Απλά τα πράγματα με τα γενόσημα

Τα πράγματα με τα γενοσημα ειναι απλά: ναι, στο εξωτερικό αποτελούν το 40-80% της κατανάλωσης φαρμάκων σε όγκο. Εδώ μόλις το 25%. Εξω αντιπροσωπεύουν το 15-30% των πωλήσεων φαρμάκων σε αξίες. Εδώ μόλις 15%.

Ξέρετε τι σημαίνει πρακτικά αυτο; Ότι στην Ελλάδα τα γενοσημα ειναι ακριβότερα σε σχέση με το εξωτερικό! Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη και τη σημασία που μπορεί να έχει η προστασία της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Όμως, αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε βάρος της κοινωνίας. Είναι χρέος του Άδωνη Γεωργιάδη να βρει τη χρυσή τομή.

Δεν θα ξεχάσω πέρσι στο συνέδριο της ΕΕΦΑΜ, όταν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος από την IMS του εξωτερικού, παρουσίασε μία διαφάνεια με το τι συμβαίνει με τις τιμές και την κατανάλωση της γενόσιμης ατορβαστατίνης σε Ελλάδα και Γερμανία. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, εδώ, ήταν πολύ ακριβότερη!

Σκεφθείτε ότι η Γερμανία διαθέτει υψηλές τιμές στα πρωτότυπα φάρμακα. Άλλωστε διαθέτει μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες, που κάνουν έρευνα (Bayer, Boehringer). Οι υψηλές τιμές όμως ισχύουν όσο ένα προϊόν είναι σε καθεστώς προστασίας. Όταν χαθεί η πατέντα, η τιμή πέφτει κατακόρυφα, συμπαρασύροντας και τις τιμές των γενοσήμων.

Στη Γερμανία ισχύει και ένα άλλο μέτρο, από το οποίο μπορούμε να διδαχθούμε και να επωφεληθεί και η εγχώρια βιομηχανία. Κατά την τιμολόγηση ενός προϊόντος λαμβάνονται υπόψη και παράμετροι όπως η απασχόληση που προσφέρει μία εταιρεία, οι επενδύσεις που κάνει, ακόμη και η κερδοφορία που εμφανίζει. 

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Ούτε να δώσουμε χρήματα σε ξενόφερτους συμβούλους, όπως κάνει τώρα η κυβέρνηση μετά από “παρότρυνση” της task force. Απλώς να διδαχθούμε από όσα εφαρμόζονται έξω και να αποφασίσουμε τι ταιριαζει στο δικό μας σύστημα.

Έξω λοιπόν υπαρχουν κανόνες συνταγογραφησης, κίνητρα για γιατρούς και ασθενείς και ανταγωνισμός μεταξύ των γενοσήμων. Εδώ ειναι ξέφραγο αμπέλι. Και συχνά η χρήση τους ειναι ακριβότερη για τα ταμεία!

Για παράδειγμα ένας γιατρός μπορεί να γράψει για το ίδιο πρόβλημα υγείας δύο γενόσημα (νιμεσουλίδη και πραζόλη), ενώ θα μπορούσε να χορηγήσει ένα πρωτότυπο (αναστολέα της COX-2), που και καλύτερα αποτελέσματα θα είχε για τον ασθενή και μικρότερο κόστος για το κράτος. 

Οσο για τον ανταγωνισμό ειναι για γέλια. Εδώ υπαρχουν δραστικές ουσίες με 40 και 50 γενοσημα, που εχουν όλα την ίδια τιμη.

Συνεπώς: ναι, έχει δίκιο ο Αδωνις να θέτει ως στόχο την αύξηση της χρήσης των γενοσήμων.

Αν όμως δεν κανει ότι εχουν κανει όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, το μόνο που θα πετύχουμε ειναι μία τρύπα στο νερό. Θα αναστατώσουμε ασθενείς, γιατρούς, φαρμακοποιούς και φαρμακοβιομηχανίες και πιθανότατα να εκθρεψουμε εκ νέου τη διαφθορά ανάμεσα σε γιατρούς και φαρμακοποιούς και τις εταιρείες γενοσήμων.