Ενισχύεται η θεραπευτική φαρέτρα κατά του καρκίνου του πνεύμονα

Στη διάθεση των Ελλήνων, γιατρών και ασθενών, θα βρίσκεται συνδυαστική θεραπεία που μάχεται το μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΠ-ΜΜΚΠ).

Πρόκειται για το συνδυασμό ανοσοθεραπείας με το καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας, ως 1^ης γραμμής θεραπεία, που υπόσχεται μεγαλύτερα ποσοστά επιβίωσης σε σχέση με την καθιερωμένη θεραπεία. Ειδικότερα,  η χορήγηση pembrolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (πεμετρεξίδη και σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη) έλαβε πρόσφατα ευρωπαϊκή έκγριση ως θεραπεία 1^ης γραμμής για το μη πλακώδη ΜΜΚΠ, μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές καρκίνου και στη χώρα μας. Αφορά ασθενείς χωρίς EGFR ή ALK θετικές μεταλλάξεις όγκου. Μάλιστα, το όφελος για τους ασθενείς, ανεξάρτητα από την έκφραση του βιοδείκτη PD–L1.

Η απόφαση βασίστηκε στα αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ, Keynote 189, τα οποία έδειξαν ένα σημαντικό όφελος επιβίωσης με μείωση κατά το ήμισυ του κινδύνου θανάτου και κατά 48% του κινδύνου προόδου της νόσου ή θανάτου των ασθενών που έλαβαν το συνδυασμό pembrolizumab με χημειοθεραπεία σε σχέση με αυτούς που έλαβαν μόνο το καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας. Αντίστοιχα, το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης στο συνδυασμό με pembrolizumab ανήλθε σε 48% έναντι 19% στο σκέλος της χημειοθεραπείας.

«Έτσι, το pembrolizumab καθίσταται η μοναδική anti-PD-1 θεραπεία που έδειξε συνολικό όφελος επιβίωσης σε περίπου 80% των ασθενών με προχωρημένο  ΜΜΚΠ και είναι η πρώτη φορά που φαίνεται ότι ο συνδυασμός μιας ανοσοθεραπείας (pembrolizumab) με χημειοθεραπεία προσφέρει μεγαλύτερο όφελος επιβίωσης σε σχέση με την καθιερωμένη θεραπεία (χημειοθεραπεία) σε όλους τους ασθενείς 1^ης γραμμής με ΜΠ-ΜΜΚΠ (ανεξάρτητα από την έκφραση του βιοδείκτη PD-L1)», σημειώνεται.

 Ο καρκίνος του πνεύμονα

Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί μια νόσο που σχηματίζεται σε ιστούς των πνευμόνων, προερχόμενη από διάφορα είδη κυττάρων των αεραγωγών. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι του συγκεκριμένου καρκίνου, ο Μη – Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (ΜΜΚΠ), που αντιστοιχεί σε περίπου 85 έως 90% των περιπτώσεων και o Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (ΜΚΠ) που αντιστοιχεί σε περίπου 10 έως 15% των περιστατικών.

Βασικοί παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη ΜΜΚΠ είναι το κάπνισμα, η έκθεση σε ραδόνιο, αμίαντο ή άλλες ουσίες που υπάρχουν στο χώρο εργασίας η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ακτινοθεραπεία στους πνεύμονες, το αρσενικό στο πόσιμο νερό και το ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα³.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, τα νέα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα το 2018 ανέρχονται σε 9.964 (15% επί του συνόλου των τύπων καρκίνου), ενώ αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο. Δυστυχώς, τα περισσότερα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα δεν εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι να φτάσει σε προχωρημένο στάδιο η ασθένεια.

Η ανοσοθεραπεία στη μάχη κατά του καρκίνου του πνεύμονα

Όπως τονίστηκε σε συνέντευξη τύπου από τον Ι. Μπουκοβίνα, MD, PhD Παθολόγο – Ογκολόγο, Επιστημονικό Υπεύθυνο της Ογκολογικής Μονάδας της Βιοκλινικής Θεσσαλονίκης και πρόεδρο της ΕΟΠΥΥ και τον Ι. Μούντζιο, MD, PhD Παθολόγο – Ογκολόγο στο 251 Γ.Ν.Α. και στη Β’ Ογκολογική Κλινική «Ερρίκος Ντυνάν», Hospital Center, η ανοσοθεραπεία είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισής του καρκίνου.

Όπως σημειώθηκε, σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία, η ανοσοθεραπεία δρα επί των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, για να τα βοηθήσει στη δράση τους εναντίον του καρκίνου.

Έτσι,  δρα είτε διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να εργάζεται πιο σκληρά ή πιο «έξυπνα» για να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα, είτε παρέχοντας στο ανοσοποιητικό σύστημα επιπλέον συστατικά, όπως πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος ανθρώπινης κατασκευής^.