Μηδενισμός επιτοκίων και επιμήκυνση στο… άπειρο!

Στην Ε.Ε. το γνωρίζουν καλά, αλλά δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να προχωρήσουν σε ένα νέο, γενναίο «κούρεμα», καθώς κάτι τέτοιο θα είχε πολιτικό κόστος στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αφού θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων χάθηκαν, ενώ κανείς, πλέον, επενδυτής δεν θα αγόραζε ελληνικά ομόλογα.
Έτσι, σύμφωνα με γερμανικούς κύκλους, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προκρίνουν σταδιακό μηδενισμό των επιτοκίων και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων στο… άπειρο!
Όμως κάτι τέτοιο μπορεί να σημάνει την ανάγκη «τρίτου πακέτου» για να συνεχίσουν να έχουν στην Ε.Ε. τον πλήρη έλεγχο της Ελλάδας.
Στην Ε.Ε. και τη Γερμανία εκφράζουν την άποψη ότι η Αθήνα θα πάψει να συνεργάζεται μετά τη δόση και την έξοδο στις αγορές και οι δανειστές δεν έχουν πλέον κανένα μέσο πίεσης προς την Αθήνα. Έτσι ίσως πιέσουν την Αθήνα να συνάψει νέα συμφωνία, με δέλεαρ τη μείωση των επιτοκίων των δανείων και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων.
Η κυβέρνηση, μετά την επικύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από την Eurostat, ελπίζει ότι στο Eurogroup της 5ης Μαΐου θα ανοίξει η συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Όμως κάτι τέτοιο, λίγες εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές, δεν φαίνεται να το ασπάζονται στην Ε.Ε. και παραπέμπουν το θέμα στο δεύτερο εξάμηνο του 2014, όπως δήλωσε και επίσημα ο εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν ανοίγει τα χαρτιά της αλλά, ένα από τα ισχυρά σενάρια που εξετάζει είναι εκείνο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σωρευτική μείωση του χρέους κατά 3 μονάδες του ΑΕΠ μέχρι το 2020 και 7 μονάδες του ΑΕΠ μέχρι το 2030, με επιμήκυνση των διμερών ευρωπαϊκών δανείων από τα 30 στα 50 έτη και με ένα σταθερό επιτόκιο.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι η μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων των διμερών δανείων, στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου, σε σταθερά. Το ζητούμενο για το οικονομικό επιτελείο είναι να «κλειδώσει» το σημερινό χαμηλό επιτόκιο των δανείων αυτών – που κινείται στα επίπεδα του 0,8% – για ολόκληρη την περίοδό τους (τα 30 ή τα 50 χρόνια) ή τουλάχιστον για την επόμενη 15ετία.
Το βασικό σενάριο, που οδηγεί σε σωρευτική μείωση του χρέους κατά τουλάχιστον 3 μονάδες του ΑΕΠ έως το 2020 και 7 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2030, προβλέπει επιμήκυνση των διμερών ευρωπαϊκών δανείων (1ο «πακέτο») από 30 σε 50 έτη, τη μείωση του επιτοκίου των δανείων του 1ου «πακέτου» από τρίμηνο Euribor + 50 μονάδες βάσης σε σταθερό 0,6%, καθώς και 10ετή περίοδο χάριτος για τις πληρωμές τόκων.

Πηγή: Χρήμα Week