Αδιευκρίνιστα ερωτήματα για τη νέα ΠΦΥ

Στην άρνηση ενός ακόμα επιστημονικού φορέα “προσκρούει” η προσπάθεια μεταρρύθμισης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), που σε αυτό το στάδιο περνάει μέσα και από την αναμόρφωση των συμβάσεων με τους οικογενειακούς γιατρούς.

Μετά από τους γενικούς γιατρούς, ενστάσεις για την πρόταση του ΕΟΠΥΥ εγείρουν και οι παθολόγοι, καθώς βλέπουν πίσω από αυτήν μια ενορχηστρωμένη επίθεση που οδηγεί όσους συμβληθούν στη φτωχοποίηση και τους υπόλοιπους στη μετανάστευση. Οι προθέσεις αυτές, κατά την εκτίμηση του κλάδου, φανερώνονται κι από τους γενικότερους χειρισμούς της Αριστοτέλους στην ΠΦΥ για την οποία σημαντικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

“Το υπουργείο, το οποίο ανανεώνει εδώ και χρόνια μονομερώς τις συμβάσεις των ιατρών του ΕΟΠΥΥ, απαιτεί από τους ενδιαφερόμενους εκβιαστικά και χωρίς να διευκρινίζει ούτε τις συμβατικές υποχρεώσεις των εμπλεκομένων, αλλά ούτε και το τι θα συμβεί με τους υπόλοιπους χιλιάδες εκτός ΕΟΠΥΥ συναδέλφους” αναφέρει χαρακτηριστικά η Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδας (ΕΕΠΕ).

Στο πλαίσιο αυτό, η ηγεσία της Ένωσης ζητά τη ματαίωση της τρέχουσας προκήρυξης και την εκ νέου διαβούλευση με τον ιατρικό κλάδο στη βάση των προτάσεων που έχουν αποφασιστεί από τα συλλογικά του όργανα. Καλεί, παράλληλα, στη συγκρότηση κοινού μετώπου ενάντια στις επικείμενες αλλαγές στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, ασχέτως ειδικότητας και φορέα εργασίας.

Την πρόσκληση αυτή αντικειμενικά υποδαυλίζει, όμως, η κόντρα με την ηγεσία της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Ιατρικής (ΕΛΕΓΕΙΑ) που εκδηλώθηκε για το ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν και οι δύο ως οικογενειακοί γιατροί. Ζήτημα για το οποίο οι παθολόγοι καθιστούν υπεύθυνο το Υπουργείο Υγείας.

“Να γίνει διαχωρισμός και απεμπλοκή της ειδικότητος του Παθολόγου από αυτήν του Γενικού Γιατρού και να αποδοθεί στην ειδικότητα της Εσωτερικής Παθολογίας ο ρόλος και το κύρος που της αξίζει και δικαιούται, ως βασικός πυλώνας κάθε ιδιωτικής ή δημόσιας παροχής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας Υγείας, λόγω της πολυετούς εκπαίδευσης και εμπειρίας” αναφέρει σχετικά η ΕΕΠΕ, επαναφέροντας το θέμα.

Σπεύδει, πάντως, να διευκρινίσει ότι δεν επιδιώκει τη ρήξη αλλά τον κοινό αγώνα για την αναβάθμιση εν γένει του κλάδου. “Δεν απεμπολούμε όμως, αλλά απαιτούμε παντού την θέση που δικαιούμαστε ως «μητέρα» πολλών ειδικοτήτων, υποειδικοτήτων και εξειδικεύσεων” καταλήγει.