Οι 50άρες γυναίκες χειρουργοί έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα!

Πολλοί πιστεύουν ότι πάνω από μία ορισμένη ηλικία, οι χειρουργοί χάνουν την ικανότητά τους. Όμως, μία μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ, έδειξε ότι οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία από χειρουργούς μεγαλύτερης ηλικίας είχαν χαμηλότερη θνησιμότητα από εκείνους,  που έλαβαν θεραπεία από νεότερους χειρουργούς.

Από την άλλη, δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι η λειτουργική θνησιμότητα διέφερε μεταξύ χειρουργών διαφορετικού φύλου. Μάλιστα, η ανάλυση των δεδομένων τόσο για το φύλο όσο και για την ηλικία των χειρουργών ανέδειξε ότι τα καλύτερα αποτελέσματα είχαν γυναίκες χειρουργοί στην ηλικία των 50 ετών!

Η έρευνα εκπονήθηκε από ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Yusuke Tsugawa, από την ιατρική σχολή David Geffen του πανεπιστημίου του Λος Άντζελες. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (https://bit.ly/2Kyw0aO).

«Παρά το έντονο ενδιαφέρον για τη βελτίωση της ποιότητας της χειρουργικής περίθαλψης, η συσχέτιση μεταξύ των χαρακτηριστικών των χειρουργών -ιδίως της ηλικίας και του φύλου των χειρούργων- και των αποτελεσμάτων των ασθενών δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς καλά», λένε οι ερευνητές.

Μερικοί άνθρωποι υποθέτουν ότι οι χειρουργικές επιδόσεις θα βελτιωθούν κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας ενός χειρουργού λόγω εμπειρίας, αλλά άλλοι ανησυχούν ότι μπορεί να υπάρξει κάμψη σε κάποιο σημείο λόγω γήρανσης ή από την εξέλιξη της τεχνολογίας και τις νέες κατευθυντήριες γραμμές. Για τους χειρουργούς μεγαλύτερης ηλικίας, οι ανησυχίες σχετικά με την ποιότητα οδήγησαν σε συζητήσεις σχετικά με το εάν οι χειρουργοί θα πρέπει να έχουν επίσημες ηλικίες συνταξιοδότησης.

Αν και ορισμένα στοιχεία υποδεικνύουν ότι οι μεγαλύτεροι χειρουργοί μπορεί να έχουν υψηλότερη θνησιμότητα από τους νεότερους, τα δεδομένα είναι παλιά, και η χειρουργική τεχνολογία έχει αλλάξει ουσιαστικά από τότε που διεξήχθησαν οι μελέτες αυτές.

Λιγότερες έρευνες έχουν ασχοληθεί με το αν η έκβαση των χειρουργικών επεμβάσεων διαφέρει μεταξύ ανδρών και γυναικών χειρουργών. Προηγούμενες μελέτες σχετικά με τις διαφορές φύλου στα πρότυπα κλινικής πρακτικής υποδηλώνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες χειρούργοι μπορούν να θεραπεύσουν τους ασθενείς με διαφορετικό τρόπο – οι περισσότερες μελέτες επικεντρώθηκαν σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση καρκίνου του μαστού και έδωσαν μικτά αποτελέσματα ως προς το εάν η διαδικασία φροντίδας διαφέρει μεταξύ ανδρών και γυναικών χειρούργων.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν σύγχρονα, εθνικά δεδομένα που να συγκρίνουν τα αποτελέσματα των ασθενών ανάλογα με την ηλικία και το φύλο των χειρουργών. Τέτοια εμπειρικά δεδομένα θα ήταν χρήσιμα για να κατανοήσουμε γιατί κάποιοι χειρουργοί λειτουργούν καλύτερα από άλλους και τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τους χειρουργούς να βελτιώσουν τα αποτελέσματα.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εθνικά δεδομένα των δικαιούχων του Medicare στις ΗΠΑ που υποβλήθηκαν σε μία από τις 20 μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις μεταξύ των ετών 2011 και 2014. Η συνολική λειτουργική θνησιμότητα στο τελικό δείγμα από 892.187 χειρουργικές επεμβάσεις ήταν 6,4%.

Οι ερευνητές εξέτασαν αν η ηλικία και το φύλο των χειρουργών συνδέονται με τα ποσοστά θνησιμότητας στους ασθενείς. Επίσης, αναλύθηκε αν η σχέση μεταξύ ηλικίας χειρουργού και θνησιμότητας των ασθενών ποικίλλει μεταξύ ανδρών και γυναικών χειρουργών και αν η συσχέτιση μεταξύ ηλικίας / φύλου χειρουργών και θνησιμότητας των ασθενών ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της ασθένειας των ασθενών.

Το δείγμα περιλάμβανε 45.826 χειρουργούς με μέση ηλικία 50,5 έτη. Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία από μεγαλύτερους χειρουργούς ήταν ελαφρώς νεότεροι, ήταν λιγότερο πιθανό να είναι γυναίκες, είχαν ελαφρώς χαμηλότερο εισόδημα, ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και ψυχικές ασθένειες και ήταν πιο πιθανό να έχουν διαβήτη.

Συνολικά, το 10,1% των χειρουργών ήταν γυναίκες. Οι ασθενείς των γυναικών χειρουργών ήταν ελαφρώς νεότεροι (77,6 έναντι 78,8 ετών) και πιο πιθανό να έχουν καρκίνο, αλλά ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, διαβήτη ή νεφρική ανεπάρκεια. Μετά την προσαρμογή για διάφορους παράγοντες, η λειτουργική θνησιμότητα ήταν χαμηλότερη για τους χειρούργους μεγαλύτερης ηλικίας από τους νεότερους χειρουργούς.