Πως συνδέεται η παχυσαρκία με την υποτροπή και θνησιμότητα ασθενών με πρώιμο στάδιο καρκίνου του μαστού

Η παχυσαρκία και ο αυξημένος Δείκτης Μάζας Σώματος συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για απομακρυσμένες υποτροπές και θνησιμότητα σε γυναίκες με πρώιμο στάδιο καρκίνου του μαστού. Οι γυναίκες με ΔΜΣ ≥25 kg/m² είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας και υποτροπής, ανεξαρτήτως κατάστασης ορμονικών υποδοχέων (ER), εμμηνόπαυσης ή άλλων παραγόντων.

Τα στοιχεία ανακοινώθηκαν στο  Συνέδριο Καρκίνου του Μαστού στο San Antonio των ΗΠΑ. Η  ανάλυση περιελάμβανε 206.904 γυναίκες (60% μετεμμηνοπαυσιακές, 77% με θετικoύς οιστρογονικούς υποδοχείς) με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο. Οι συμμετέχουσες στη μελέτη είχαν ΔΜΣ από 15 kg/m2 έως 50 kg/m2 και είχαν εγγραφεί στη βάση δεδομένων μεταξύ 1978 και 2017. Τα στοιχεία παρουσιάζουν συνοπτικά οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Παθολόγος – Ογκολόγος), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής).

Κριτήρια αποτέλεσαν ο ΔΜΣ και η παχυσαρκία για τις συμμετέχουες:

• γυναίκες με ΔΜΣ από 30 kg/m2 έως 50 kg/m2,
• υπέρβαρες είχαν ΔΜΣ από 25 kg/m2 έως λιγότερο από 30 kg/m2 και
• αδύνατες από 15 kg/m2 έως λιγότερο από 25 kg/m

Ευρήματα

Η αύξηση του ΔΜΣ κατά 5 kg/m² συσχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης υποτροπής. Ο κίνδυνος ήταν ελαφρώς υψηλότερος στις προεμμηνοπαυσιακές σε σχέση με τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και οι παχύσαρκες γυναίκες είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής σε σχέση με τις πιο αδύνατες.

Ακόμη, διαπιστώθηκε μια συσχέτιση μεταξύ του ΔΜΣ και της απομακρυσμένης μετάστασης ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά του όγκου, τη λήψη επικουρικής θεραπείας, το έτος διάγνωσης, τον χρόνο από τη διάγνωση και την κατάσταση των ορμονικών υποδοχέων. Σημειώνεται ότι η συσχέτιση μεταξύ ΔΜΣ και θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού φάνηκε σύμφωνη με τη συσχέτιση που παρατηρήθηκε μεταξύ του ΔΜΣ και της μακρινής υποτροπής.

Εκτιμάται ότι χρειάζονται κι άλλες μελέτες για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας παρεμβάσεων απώλειας βάρους, όπως είναι τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας, συμπεριλαμβανομένων των αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1, για τη μείωση του κινδύνου υποτροπής και θνησιμότητας σε γυναίκες με πρώιμο καρκίνο του μαστού και αυξημένο ΔΜΣ.

Σύμφωνα με τον κύριο ερευνητής της μελέτης, για την αποφυγή αύξησης 2% στα ποσοστά μακρινής υποτροπής για 10 χρόνια, θα πρέπει να μειώσετε το ΔΜΣ σας κατά 12 μονάδες. Για την αποφυγή του κίνδυνου κατά 1%, πρέπει να μειώσετε τον ΔΜΣ κατά 5 μονάδες.