Νεότερα από κλινικές έρευνες για τον COVID-19

Την σημασία των υποκείμενων καρδιαγγειακών νοσημάτων καθώς και την πορεία των βαριά νοσούντων ασθενών στην Ιταλία, ανέδειξαν μελετώντας τα νεότερα δεδομένα για τις κλινικές έρευνες σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία, οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Ιωάννης Ντάνασης, Μαρία Γαβριατοπούλου και Θάνος Δημόπουλος.

Κατόπιν ανασκόπησης της πρόσφατης βιβλιογραφίας σχετικά με την πρόγνωση της νόσου σε διεθνές επίπεδο, επισημαίνεται ότι ο G. Grasselli και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό JAMA ανάλυση από 1591 βαρέως πάσχοντες ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) στην Ιταλία με διάμεση ηλικία 63 έτη (23% των ασθενών είχαν ηλικία >70 έτη), 82% ήταν άνδρες και 68% είχαν τουλάχιστον ένα υποκείμενο νόσημα.

Όλοι οι ασθενείς χρειάστηκαν αναπνευστική υποστήριξη:

• 88% αντιμετωπίστηκαν με διασωλήνωση και μηχανική υποστήριξη αναπνοής και
• 11% έλαβαν μη επεμβατικό αερισμό.
• 58% παρέμεναν διασωληνωμένοι,
• 16% είχαν λάβει εξιτήριο και
• 26% απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους στη ΜΕΘ. Θάνατος κατά τη διάρκεια της νοσηλείας διαπιστώθηκε στο 36% των ασθενών ηλικίας 64 ετών και άνω και στο 15% των νεότερων ασθενών.

Καρδιαγγειακά νοσήματα

Στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «The New England Journal of Medicine» ανακοίνωσαν οι Mehra και συνεργάτες τη μεγαλύτερη έως σήμερα διεθνή σειρά που συμπεριέλαβε 8910 ασθενείς από 169 νοσοκομεία σε Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική.

Εκεί αναφέρεται ότι  515 ασθενείς (5,8%) απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση των δεδομένων οι παράγοντες που συσχετίστηκαν ανεξάρτητα με αυξημένο κίνδυνο θανάτου εντός του νοσοκομείου ήταν:

• η ηλικία μεγαλύτερη από τα 65 έτη (θνησιμότητα 10% έναντι 4,9% για τους ασθενείς ≤65 ετών),
• η στεφανιαία νόσος (10,2%  έναντι 5,2% για τους ασθενείς χωρίς στεφανιαία νόσο),
• η καρδιακή ανεπάρκεια (15,3% έναντι 5,6% για τους ασθενείς χωρίς γνωστή καρδιακή ανεπάρκεια),
• η ύπαρξη καρδιακών αρρυθμιών (11,5% έναντι 5,6% για τους ασθενείς χωρίς ιστορικό αρρυθμίας),
• η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (14,2% έναντι 5,6% για τους ασθενείς χωρίς πνευμονική νόσο) και
• το κάπνισμα (9,4% έναντι 5,6% για τους πρώην καπνιστές ή μη καπνιστές).

Φαρμακευτική αγωγή

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία με αναστολέα μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (φάρμακα για την υπέρταση) είχαν 67% μικρότερη πιθανότητα θανάτου, ενώ όσοι λάμβαναν αγωγή με στατίνη (φάρμακα για την αντιμετώπιση της αυξημένης χοληστερίνης) είχαν 65% μικρότερη πιθανότητα θανάτου.  Καταλήγοντας, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη μελέτη που συμπεριέλαβε πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών επιβεβαίωσε πως τα υποκείμενα καρδιαγγειακά νοσήματα συσχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου μεταξύ των νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19. Επιπλέον, έχει ενδιαφέρον η παρατήρηση ότι οι ασθενείς που ελάμβαναν στατίνες κατά τη διάγνωση του COVID-19 είχαν μικρότερη πιθανότητα θανάτου.