Η Έκθεση Προόδου της Αμερικανικής Ένωσης για την Έρευνα στον Καρκίνο (AACR) για το 2025 αναδεικνύει την ανάγκη για μια πολυδιάστατη προσέγγιση στη φροντίδα των ασθενών και των επιζώντων από καρκίνο. Η επιβίωση μετά τη διάγνωση δεν περιορίζεται στη θεραπεία, αλλά απαιτεί συνεχή υποστήριξη σε ψυχολογικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.

Η επιβίωση φέρνει νέες προκλήσεις

Περισσότεροι από 18 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ ζουν με ιστορικό καρκίνου, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί,επισημαίνουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής). Η πρόοδος στην έρευνα και τις θεραπείες παρατείνουν τη ζωή, αλλά πολλοί ασθενείς συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρές παρενέργειες και κοινωνικές δυσκολίες για χρόνια μετά τη θεραπεία.

Οικονομική τοξικότητα και ανισότητες πρόσβασης

Το υψηλό κόστος της φροντίδας οδηγεί σε οικονομική εξάντληση, με ασθενείς να περιορίζουν την εργασία τους ή να αποσύρονται πρόωρα. Οι ανισότητες στην πρόσβαση παραμένουν έντονες, επηρεάζοντας κυρίως ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών.

Ψυχολογική υποστήριξη και αποκατάσταση

Η ψυχική υγεία είναι κρίσιμος παράγοντας στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Η ενσωμάτωση ψυχολογικής υποστήριξης, η διαχείριση του πόνου και η αποκατάσταση της κινητικότητας αποτελούν βασικά στοιχεία της υποστηρικτικής φροντίδας.

Σχέδια επιβίωσης και ψηφιακές λύσεις

Η ανάπτυξη εξατομικευμένων σχεδίων επιβίωσης και η αξιοποίηση της τηλεϊατρικής ενισχύουν τη μακροχρόνια παρακολούθηση και την ισότιμη πρόσβαση. Παράλληλα, προγράμματα πλοήγησης ασθενών βοηθούν στην υπέρβαση εμποδίων όπως το κόστος και η πληροφόρηση.

Επένδυση στην ολιστική φροντίδα

Η φροντίδα των ασθενών με καρκίνο απαιτεί ένα ενιαίο μοντέλο υποστήριξης που συνδυάζει ιατρική, ψυχολογική και κοινωνική βοήθεια. Η μείωση των ανισοτήτων και η ενίσχυση των ολοκληρωμένων προγραμμάτων βελτιώνουν όχι μόνο τα θεραπευτικά αποτελέσματα αλλά και την καθημερινότητα των επιζώντων.