Τεχνολογικό “άλμα”… προς τα πίσω για τα χειρουργεία του Λαϊκού

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι σε ένα ΕΣΥ που καταρρέει οι προτεραιότητες είναι άλλες, όπως για παράδειγμα η κάλυψη βασικών κενών του συστήματος από προσωπικό και η διασφάλιση επάρκειας σε φάρμακα και αναλώσιμα. «Μέτωπα» στα οποία ούτως ή άλλως έχουν γίνει λίγα πράγματα και χωρίς ιδιαίτερο αντίκτυπο για την καθημερινότητα των ασθενών και των εργαζομένων.

Η υψηλού επιπέδου περίθαλψη όμως δεν είναι συνάρτηση μόνο της ποσότητας αλλά και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Συνεπώς έννοιες όπως η καινοτομία στο φάρμακο και το υψηλής κατάρτισης επιστημονικό προσωπικό, είναι εξίσου σημαντικές. Το ίδιο και η ιατρική τεχνολογία «αιχμής». Κι έτσι ερχόμαστε στο θέμα μας που αφορά στο Λαϊκό Νοσοκομείο, που είναι το μόνο δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα που διαθέτει χειρουργικό ρομπότ. Το τελευταίο τοποθετήθηκε το 2008, μέσα από μία επένδυση συνολικού ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ.

Μέχρι πριν από ένα χρόνο, το χειρουργικό αυτό σύστημα λειτουργούσε με επάρκεια, έχοντας εκτελέσει πολλές επεμβάσεις (ουρολογικές, γυναικολογικές, κ.λπ.) με τη μέγιστη ασφάλεια για τους ασθενείς. Όπως καταγγέλλει ο ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ, χειρουργός Αθανάσιος Γιαννόπουλος, η σύμβαση δεν ανανεώθηκε και δεν υπήρξε μέριμνα για την προμήθεια αναλωσίμων.

«Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την επαναλειτουργία του Robot. Έτσι, πάρα πολλοί ασθενείς αναγκάζονται να χειρουργούνται στον ιδιωτικό τομέα με ότι αυτό συνεπάγεται από πλευράς κόστους, χωρίς το κράτος να αναλαμβάνει την αποζημίωση της δαπάνης» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο Καθηγητής τονίζει δε, ότι σε ό,τι αφορά τα ουρολογικά περιστατικά (καρκίνος προστάτη, καρκίνος ουροδόχου κύστης, υπερτροφία προστάτη) το χειρουργικό ρομπότ αποτελεί το μηχάνημα εκλογής, εξασφαλίζοντας πλήρως τα νευρικά πλέγματα με μηδενισμό των επιπλοκών, ακράτεια ούρων και ιδιαίτερα τη διατήρηση της στυτικής λειτουργίας, προσφέροντας ποιότητας ζωής.

«Φαίνεται κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά» λέει ο κος Γιαννόπουλος.  «Η λύση είναι εύκολη αρκεί οι υπεύθυνοι να αποφασίσουν αν αναλογιστούν ότι στη θέση αυτών των ασθενών μπορεί αύριο να βρεθούν οι ίδιοι» συμπληρώνει.