Αυξάνεται η διεθνής απήχηση των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων

Δυναμικά τοποθετούνται στο διεθνές περιβάλλον ως προς την απήχηση, την πρωτοτυπία, την ποιότητα και την αναγνωσιμότητα οι ελληνικές επιστημονικές δημοσιεύσεις.

Μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης  (ΕΚΤ), υποδεικνύει πως οι αναφορές σε ελληνικές δημοσιεύσεις παρά την ελαφρά κάμψη που σημείωσαν μετά το 2012 (ήταν και το έτος με την παραγωγή του υψηλότερου αριθμού δημοσιεύσεων), διατήρησαν την αυξητική τάση όλων των προηγούμενων ετών. Μάλιστα, ο δείκτης απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων, την πενταετία 2010-2014 ξεπερνά τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Πάνω από τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ συνεχίζει να βρίσκεται το ποσοστό των ελληνικών δημοσιεύσεων που λαμβάνουν αναφορές.

O αριθμός των επιστημονικών δημοσιεύσεων που παράγονται τα τελευταία χρόνια παραμένει σχεδόν σταθερός, με ελαφρά κάμψη μετά το 2012, που ήταν και το έτος με την παραγωγή του υψηλότερου αριθμού δημοσιεύσεων. Ωστόσο, αν ληφθεί υπόψη ο αριθμός των δημοσιεύσεων σε σχέση με την εθνική δαπάνη για Έρευνα & Ανάπτυξη (Ε&Α), η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις σε σχέση με τις χώρες της ΕΕ.

Οι σημαντικότερες κατηγορίες ελληνικών φορέων, ως προς τον αριθμό δημοσιεύσεων, είναι τα Πανεπιστήμια (83,5%) τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (13,8%), τα Δημόσια Νοσοκομεία με πτωτικές ωστόσο τάσεις τα τελευταία έτη (11,2%), και τα ΤΕΙ (5,5%).

Αναφορικά με τα ποσοστά δημοσιεύσεων με αναφορές, την 1^η θέση έχουν τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από την ΓΓΕΤ, ενώ ακολουθούν οι Ιδιωτικοί Φορείς Υγείας, οι Λοιποί Δημόσιοι Ερευνητικοί Φορείς, και τα Ιδιωτικά Μη Κερδοσκοπικά Ιδρύματα.

Υψηλότερη απήχηση από τον παγκόσμιο μέσο όρο (1,0) επιτυγχάνουν οι δημοσιεύσεις που προέρχονται από τους Ιδιωτικούς Φορείς Υγείας (1,33), τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη ΓΓΕΤ (1,29), τα Ιδιωτικά Μη Κερδοσκοπικά Ιδρύματα (1,22), οι Λοιποί Δημόσιοι Ερευνητικοί φορείς (1,17) και τα Πανεπιστήμια (1,10).

Οι περισσότερες ελληνικές δημοσιεύσεις ανήκουν στο επιστημονικό πεδίο «Φυσικές Επιστήμες» (Natural Sciences) (47% για το 2014) και ακολουθούν τα πεδία «Ιατρική & Επιστήμες Υγείας» (Medical & Health Sciences) (39,4%), «Μηχανική & Τεχνολογία» (Engineering & Technology) (21,7%), «Κοινωνικές Επιστήμες» (Social Sciences) (7,2%), «Γεωργικές Επιστήμες» (Agricultural Sciences) (3,7%) και «Ανθρωπιστικές Επιστήμες» (Humanities) (1,8%).

Την πενταετία 2010-2014, οι σχετικοί δείκτες απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων στα περισσότερα κύρια επιστημονικά πεδία βελτιώνονται και ξεπερνούν, ή, πλησιάζουν τον παγκόσμιο μέσο όρο 1. Η υψηλότερη απήχηση (σχετικός δείκτης απήχησης: 1,16) καταγράφεται στο πεδίο «Φυσικές Επιστήμες», και ακολουθούν τα πεδία «Ιατρική & Επιστήμες Υγείας» (1,09), «Μηχανική & Τεχνολογία» (1,02), «Γεωργικές Επιστήμες» (0,94), «Ανθρωπιστικές Επιστήμες» (0,90), και «Κοινωνικές Επιστήμες» (0,87).

Με ποιους συνεργάζονται οι Έλληνες ερευνητές

Στη διάρκεια της δεκαπενταετίας 2000-2014, παρατηρείται μεγάλη αύξηση στο ποσοστό των δημοσιεύσεων που πραγματοποιούνται με συνεργασία, είτε με ελληνικούς ή είτε με ξένους φορείς.

Το 2014 το 74,6% των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι προϊόν συνεργασίας. Ειδικότερα, το 53,4% των ελληνικών δημοσιεύσεων παράγεται με τη συνεργασία φορέων από το εξωτερικό, ενώ το 38,2% πραγματοποιείται από συνεργασίες μεταξύ ελληνικών φορέων. Οι διεθνείς συνεργασίες καταγράφουν σημαντική αύξηση μετά το 2008, ενώ οι χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό συνεργασιών είναι οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία.

Οι συνεργασίες έχουν θετικό αντίκτυπο στον δείκτη απήχησης των δημοσιεύσεων. Οι μεγαλύτερες τιμές του δείκτη απήχησης σε όλα τα επιστημονικά πεδία αφορούν δημοσιεύσεις που έχουν προκύψει μέσω διεθνών συνεργασιών, ακολουθούν όσες είναι αποτέλεσμα ελληνικής συνεργασίας, και τελευταίες είναι οι δημοσιεύσεις που παρήχθησαν χωρίς συνεργασία.

Δείτε ολόκληρη τη μελέτη του ΕΚΤ, εδώ.