτείται να επιτευχθεί από σήμερα μία, έστω ελάχιστη συναίνεση, σε βασικά ζητήματα. Παράλληλα, θα πρέπει με σταθερότητα να οικοδομηθεί μια σταθερή πολιτική, εφόσον η χώρα αποφασίσει πως θα κατανείμει με περισσότερο ορθολογισμό και συνοχή τους πόρους που διαθέτει.
Η «Έκθεση» συνέκρινε τις κοινωνικές δαπάνες της Ελλάδας (Άμυνα, Παιδεία, Έρευνα, Υγεία, Μεταφορές, Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.α) με εκείνες χωρών του Ευρωπαϊκού Βορρά και Νότου  και παρουσιάζει τον τρόπο τον οποίο επιλέγει να κατανείμει κάθε χώρα τους κοινωνικούς της πόρους. Στη συζήτηση, που ακολούθησε την παρουσίαση συμμετείχαν οι τομεάρχες τομεάρχες Υγείας Σάκης Παπαδόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ), Εύη Χριστοφιλοπούλου (ΔΗΜ. ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ), ο αναπληρωτής Τομεάρχης Υγείας Ιάσων Φωτήλας (ΝΔ) και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος για θέματα Υγείας Γιώργος Μαυρωτάς (ΠΟΤΑΜΙ).
Το ενδιαφέρον είναι πως από τη συζήτηση προέκυψε συμφωνία των τεσσάρων σε τέσσερα σημεία:

• Στην ανάγκη δόμησης μιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ικανής να ανακόψει τη σημερινή κατάσταση με την υπερφόρτωση της Δευτεροβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
• Την προώθηση των Κλινικών Μελετών στην Ελλάδα, μέσω της απελευθέρωσης του σχετικού νομοθετικού πλαισίου και της άρσης γραφειοκρατικών εμποδίων. Το πεδίο αυτό μπορεί να αποφέρει περίπου €250 εκ σε ετήσια βάση στο σύστημα Υγείας.
• Ότι η κλειστή φαρμακευτική δαπάνη των €1, 945 δις δεν είναι πλέον αρκετή για την κάλυψη του πληθυσμού της χώρας και πως πρέπει να αναζητηθούν οι τρόποι – σε συνεννόηση με την Τρόικα – ώστε αυτή να ανέβει στα ~€2,3 δις που είναι το θεμιτό για την Ελλάδα.
• Ότι η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας προς τους πολίτες από τα Νοσοκομεία της χώρας πρέπει να βελτιωθεί.