Οι ηλικιωμένοι και άτομα με υποκείμενα νοσήματα είναι οι πιο ευάλωτοι στην πανδημία. Ωστόσο, ο κοροναϊός χτυπά και νέους. Οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει δύο θεωρίες γιατί κάποιοι νέοι σε ηλικία είναι ευάλωτοι.

Η πρώτη θεωρία λέει ότι είναι πιθανόν να φταίνε τα γονίδια. Δηλαδή, κάποιοι νέοι άνθρωποι να έχουν κάποια γενετικά χαρακτηριστικά, τα οποία αυξάνουν τις πιθανότητες να νοσήσουν βαρύτερα, σε σχέση με συνομηλίκους τους.

Κάτι παρόμοιο ισχύει ήδη για ιούς. Π.χ. έχει βρεθεί ότι ορισμένοι άνθρωποι φέρουν μία μετάλλαξη (στους Toll-like υποδοχείς TLR3), που τους καθιστά πιο ευάλωτους να πάθουν εγκεφαλίτιδα όταν προσβληθούν από τον ιό του έρπητα.

Γενικά, η φυσική ανοσία, που αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας έναντι της εισβολής μικροβίων, βασίζεται στους λεγόμενους υποδοχείς αναγνώρισης μοριακών προτύπων (PRRs). Η ενεργοποίηση των PRRs από ιούς επάγει ανοσολογική απόκριση, που οδηγεί είτε σε αποτελεσματική εξάλειψη της λοίμωξης είτε σε ανάπτυξη κυτταρικού περιβάλλοντος που ευνοεί την αντιγραφή και τη διασπορά του ιού. Οι Toll-like υποδοχείς (TLRs) είναι οι πιο διακεκριμένοι μεταξύ των PRRs και στον άνθρωπο έχουν αναγνωριστεί δέκα διαφορετικοί Toll-like υποδοχείς (TLR1-10).

Η δεύτερη θεωρία αναφέρει ότι όλα εξαρτώνται από την ποσότητα του ιικού φορτίου, με το οποίο έρχεται σε επαφή ένας άνθρωπος. Με απλά λόγια, ένα άτομο με υψηλό ιικό φορτίο έχει περισσότερα σωματίδια ιού από ένα άλλο άτομο, με χαμηλό φορτίο.

Παραμένει άγνωστο ακόμη ποια είναι η επίδραση του ιικού φορτίου στα συμπτώματα ενός ατόμου που έχει μολυνθεί από το Covid-19. Μέχρι σήμερα, έχει φανεί ότι παιδιά και έφηβοι μπορούν να έχουν μεγάλο ιικό φορτίο, αλλά μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα. Φυσικά, μπορεί να ισχύουν εν μέρει και οι δύο θεωρίες.