Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να ανατραπούν

Σε λίγες μέρες από σήμερα έχουμε μια ιστορική ευκαιρία σαν λαός να βάλουμε ένα τέρμα σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα που κυριάρχησε στις ζωές μας τα τελευταία πέντε χρόνια. Έχουμε μια ιστορική ευκαιρία να σταματήσουμε τις πολιτικές που εξαθλίωσαν και εξόντωσαν τόσο ηθικά όσο φυσικά ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού λαού. Από αυτές τις πολιτικές που επιβλήθηκαν, με μεγαλύτερη δεινότητα στο χώρο της υγείας, οι επιπτώσεις ήταν και είναι τραγικές.

Αναφέρομαι σε θανάτους και στις σοβαρές αναπηρίες ανασφάλιστων συμπολιτών μας, και είναι επιπτώσεις που δεν ενέχουν μόνο πολιτικές ευθύνες γιατί όλοι αυτοί αυτά που έκαναν τα έκαναν πολύ συνειδητά.

Η σημερινή κυβέρνηση το μόνο που έκανε από το 2012 και μετά ήταν να προσπαθεί να διαχειριστεί μια ανάλγητη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, λόγω των κλειστών προϋπολογισμών που έχουν επιβληθεί στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και λόγω της πολύ μεγάλης συνολικής μείωσης του προϋπολογισμού του ΕΣΥ,  σχεδόν 50% σε σύγκριση με το 2009.  Μιλάμε δηλαδή για πλήρη διάλυση της δημόσιας υγείας, με επιπτώσεις που θα καταγράφονται πολλά χρόνια μετά και με άμεσο αντίκτυπο ακόμα και στο προσδόκιμο της ζωής του γενικού πληθυσμού.

Υπήρξε επιδείνωση και μια σταδιακή καταστροφή σε όλες τις βαθμίδες του δημοσίου συστήματος υγείας. Υπήρξε μια επιδείνωση γιατί αυτή η μείωση των δαπανών, ήταν απλά μια μείωση δαπανών και τίποτα παραπάνω. Δεν ήταν μία μείωση δαπανών η οποία προήλθε από μια προαγωγή του δημοσίου συστήματος υγείας, της πρόληψης, της έγκυρης διάγνωσης ή του χτυπήματος της διαφθοράς και των μιζών που υπάρχουν στο χώρο της υγείας. Δεν εξοικονομήθηκαν πόροι επειδή οι ασφαλισμένοι και όλοι οι ασθενείς κάνουν τις εξετάσεις στα νοσοκομεία και δεν δαπανά το δημόσιο στα ιδιωτικά κέντρα. Εξοικονομήθηκαν πόροι γιατί ο ασθενής, ο ασφαλισμένος έβαλε περισσότερο το χέρι στη τσέπη τόσο για τις εξετάσεις του όσο και για τα φάρμακα, γιατί έκλεισαν νοσοκομεία, γιατί συγχωνεύτηκαν κλινικές σε νοσοκομεία, γιατί απολύθηκαν γιατροί από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και γιατί βγήκε σε διαθεσιμότητα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό προσωπικού από το σύστημα υγείας.

Ποιες ήταν οι επιπτώσεις από αυτό που υπερηφανεύεται  η κυβέρνηση ως «μεταρρύθμιση»; Οι επιπτώσεις ήταν τραγικές και τις ζούμε ακόμα και σήμερα. Βλέπουμε ασθενείς με σοβαρά προβλήματα υγείας όπως ο καρκίνος και πηγαίνουν στα νοσοκομεία να προμηθευτούν τα φάρμακα τους και φεύγουν από τα νοσοκομεία με μια σφραγίδα πάνω στο βιβλιάριο τους, αν  είναι βιβλιάριο Πρόνοιας, «στερούμεθα». Στην καλύτερη περίπτωση αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει σε ένα εικοσιτετράωρο να στηθούν σε 3 και σε 4 ουρές δημοσίων φαρμακείων στα  νοσοκομεία για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους. Και μιλάμε για ασθενείς που είναι σε μια διαδικασία χημειοθεραπείας και είναι ότι πιο βάρβαρο μπορεί να ζήσει ένας ασθενείς επαιτώντας αυτά που έπρεπε να είναι αυτονόητα για τον οποιονδήποτε.

Όταν φωνάζουμε τρία χρόνια όλα τα Κοινωνικά Ιατρεία – τους το λέγαμε, τους το δείχναμε με περιστατικά, με την κάθε περίπτωση – γύριζαν αλλού το κεφάλι. Έφταναν στο σημείο να λένε ότι λέμε ψέματα. Δεν το αποδέχονταν. Ήταν συνειδητές οι αποφάσεις τους. Γνωρίζανε πολύ καλά τι γίνεται. Γι’ αυτό αυτές οι ευθύνες δεν είναι μόνο πολιτικές. Όλοι αυτοί που έχουν συμβάλει σε αυτή την ανθρωπιστική καταστροφή- με την κυριολεξία του όρου- έχουν και ποινικές ευθύνες, γιατί  μιλάμε για σοβαρές αναπηρίες, για απώλεια ανθρώπινων ζωών.  Έχουν ποινικές ευθύνες γιατί εδώ μιλάμε για ανθρώπους που είναι καταχρεωμένοι στο δημόσιο επειδή μόνο και μόνο είχαν την ατυχία να αρρωστήσουν, έχουν ποινικές ευθύνες γιατί αυτοί οι άνθρωποι κατά ταλαιπωρήθηκαν στις φυλακές. Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει να λογοδοτήσουν στην δικαιοσύνη.

Δίνουμε έναν αγώνα την ερχόμενη Κυριακή για να απαλλαγούμε από αυτές τις πολιτικές. Αυτός ο αγώνας όμως δεν σταματάει εκεί. Την άλλη Κυριακή βγάζουμε το εισιτήριο για έναν άλλο αγώνα. Για ένα ταξίδι πολύ όμορφο αλλά ταυτόχρονα και πολύ δύσκολο. Ένα ταξίδι που θα σημάνει την ανασυγκρότηση της χώρας σε όλα τα επίπεδα. Ένα ταξίδι στο οποίο θα απαιτήσουμε αυτά που μας έχουν κλέψει τα τελευταία πέντε χρόνια. Να επανακτήσουμε την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την δική μας αξιοπρέπεια, την εθνική μας κυριαρχία και ότι μας έχουν κλέψει τα τελευταία πέντε χρόνια.

Ξεκινάει ένας δύσκολος αγώνας, όμορφος, αναγκαίος και εδώ πρέπει να είμαστε όλοι μαζί. Κανείς δεν μπορεί να μην είναι σ’ αυτόν τον αγώνα από την οποιαδήποτε θέση. Κυβέρνηση -κοινωνία σε όλους τους χώρους, μαζί συναποφασίζουμε για το μέλλον το οποίο μας το έχουν κλέψει και πρέπει να το ξανακερδίσουμε.