Αξιολόγηση των νοσοκομείων με λάθος κριτήρια

Το υπουργείο Υγείας δεν έδωσε περισσότερες πληροφορίες για τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν. Απλά ανακοίνωσε ότι η αξιολόγηση βασίστηκε στα στοιχεία του ESYnet, δηλαδή, εικάζουμε ότι βασίστηκε σε δείκτες, όπως είναι η τήρηση του προϋπολογισμού, η εξοικονόμηση δαπανών, η χορήγηση γενοσήμων φαρμάκων, ο αριθμός των ασθενών που εξυπηρετήθηκαν κ.ο.κ.

Αν είναι δυνατόν εν έτει 2014 η αξιολόγηση των νοσοκομείων να βασίζεται σε τέτοιου είδους “μπακαλίστικες” πρακτικές. Κύριοι του υπουργείου Υγείας αξιολόγηση των νοσοκομείων γίνεται σε όλες ανεξαιρέτως τις δυτικές χώρες και βασίζεται σε ποιοτικούς δείκτες, που αφορούν την προσφορά τους στην κοινωνία.

Π.χ. αξιολογείται το ποσοστό των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, το ποσοστό των ασθενών, που αφού νοσηλεύτηκαν σε ένα νοσοκομείο χρειάζονται εκ νέου νοσηλεία μέσα σε 30 ημέρες. Ακόμη ακόμη αξιολογούνται και δράσεις, όπως η προσέλκυση επενδύσεων στην έρευνα μέσω της διενέργειας κλινικών μελετών.

Επίσης, στο εξωτερικό η αξιολόγηση δεν γίνεται – εδώ και χρόνια – ανά νοσοκομείο, αλλά ανά κλινική. Δηλαδή, κάθε χρόνο, ανακοινώνονται τα αποτελέσματα αξιολόγησης ανά τμήμα, ώστε και οι πολίτες να γνωρίζουν ποια είναι η κατάταξη σε εθνικό επίπεδο π.χ. των καρδιολογικών κλινικών, των ορθοπεδικών κ.ο.κ.

Μερικές χώρες όπως οι πρωτοπόρες ΗΠΑ έχουν προχωρήσει σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος ανακοινώνοντας την κατάταξη ανά είδος ιατρικής πράξης. Αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν ποιο τμήμα, ποιου νοσοκομείου είναι το καλύτερο στις αγγειπλαστικές, στις επεμβάσεις by-pass, στις επεμβάσεις αρθροπλαστικής κλπ. Και οι γιατροί και τα νοσοκομεία ανταγωνίζονται μεταξύ τους προς όφελος των ασθενών και της κοινωνίας.

Βέβαια, για να κάνεις αξιολόγηση αυτού του είδους πρέπει να έχεις αξιόπιστο σύστημα καταγραφής των αναγκαίων δεδομένων. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα στο ελληνικό ΕΣΥ και γενικότερα στο δημόσιο τομέα. Ότι δεν καταγράφονται ποιοτικά στοιχεία που αφορούν στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Εδώ λοιπόν πρέπει να ρίξει το βάρος ο Άδωνις Γεωργιάδης και όχι να κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού περί δήθεν αξιολόγησης των νοσοκομείων. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως ένα σύστημα συλλογής αξιόπιστων στοιχείων για την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας. Ένα σύστημα το οποίο δεν θα αφορά μόνο το δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα.

Σε μία φυσιολογική χώρα, αυτό θα έπρεπε να ήταν και το βασικό αίτημα των επιστημονικών και συνδικαλιστικών φορέων. Στην Ελλάδα, όμως, ο όρος αξιολόγηση φαίνεται ότι προκαλεί αλλεργικό σοκ στους ιατρικούς φορείς. Πώς να μιλήσει κανείς για αξιολόγηση σε ένα σύστημα, στο οποίο η αξιολόγηση των γιατρών για προαγωγή στην επόμενη βαθμίδα γίνεται από τους συναδέλφους τους δια της ανατάσεως της χειρός;