Αλλάζουν οι διοικητές, ε και;

Στην τελική ευθεία μαθαίνω είναι η αλλαγή των διοικητών στα νοσοκομεία. Η κυβέρνηση ετοιμάζει τροπολογία, η οποία θα παρέχει το δικαίωμα στον υπουργό Υγείας να απομακρύνει τους διοικητές και αναπληρωτές τους με μία απλή απόφαση και κυρίως αζημίως για το δημόσιο, όπως ίσχυε μέχρι πριν από δύο χρόνια!

Εύλογα όμως γεννιούνται τρία ερωτήματα:
• Έπρεπε να περάσουν τέσσερις ολόκληροι μήνες για να περάσει η τροπολογία;
• Με ποια κριτήρια θα γίνει η επιλογή των νέων διοικητών των νοσοκομείων;
• Από νομική άποψη, η τροπολογία διασφαλίζει ότι οι αποπεμφθέντες δεν θα δικαιωθούν, αν διεκδικήσουν αποζημιώσεις;
Ας ξεκινήσω από το τελευταίο. Έγκυροι νομικοί μου επεσήμαναν ότι στην προκειμένη περίπτωση όποιος διοικητής αποπεμφθεί έχει πολλές πιθανότητες να δικαιωθεί από τα δικαστήρια και να κερδίσει αποζημίωση. Συνεπώς, η τροπολογία θα έχει ισχύ μόνο για τους διοικητές, που θα διορίσει ο ίδιος ο Κουρουμπλής…
Όσον αφορά στο πρώτο ερώτημα, είναι σαφές ότι παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν τελείως ανέτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι φανερό ότι δεν είχε γίνει καμία προεργασία για τα πρόσωπα, που θα αναλάμβαναν τα κρίσιμα πόστα ευθύνης στη δημόσια διοίκηση.
‘Ετσι, τόσους μήνες, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής προσπαθεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, παίζοντας ένα θέατρο του παραλόγου με τους διοικητές των νοσοκομείων. Αν το θέμα λυνόταν με μία απλή τροπολογία γιατί δεν την κατέθεσε άμεσα με το πού ανέλαβε η νέα κυβέρνηση;
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο και πιο κρίσιμο ερώτημα. Δυστυχώς, παρά τις διακηρύξεις, η νέα κυβέρνηση δεν δείχνει διατεθημένη να κάνει την υπέρβαση και να προχωρήσει με διαφάνεια και αξιοκρατία στην επιλογή στελεχών με αποδεδειγμένη γνώση και εμπειρία στη διοίκηση.
Είναι κρίμα, αλλά διαπιστώνω ότι στην Κουμουνδούρου κυριαρχεί μία οπισθοδρομική ιδεοληψία, που θυμίζει τη δεκαετία του ’80, όσον αφορά στη στελέχωση δημοσίων οργανισμών και φορέων. Φοβάμαι ότι για μία ακόμη φορά δεν θα μιλάμε για «πρώτη φορά Αριστερά», αλλά για «πέμπτη φορά ΠΑΣΟΚ»…
Μα καλά θα μου πει κανείς: Υπάρχουν στην ελλάδα στελέχη με γνώσεις και εμπειρία στη διοίκηση νοσοκομείων; Ασφαλώς και υπάρχουν. Μάλιστα, υπάρχουν αρκετά στελέχη, που ήδη εργάζονται στο ΕΣΥ και κατέχουν μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών.
Επίσης, λόγω της οικονομικής κρίσης, υπάρχουν δεκάδες στελέχη στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι σήμερα είναι άνεργοι, ενώ έχουν αποδεδειγμένη γνώση και εμπειρία στη διοίκηση επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Πριν από 5-6 χρόνια, δεν υπήρχε περίπτωση να εκδήλωναν ενδιαφέρον. Σήμερα, όμως, με την συνεχιζόμενη ανεργία, τα πράγματα είναι διαφορετικά…
Το μείζον πρόβλημα όμως είναι πολύ πιο σοβαρό. Ας κάνουμε για λίγο την εξής υπόθεση εργασίας: Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει και προσλαμβάνει στελέχη με εμπειρία και γνώση στα νοσοκομεία. Το αμέσως επόμενο ερώτημα, που προκύπτει αβίαστα είναι: Τι θα μπορούσαν να προσφέρουν μέσα στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο;
Εκεί είναι το πρόβλημα. Τριάντα χρόνια λειτουργίας του ΕΣΥ έχουν πλέον καταδείξει ότι για να λειτουργήσουν με ορθολογικό τρόπο τα νοσοκομεία μία μόνο λύση υπάρχει: Να αποκτήσουν νομική, οικονομική και λειτουργική αυτοτέλεια. Να αποκτήσουν επιχειρησιακό σχέδιο 3ετούς ή 5ετούς διάρκειας, με σαφείς στόχους, αλλά και μέσα για να τους πετύχουν.
Σήμερα, ένα νοσοκομείο για να προσλάβει έναν εργαζόμενο, για να αγοράσει ένα μηχάνημα, για να αναπτύξει μία νέα μονάδα χρειάζεται έγκριση από το υπουργείο Υγείας. Γεγονός που μέχρι σήμερα έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ασφυκτικό πλαίσιο, που εξυπηρετεί τις ρουσφετολογικές σκοπιμότητες της εκάστοτε κυβέρνησης…
Δέχομαι ότι στο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν πράγματι να οικοδομήσουν ένα δημόσιο σύστημα υγείας, που να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες. Δυστυχώς, όμως, θεωρώ ατυχές το γεγονός ότι πιστεύουν ότι μπορούν να το πετύχουν με κρατικιστικές μεθόδους, οι οποίες σε καμία χώρα του κόσμου δεν έχουν αποδώσει.
Έχουν επίσης την ψευδαίσθηση ότι για την κατάρρευση του ΕΣΥ φταίνε τα μνημόνια. Λες και πριν το 2010, το ΕΣΥ λειτουργούσε ορθολογικά και αποδοτικά…