Υποθεραπεύονται οι ασθενείς με οστεοπόρωση

Κάθε 30 δευτερόλεπτα κάτοικος χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης παθαίνει ένα κάταγμα που οφείλεται σε οστεοπόρωση. Το 41% των γυναικών άνω των 50 ετών πάσχει από οστεοπενία, ενώ το 15% των γυναικών 50-59 ετών πάσχει από οστεοπόρωση. Στην ηλικία των 50 ετών, 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 5 άνδρες θα υποστεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα στο υπόλοιπο της ζωής τους. Για τις γυναίκες αυτός ο κίνδυνος είναι υψηλότερος από ότι ο κίνδυνος των καρκίνων του μαστού, ωοθηκών και μήτρας μαζί, ενώ για τους άνδρες είναι αντίστοιχα πολύ υψηλότερος από τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτου. Περίπου το 50% αυτών που έπαθαν ένα οστεοπορωτικό κάταγμα θα πάθουν άλλο ένα, με εκθετική αύξηση του κινδύνου για καθένα κάταγμα.
Ωστόσο, λιγότερο από το 1/3 των ασθενών, με οστεοπορωτικό κάταγμα, το γνωρίζουν και πάρα πολλοί ασθενείς που υπέστησαν κάταγμα και νοσηλεύτηκαν – χειρουργήθηκαν σε Νοσοκομείο δεν γνωρίζουν ότι αυτό οφείλεται στην οστεοπόρωση και δεν υποβάλλονται στον απαραίτητο κλινικοεργαστηριακό έλεγχο και κατάλληλη θεραπεία για τη μείωση του κινδύνου μελλοντικών καταγμάτων.
Πρόσφατη μελέτη, έδειξε πως μόνο οι 2 στους 10 ασθενείς με διαγνωσμένη οστεοπόρωση λαμβάνουν θεραπεία για τη νόσο, ενώ από αυτούς μόνο περίπου οι μισοί (47%) είναι ευχαριστημένοι από το φάρμακό τους. Παράλληλα, 7 στους δέκα συμμετέχοντες στην έρευνα δεν γνώριζαν πως υπάρχει φάρμακο για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης, το οποίο βοηθάει τον οργανισμό να παράγει νέο οστό και μειώνει τον πόνο στην πλάτη.
Από τα άτομα που εξετάστηκαν το 56% πιστεύει ότι το ποιο σημαντικό στην θεραπεία της οστεοπόρωσης είναι η άσκηση, το 28% η σωστή διατροφή ενώ μόνο ένα 16% το σωστό φάρμακο.

Θεραπεία
Ο στόχος κάθε θεραπευτικής παρέμβασης στην οστεοπόρωση συνίσταται στην προφύλαξη των ασθενών από το πρώτο οστεοπορωτικό κάταγμα, ενώ αν έχουν ήδη υποστεί να ανακοπεί η εξέλιξη της νόσου.
Νέο κάταγμα παθαίνουν 1 στους 5 στον πρώτο χρόνο μετά από το πρώτο κάταγμα. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούντα σήμερα στη θεραπεία της οστεοπόρωσης διαιρούνται σε Αντιοστεοαπορροφητικά & Οστεοαναβολικά.
Στα αντιοστεοαπορροφητικά ανήκουν τα διφωσφονικά, που δίνονται σήμερα από του στόματος, μια φορά την εβδομάδα ή το μήνα, ή ενδοφλεβίως μία φορά το 3μηνο ή το χρόνο, το Denosumab, που δίνεται υποδορίως ανά 6μηνο, και τα SERMS όπως, η βαζεδοξιφαίνη και η ραλοξιφαίνη, που εκτός από την οστεοπόρωση έχει και ευεργετική επίδραση στη πρόληψη του καρκίνου του μαστού, δηλαδή με ένα φάρμακο μειώνουμε το κίνδυνο κατάγματος και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Στα οστεοαναβολικά ανήκει η Τεριπαρατίδη, που λαμβάνεται για 24μήνες και είναι το μοναδικό αναβολικό φάρμακο, που χορηγείται σήμερα σε όλο τον κόσμο και μειώνει το κίνδυνο καταγμάτων ευθραυστότητας. Η Τεριπαρατίδη δημιουργεί νέο και ισχυρό οστούν de novo.