Παναγία μου ένας διαγωνισμός!

Ειδικότερα, πρόκειται για το Ίδρυμα Ορμύλια. Αποτελεί έκφραση της βούλησης της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους και του Ιερού Κοινοβίου “Ευαγγελισμός της Θεοτόκου”, που είναι εγκατεστημένο στο ομώνυμο Μετόχι της Ιεράς Μονής στην Ορμύλια Χαλκιδικής. Το Ίδρυμα λοιπόν διαθέτει ένα ιατρικό κέντρο, που φέρει την επωνυμία «Παναγία η Φιλανθρωπινή».
Δεν θα εξετάσω επί τους παρόντος από πού και ως πού ένα ίδρυμα αυτής της μορφής λαμβάνει χρηματοδότηση για την αγορά ιατρικού εξοπλισμού. Όπως έμαθα, το εν λόγω ίδρυμα έχει στηριχθεί πολλάκις και ποικιλοτρόπως από την Πολιτεία. Ορθό ή λάθος, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…
Στο προκείμενο: Πρόσφατα, βγήκε στον αέρα η διακήρυξη υπ’ αριθμόν 12 με προϋπολογισμό περίπου 500.000 ευρώ (πλην ΦΠΑ) και βαρύγδουπο τίτλο: “εκσυγχρονισμός των υποδομών προληπτικής ιατρικής”. Όμως, το έργο – όπως περιγράφεται στη διακήρυξη – μόνο εκσυγχρονισμός δεν είναι.
Πρώτα απ’ όλα, η διακήρυξη ζητεί απαρχαιωμένο εξοπλισμό, όπως αναλογικά εμφανιστήρια φιλμ με χρήση χημικών (επιβαρυντικά για το περιβάλλον), τα οποία είναι υπό κατάργηση σε όλη την Ευρώπη.
Τι θα μπορούσε να ζητεί, αν πράγματι στόχος ήταν ο εκσυγχρονισμός; Πολύ απλά ένα νέο ψηφιακό μαστογράφο ή έστω έναν ψηφιοποιητή τύπου CR ώστε να ψηφιοποιηθεί το σήμα του υπάρχοντος αναλογικού μαστογράφου… Ακόμη, ζητεί σύστημα προβολής αναλογικών φιλμ με προϋπολογισμό μάλιστα 39.400 ευρώ αντί για σύγχρονο διαγνωστικό σταθμό μαστογραφίας.
Μα καλά θα μου πει κανείς, και γιατί η υπόθεση είναι απίστευτη; Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που ξοδεύουμε χρήματα από το ΕΣΠΑ για να αγοράσουμε εξοπλισμό, που δεν μπορούμε να τον αξιοποιήσουμε αποδοτικά.
Μη βιάζεστε. Επιπλέον, η διακήρυξη ζητεί την ανάπτυξη  ενός συστήματος MTSS (Mammography Telecomunication Software System), όρος εφεύρεση του Ιδρύματος, με ασαφείς προδιαγραφές και απαιτήσεις που μάλλον περιλαμβάνουν την ψηφιοποίηση των υπαρχόντων εξετάσεων.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ζητείται το λογισμικό να υποστηρίζει την… πομακική γλώσσα, η οποία ούτε επίσημη γλώσσα είναι και απ’ τα λίγα που γνωρίζουμε δεν έχει ακόμα αποτυπωθεί γραπτά (είναι μόνο προφορική γλώσσα). Ελπίζουμε η αναφορά στην πομακική  να αποτελεί απλώς μια επιλογή και όχι απαίτηση υποστήριξής της…
Το ίδρυμα απαιτεί και χρηματοδοτεί μέσω ΕΣΠΑ την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος αντί να περιγράφει τις ανάγκες του και να ζητάει έτοιμη λύση, που σαφώς υπάρχει στην αγορά και με την κατάλληλη παραμετροποίηση θα μπορούσε  να λειτουργήσει πολύ γρήγορα και αποδοτικά.
Έχει γίνει φαίνεται συνήθεια τελευταία στην Ελλάδα πρώτα να παίρνουμε το έργο και μετά να κατασκευάζουμε την λύση. Θυμίζω ότι πρόσφατα στη Θεσσαλία κάποιοι προωθούσαν ένα σύστημα αρχειοθέτησης ψηφιακών ιατρικών εικόνων σε 13 νοσοκομεία, ενώ το σύστημα έχει λάβει χρηματοδότηση από τον αναπτυξιακό νόμο για να φτιαχτεί! Ευτυχώς, όπως έμαθα, μετά απ’ όσα έγραψα, το θέμα πάγωσε.
Είναι σαφές ότι στο ίδρυμα Ορμύλια δεν έχουν συμβουλευτεί  κάποιον που να έχει γνώση δημιουργίας ενός σύγχρονου κέντρου μαστού γιατί με τα χρήματα που παίρνει το Ίδρυμα μέσω ΕΣΠΑ θα μπορούσε να αποκτήσει από τα καλύτερα κέντρα μαστού στην Ελλάδα.
Και καλά στο ίδρυμα δεν γνωρίζουν. Στην οικεία περιφέρεια, που έχει εντάξει το έργο στο ΕΣΠΑ και το παρακολουθεί, δεν βρέθηκε ένας χριστιανός που να γνωρίζει τα στοιχειώδη, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα; Αλήθεια που πάνε τα χρήματά μας; Ο Θεός να βάλει το χέρι του…