«Δίνουμε πολλά για να πάρουμε τόσο λίγα» με την ηπατίτιδα C

Περηφάνεια αλλά και ντροπή. Αυτά τα ανάμικτα συναισθήματα ένοιωσα, παίρνοντας μέρος στην κλειστή σύνοδο για την ηπατίτιδα C, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στις Βρυξέλλες. Η θλιβερή διαπίστωση είναι ότι ως χώρα έχουμε εντάξει στις νέες θεραπείες τους λιγότερους ασθενείς στην Ευρώπη, ενώ αυτές μας στοιχίζουν πανάκριβα. «Δίνουμε πολλά για να πάρουμε τόσο λίγα»…

Αρχικά ας αφήσω λίγο τη γκρίνια και ας σας εξηγήσω γιατί ένοιωσα περήφανος. Η σύνοδος οργανώθηκε από την οργάνωση Hepatitis B & C Public Policy Association, στους επικεφαλής της οποίας συμπεριλαμβάνεται και ο Έλληνας καθηγητής επιδημιολογίας κ. Άγγελος Χατζάκης.
Χάρη επίσης στον κ. Χατζάκη, αλλά και στον επίκουρο καθηγητή Κ. Σουλιώτη και τους συνεργάτες τους, εδώ και λίγους μήνες, η χώρα μας διαθέτει ένα από τα πλέον σύγχρονα και πλήρη μητρώα ασθενών για την ηπατίτιδα C. Όπως έχω αναφέρει και παλαιότερα, πρόκειται για ένα εργαλείο χάρη στο οποίο η Ελλάδα είναι σε θέση να παρακολουθεί την εξέλιξη της υγείας των ασθενών και να αξιολογεί τεκμηριωμένα τις νέες, πανάκριβες θεραπείες.
Θυμίζουμε ότι σήμερα είναι διαθέσιμες 5 νέες θεραπείες για την ηπατίτιδα C, το κόστος των οποίων κυμαίνεται ανά ασθενή μεταξύ 30-80.000 ευρώ! Το, δε, ποσοστό εκρίζωσης του ιού ξεπερνά το 90-95%!
Στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα, οι νέες θεραπείες έχουν χορηγηθεί μόλις σε περίπου 1.100 Έλληνες ασθενείς, από τους οποίους όμως μόνο οι 400 έχουν ενταχθεί στο μητρώο. Για τους υπόλοιπους, οι οποίοι έλαβαν τη θεραπεία προτού ξεκινήσει το μητρώο, χρειάζεται ενημέρωση των δεδομένων…
Δυστυχώς και εδώ είμαστε ουραγοί. Σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία (η οποία επίσης ήταν σε μνημόνιο), οι αρχές έκαναν εγκαίρως διαπραγματεύσεις με τις παρασκευάστριες εταιρείες και χάρη σε αυτές, έχουν λάβει θεραπεία 5-10 φορές περισσότεροι ασθενείς!
Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 20.000 ασθενείς που βρίσκονται σε στάδιο κίρρωσης. Με βάση τις τελευταίες μελέτες, εκτιμάται ότι στη χώρα μας ζουν 160-170.000 άτομα, που ζουν με χρόνια ηπατίτιδα C. Δυστυχώς, στην συντριπτική πλειοψηφία τους (80%) παραμένουν αδιάγνωστοι, διότι η νόσος εξελίσσεται ύπουλα και για πολλά χρόνια δεν εμφανίζει συμπτώματα.
Στη σύνοδο πήραν μέρος, πολιτικοί, επιστήμονες, εκπρόσωποι της Κομισιόν, κρατικών φορέων, συλλόγων ασθενών, ακόμη και ακτιβιστές. Στο επίκεντρο βρέθηκαν μέτρα και πολιτικές, που είναι αναγκαία σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, ώστε να εκριζωθεί η ηπατίτιδα C από την Ευρώπη.
Από ελληνικής πλευράς, η κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε από το γ.γ. δημόσιας υγείας κ. Γ. Μπασκόζο, ο οποίος παρουσίασε τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους θα βασιστεί το εθνικό σχέδιο για τις ηπατίτιδες και εξήγγειλε ότι σύντομα ξεκινούν διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΟΠΥΥ και φαρμακοβιομηχανιών με στόχο τη μείωση του κόστους.

Φυσικά, το μείζον θέμα διεθνώς είναι το υψηλό κόστος. Ανάμεσα στις προτάσεις, που κατατέθηκαν, ξεχώρισε εκείνη που αφορά τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου, το οποίο θα αναλάβει τη χρηματοδότηση των νέων, πανάκριβων θεραπειών. Το εν λόγω ταμείο θα μπορεί να δανείζεται από διεθνείς επενδυτές, επενδυτικά και ασφαλιστικά ταμεία ή τράπεζες και θα διαχειρίζεται τους πόρους, υποστηρίζοντας οικονομικά τις χώρες!