Ιδιαιτέρως προσεχτική προσέγγιση στο θέμα της θεσμοθέτησης της κάνναβης για ιατρική χρήση επέλεξαν οι εκπρόσωποι του ΚΕΘΕΑ, στο πλαίσιο της παρουσίασης της φετινής Ετήσιας Έκθεσή της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών (ΙNCB).

Με αφορμή τη σημερινή συζήτηση και ψήφιση του Σχεδίου Νόμου για την Ιατρική Κάνναβη, οι εκπρόσωποι του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων υπογράμμισαν τις επιφυλάξεις τους για το θέμα, στηριζόμενοι στα όσα αναφέρει και η έκθεση του ΟΗΕ.

“Είμαστε επιφαλυκτικοί και κάτι παραπανω”, δήλωσε ο Γιώργος Μπαρδάνης, πρόεδρος του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένα παράγωγα κανναβινοειδών θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ορισμένων προβλημάτων υγείας, δεν έχουν αποσαφηνιστεί θέματα, όπως η σύνθεση των φαρμάκων (δραστική ουσία και δόση), η φαρμακοτεχνική μορφή δόσης, η βέλτιστη οδός χορήγησης και οι παρενέργειες. Η θεραπευτική αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια είναι οι βασικές προϋποθέσεις που χρειάζεται να εξασφαλίζονται πριν από τη χορήγηση άδειας και την εμπορία ενός φαρμάκου.

Από την πλευρά του ο Δρ Βασίλειος Γκιτάκος, Διευθυντής του ΚΕΘΕΑ σημείωσε πως υπάρχουν μια σειρά ερωτήματα που μένουν να απαντηθούν για τη διασφάλιση της διαδικασίες. Όπως ανέφεραν και στο πλαίσιο της συζήτησης του Σχεδίου Νόμου στις Επιτροπές του Κοινοβουλίου, πρέπει να διευκρινιστούν λεπτομέρειες γύρω απο την καλλιέργεια, αλλά κυρίως την αποθήκευση και διάθεση των τελικών προϊόντων, ποιες κατηγορίες ασθενών θα έχουν πρόσβαση και ποια θα είναι η σύνθεση της, αλλά κυρίως πως θα παρακολουθείται η διαδικασία και η εφαρμογή της μακροπρόθεσμα, ώστε να γίνεται έλεγχος για πιθανές εκτροπές, γιατί όπως διαπιστώθηκε στις ΗΠΑ μεγάλη μερίδα εφήβων που έκανε χρήση κάνναβης είχε εκτεθεί στη συνταγογραφημένη της μορφή.

H Εθνική Συντονίστρια για την Αντιµετώπιση των Ναρκωτικών. ∆ρ. Τέτα Παπουτσοπούλου – ∆ιαµαντοπούλου υπογράμμισε τη μικρή έκταση του Νομοσχεδίου, συγκριτικά με τους πολυσέλιδους σχετικούς νόμους, που είναι σε ισχύ σε σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περιγράφουν όλες τις λεπτομέρειες γύρω από θέμα. Το ελληνικό σχέδιο νόμου παραπέμπει εφαρμοστικές υπουργικές αποφάσεις…

Πάντως, η Επιτροπή του ΟΗΕ συστήνει στις κυβερνήσεις που εξετάζουν την ιατρική χρήση των κανναβινοειδών να μελετήσουν τα αποτελέσματα των επιστημονικών μελετών και δοκιμών και να διασφαλίσουν ότι η συνταγογράφηση για ιατρική χρήση θα γίνεται με επαρκείς ιατρικές γνώσεις και επίβλεψη.

Σύμφωνα, πάντως με τον κ. Γκιτάκο, αν και η συντριπτική πλειονότητα των αιτημάτων για θεραπεία αφορά την ηρωίνη, παρατηρείται τα τελευταία χρόνια αύξηση στα αιτήματα για θεραπεία από την κάνναβη, όπως επίσης από το αλκοόλ και τα τυχερά παιχνίδια. “Υπάρχει όμως και ένας “σκοτεινός” αριθμός ανθρώπων που κάνει χρήση και δεν φθάνουν στη θεραπεία”, ανέφερε προσθέτωτας πως οι νόμιμες εξαρτήσεις, δηλαδή το αλκόολ και τα τυχερά παιχνίδια, είναι οι αναδυόμενες εξαρτήσεις των επόμενων χρόνων. Σύμφωνα με την Μ. Τερζίδου, επιστημονική υπεύθηνη του ΕΚΤΕΠΝ, τα τελευταία 10 χρόνια καταγράφεται 200% στη χρήση κάνναβης, ενώ αντίστοιχα υψηλό είναι και το ποσοστό χρήσης της κοκαϊνης.  Σύμφωνα με στοιχεία του 18Άνω, από ποσοστό 4% οι χρήστες κάνναβης συνιστούν πλέον το 12%.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η διακίνηση ναρκωτικών είναι η πιο προσοδοφόρα  εγκληματική δραστηριότητα, με κέρδος 24 δισ. ευρώ τον χρόνο. 93 εκατομμύρια άνθρωποι, περισσότεροι από 1 στους 4 Ευρωπαίους, μεταξύ 15 και 64 ετών, έχουν δοκιμάσει ναρκωτικά τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Σχεδόν το 1% των ενηλίκων κάνει χρήση κάνναβης, της πιο διαδεδομένης ουσίας στην περιοχή, σε καθημερινή ή σχεδόν καθημερινή βάση. Η πτωτική τάση της χρήσης κοκαΐνης, φαίνεται να  έχει διακοπεί. Οι εντοπισμένες νέες ψυχοδραστικές στα τέλη του 2016 ξεπερνούσαν τις 620, αν και πολλές παραμένουν στην αγορά για μικρό χρονικό διάστημα. Παράλληλα, αυξάνεται και η χρήση νόμιμων συνθετικών οπιοειδών καθώς και οι θάνατοι από υπερβολική δόση, οι οποίοι συνδέονται κυρίως με τη χρήση ηρωίνης και άλλων οπιοειδών. Ελλάδα και Ιταλία αποτελούν τους κύριους προορισμούς της διακινούμενης ηρωίνης, ως διαμετακομιστικοί κόμβοι.