Όλοι συμφωνούν ότι το ΕΣΥ χρειάζεται αλλαγές. Χρόνια τώρα. Όλες όμως οι κυβερνήσεις δεν τόλμησαν κάποια ουσιαστική αλλαγή, υποκύπτοντας σε συντεχνιακά συμφέροντα ή και κομματικούς δογματισμούς.
Η σημερινή κυβέρνηση κατέθεσε την προηγούμενη εβδομάδα ένα νομοσχέδιο, που αφορά το ΕΣΥ, αλλά δεν περιέχει και καμία ουσιώδη αλλαγή. Όλες οι μελέτες ειδικών έχουν καταλήξει σε ένα κοινό συμπέρασμα: το ΕΣΥ έχει ανάγκη ριζικών αλλαγών σε οργανωτικό, διοικητικό και χρηματοδοτικό επίπεδο. Αλλά το νομοσχέδιο δεν κάνει καμία παρέμβαση προς αυτή την κατεύθυνση.
Τα πυρά της αντιπολίτευσης και των συνδικαλιστών (δεξιών και αριστερών) έχουν συγκεντρώσει κυρίως 2 ρυθμίσεις:
Η κριτική που δέχεται η κυβέρνηση εν ολίγοις συνοψίζεται στο ότι ιδιωτικοποιεί το ΕΣΥ. Είναι αλήθεια έτσι; Ας δούμε τι πραγματικά λέει το νομοσχέδιο:
Για το πρώτο, το άρθρο 7 αναφέρει ότι:
“Οι θέσεις ιατρών κλάδου Ε.Σ.Υ., που αποβαίνουν άγονες μετά από την προκήρυξή τους, δύνανται, με έγκριση του Υπουργού Υγείας κατόπιν αιτιολογημένης εισήγησης του Διοικητή του νοσοκομείου, αν πρόκειται για θέση σε νοσοκομείο, ή του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας (Υ.ΠΕ.), αν πρόκειται για θέση σε κέντρο υγείας ή πολυδύναμο περιφερειακό ιατρείο, να προκηρύσσονται ως θέσεις μερικής απασχόλησης, κατά το άρθρο 69 του ν. 2071/1992 (Α’ 123). Με την ίδια διαδικασία, ως θέσεις μερικής απασχόλησης δύνανται να προκηρύσσονται οι θέσεις σε άγονες και προβληματικές περιοχές της χώρας, όπως αυτές ορίζονται στο π.δ. 131/1987 (Α’ 73), οι θέσεις σε ειδικότητες που χαρακτηρίζονται ως άγονες, κατά την παρ. 6 του άρθρου 38 του ν. 1397/1983 (Α’ 143), καθώς και θέσεις με ειδική εμπειρία. Οι θέσεις μερικής απασχόλησης προκηρύσσονται ανά ειδικότητα στον εισαγωγικό βαθμό Επιμελητή Β. Ο Υπουργός Υγείας, μετά από αιτιολογημένη εισήγηση του Διοικητή του νοσοκομείου ή του Διοικητή της οικείας Δ.Υ.ΠΕ., δύναται να εγκρίνει την προκήρυξη θέσεων μερικής απασχόλησης ειδικευμένων ιατρών κλάδου Ε.Σ.Υ. στον βαθμό του Επιμελητή Α.
Κάθε θέση προκηρύσσεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο (2) μηνών από την απόφαση έγκρισης. Οι ιατροί που διορίζονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης ασκούν δημόσιο λειτούργημα επί θητεία και διατηρούν το δικαίωμα ετεροαπασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα της ιατρικής και το δικαίωμα διατήρησης ιδιωτικού ιατρείου ή οδοντιατρείου. Ο διορισμός του ιατρού σε θέση μερικής απασχόλησης έχει χρονική διάρκεια τριών (3) ετών. Με τη συμπλήρωση των τριών (3) ετών η θέση επαναπροκηρύσσεται είτε ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης είτε ως μερικής απασχόλησης και ο ιατρός που την κατέχει δύναται να παραμένει σ` αυτήν μέχρι την επαναπλήρωσή της. Οι ιατροί με καθεστώς μερικής απασχόλησης εργάζονται τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα σε επτάωρο συνεχές πρωινό τακτικό ωράριο, συμμετέχουν στο πρόγραμμα εφημερίας των νοσοκομείων και λαμβάνουν αναλογία αποδοχών ιατρού κλάδου Ε.Σ.Υ. αντίστοιχου βαθμού πλήρους απασχόλησης. Αν ο ιατρός δεν αποδεχθεί την τοποθέτησή του στη θέση μερικής απασχόλησης ή παραιτηθεί από αυτή, δεν έχει δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα για νέο διορισμό σε θέση ιατρού κλάδου Ε.Σ.Υ., πριν από τη συμπλήρωση δύο (2) ετών από την ημερομηνία μη αποδοχής του διορισμού ή παραίτησης από τη θέση. Ο χρόνος παραμονής του ιατρού σε θέση μερικής απασχόλησης αναγνωρίζεται κατά τα τρία πέμπτα (3/5) ως χρόνος προϋπηρεσίας στο Ε.Σ.Υ. και προσμετράται για την κατάληψη θέσης και τη βαθμολογική εξέλιξη ειδικευμένου ιατρού κλάδου Ε.Σ.Υ.. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις του καθεστώτος μερικής απασχόλησης, ο αριθμός και το είδος των εφημεριών, η διαδικασία προκήρυξης των θέσεων, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την εφαρμογή του παρόντος”.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το νομοσχέδιο προβλέπει το καθεστώς μερικής απασχόλησης μόνο στις θέσεις εκείνες, που έχουν γίνει προκηρύξεις πλήρους απασχόλησης, αλλά δεν έχει υπάρξει ενδιαφέρον από τους ιατρούς. Πρόκειται για μία απέλπιδα προσπάθεια του υπουργείου Υγείας να προσελκύσει ιδιώτες ιατρούς στο ΕΣΥ και πολύ αμφιβάλω για την επιτυχία της ρύθμισης, αν δεν υπάρχουν άλλες αλλαγές στον τρόπο αμοιβών και συνθηκών εργασίας στο ΕΣΥ.
Για το δεύτερο ζήτημα, το νομοσχέδιο αναφέρει στο άρθρο 10 αναφέρει:
“Κατ’ εξαίρεση, δεν συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα για τους ιατρούς του Ε.Σ.Υ. που υπηρετούν σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. η λειτουργία ιδιωτικού ιατρείου ή η παροχή ιατρικών υπηρεσιών με οποιαδήποτε σχέση, συμπεριλαμβανόμενης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτική κλινική ή ιδιωτικό διαγνωστικό ή θεραπευτικό εργαστήριο και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις που παρέχουν ή καλύπτουν υπηρεσίες υγείας, έως δύο (2) φορές την εβδομάδα, μετά από άδεια του Διοικητή ή του Προέδρου του νοσοκομείου, κατόπιν αίτησης του ενδιαφερόμενου ιατρού, εφόσον συμμετέχουν στην εκτός του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου, συμπεριλαμβανόμενης της ολοήμερης λειτουργίας του νοσοκομείου και των ενεργών ή μικτών εφημεριών, τουλάχιστον οκτώ (8) φορές τον μήνα, εκ των οποίων τουλάχιστον οι τέσσερις (4) αφορούν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου, λειτουργία του νοσοκομείου. Για τους ιατρούς που εκ του νόμου απαλλάσσονται από την υποχρέωση συμμετοχής στις εφημερίες, το τρίτο εδάφιο εφαρμόζεται, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον οκτώ (8) φορές τον μήνα. Οι χειρουργικές ή επεμβατικές πράξεις που διενεργούνται εκτός του νοσοκομείου ανά εβδομάδα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τον αριθμό των αντίστοιχων πράξεων που διενεργούνται αθροιστικά κατά το τακτικό ωράριο και την ολοήμερη λειτουργία του νοσοκομείου από τον ίδιο ιατρό.
Ανάλογη ρύθμιση προβλέπεται και για τους πανεπιστημιακούς ιατρούς. Ειδικότερα:
“Μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) και μέλη Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) που είναι ιατροί και τοποθετούνται σε πανεπιστημιακές κλινικές ή πανεπιστημιακά εργαστήρια ή μονάδες Τμημάτων ή Σχολών Επιστημών Υγείας των Α.Ε.Ι., που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) ή σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ή στην ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ Α.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ», δύνανται να παρέχουν υπηρεσίες προς ιδιωτικές κλινικές, ιδιωτικά διαγνωστικά ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις, που παρέχουν ή καλύπτουν υπηρεσίες υγείας, κατόπιν χορήγησης ειδικής άδειας από τη Σύγκλητο του Α.Ε.Ι.. Ειδικά, για τα μέλη Δ.Ε.Π. που υπηρετούν σε πανεπιστημιακές κλινικές ή πανεπιστημιακά εργαστήρια ή μονάδες Τμημάτων ή Σχολών Επιστημών Υγείας των Α.Ε.Ι., που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., προϋπόθεση για τη χορήγηση της ειδικής άδειας του προηγούμενου εδαφίου είναι η συμμετοχή τους στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον δύο (2) φορές την εβδομάδα εκτός των ημερών εφημερίας”.
Αυτές οι δύο ρυθμίσεις είναι casus belli τόσο για τους αριστερούς όσο και τους δεξιούς συνδικαλιστές. Οι πρώτοι αντιδρούν για τους γνωστούς κρατικιστικούς λόγους, ενώ οι δεύτεροι γιατί με τη ρύθμιση πλήττονται τα συμφέροντα των ιδιωτών ιατρών, που είναι η κύρια μάζα των ψηφοφόρων στους ιατρικούς συλλόγους, στους οποίους κυρίαρχη δύναμη είναι η ΝΔ. Δεν είναι τυχαίο ότι το νομοσχέδιο δημοσιοποιήθηκε μετά τις εκλογές στους συλλόγους…
Επί της ουσίας, πρόκειται για μία κακότεχνη προσπάθεια της κυβέρνησης να δώσει διέξοδο στους νοσοκομειακούς ιατρούς να αυξήσουν το εισόδημα τους με νόμιμο τρόπο. Αντίστοιχες ρυθμίσεις επίσης υπάρχουν και σε άλλες χώρες, στις οποίες έχουν πιο ισχυρά δημόσια συστήματα υγείας από το ελληνικό…
Επίσης, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Χρόνια τώρα το δημόσιο σύστημα υγείας έχει “ιδιωτικοποιηθεί” εκ των έσω. Αρκετοί ιατροί χειρουργικών ειδικοτήτων ζητούν ή δέχονται αμοιβή από τους ασθενείς, με συνέπεια πρακτικά να ασκούν ιδιωτικό έργο εντός των κρατικών νοσοκομείων.
Ακόμη, δεν γνωρίζω πώς πρακτικά θα εφαρμοστεί η ρύθμιση της κυβέρνησης και θα ελέγχονται τα κριτήρια, που θέτει. Π.χ. ποιος και πώς θα ελέγχει ότι “οι χειρουργικές ή επεμβατικές πράξεις που διενεργούνται εκτός του νοσοκομείου ανά εβδομάδα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τον αριθμό των αντίστοιχων πράξεων που διενεργούνται αθροιστικά κατά το τακτικό ωράριο και την ολοήμερη λειτουργία του νοσοκομείου από τον ίδιο ιατρό”.
Να θυμίσω ότι ανάλογη ρύθμιση ισχύει χρόνια τώρα για τα απογευματινά ιατρεία εντός των νοσοκομείων. Θυμίζω ότι τη ρύθμιση πέρασε ο Αλέκος Παπαδόπουλος το μακρινό έτος 2000. Δηλαδή, ένας γιατρός δεν μπορεί να δεχθεί το απόγευμα παραπάνω επισκέψεις, σε σχέση με τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία. Όμως, πλέον, ουδείς ελέγχει στα νοσοκομεία αυτόν τον περιορισμό.
Μάλιστα, αν καλέσει κάποιος το 1535 για να κλείσει ραντεβού με γιατρό στο ΕΣΥ, το σύστημα δεν δίνει ραντεβού στα τακτικά εξωτερικά μετά τις 31-12-2022, ενώ για τα απογευματινά ιατρεία κλείνεται κανονικά ραντεβού και μετά τις 31-12-2022!
Θα είχε ενδιαφέρον και χρησιμότητα για τους πολίτες, αν η κυβέρνηση τολμούσε και την αντίστροφη ρύθμιση. Δηλαδή, να έδινε το δικαίωμα σε ιατρούς του ιδιωτικού τομέα να κάνουν ιατρείο και επεμβάσεις στο ΕΣΥ. Διότι κακά τα ψέματα: Σε πολλά θεραπευτικά πεδία και ειδικά σε εκείνα που απαιτούνται νέες τεχνικές και τεχνολογίες, δεν υπάρχει τεχνογνωσία στο ΕΣΥ.
Η ουσία είναι ότι για μία ακόμη φορά συζητάμε για δευτερεύοντα ζητήματα. Το πρωτεύον είναι να υπάρξουν δομικές αλλαγές στο ΕΣΥ με ταυτόχρονη ενίσχυσή του σε πόρους (ανθρώπινους και οικονομικούς). Έτσι, όπως είναι σήμερα ακόμη αν γίνει ενίσχυσή του με χρήματα και προσωπικό, αυτή θα πάει στο βρόντο.
Δευθυντής Σύνταξης, virus.com.gr & Pharma Health Business magazine
Στους “κρατικίστικους” λόγους, όρος με τον οποίο φαίνεται πόσο σέβεστε την έννοια-αρχή του δημοσίου συμφέροντος, να προσθέσουμε και το γεγονός ότι αποκτήσατε τα πτυχία σας στο πλαίσιο των δημοσίων πανεπιστημίων, συμπεριλαμβανομένης της κλινικής σας άσκησης στο Ε.Σ.Υ., αλλά και την πρώτη σας εργασιακή εμπειρία, ως ειδικευόμενοι και στην συνέχεια ως αγροτικοί ιατροί, και πάλι υπό την αιγίδα του κράτους; Και μετά, φυσικά, όπου φύγει-φύγει (και όποιος πρόλαβε, τον Κύριο είδε). Θα σας πρότεινα, ως εξαρτώμενος από τις υπηρεσίες σας πολίτης, να μάθετε πρώτα να μιλάτε και να φέρεστε, και μετά ζητάτε και καλύτερες αμοιβές. Πείτε μας μόνο το ανώτατο επιθυμητό όριο, διότι 1-2-3 χιλιάδες/μήνα, ναι, θα τα έλεγε κανείς θέμα επιβίωσης. Από εκεί και πέρα, μιλάμε για καθαρό πλουτισμό (γι’ αυτό και επιλέγετε τα ιδιωτικά σας ιατρεία, τουλάχιστον πρωτίστως- ας μην γελιόμαστε).
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ