Αναδρομική μελέτη για την ευλογιά των πιθήκων: Κλινικά χαρακτηριστικά και αντιμετώπιση

Η διευρυμένη αναφορά κρουσμάτων της ευλογιάς των πιθήκων πέρα από την Αφρική, στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη ανησυχεί τις υγειονομικές αρχές. Λόγω των περιορισμένων δεδομένων, ενδιαφέρον παρουσιάζει αναδρομική μελέτη παρατήρησης, όπου αναφέρονται τα κλινικά χαρακτηριστικά, τα ιολογικά δεδομένα, και η θεραπευτική ανταπόκριση.

Ειδικότερα, κλινικά χαρακτηριστικά και τη διαχείριση της ευλογιάς των πιθήκων  ανακοινώνει δημοσίευση του Hugh Adler και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Lancet infectious diseases 2022. Τα στοιχεία συνοψίζουν ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Ελένη Ροδάνθη Συρίγου.

Ο πληθυσμός της μελέτης ήταν επτά ασθενείς που διαγνώστηκαν με ευλογιά των πιθήκων στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 2018 έως το 2021 και έλαβαν τα αντιικά ως θεραπεία εκτός ένδειξης. Εκ του συνόλου των ασθενών, οι τέσσερις ήταν άνδρες και οι τρεις γυναίκες με μέση ηλικία τα 40 έτη. Στο πλαίσιο της μελέτης εξετάστηκε κι ένα παιδί κάτω των δυο ετών. Ένας από τους ασθενείς ήταν υγειονομικό προσωπικό και είχε νοσήσει στον χώρο εργασίας του και ένας ακόμα είχε νοσήσει σε ταξίδι στο εξωτερικό και είχε μεταδώσει την ασθένεια στο ενδοοικογενειακό του περιβάλλον.

Μερικά από τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά της ασθένειας που παρατηρήθηκαν ήταν η παρατεταμένη ιαιμία, καθώς η ανεύρεση του DNA του ιού ήταν δυνατή από 22 έως 39 ημέρες στα επιχρίσματα της ανωτέρου αναπνευστικής οδού (θετικό μοριακό τεστ), ενώ ένας από τους ασθενείς παρουσίασε απόστημα με PCR-θετική στον ιό της ευλογιάς των πιθήκων.

Πέντε ασθενείς παρέμειναν για περισσότερο από τρεις εβδομάδες σε καραντίνα λόγω παρατεταμένης ιαιμίας.

Θεραπευτικές αντιμετωπίσεις

Δύο από του στόματος αντιικά φάρμακα, η βρινσιδοφοβίρη και η τεκοβιριμάτη, έχοντας λάβει έγκριση για την ανεμοβλογιά, έχουν δείξει αποτελεσματικότητα στα ζώα που νοσούσαν από την ευλογιά των πιθήκων. Η αντιμετώπιση είχε ως εξής:

• οι τρεις έλαβαν αγωγή με βρινσιδοφοβίρη (200mg, από του στόματος, 1 φορά την εβδομάδα) και παρουσίασαν αυξημένα ηπατικά ένζυμα με αποτέλεσμα την πρώιμη διακοπή της θεραπείας τους.
• Ο ένας ασθενής που έλαβε από του στόματος αγωγή με τεκοβιριμάτη (600mg δύο φορές ημερησίως για 2 εβδομάδες) δεν παρουσίασε ανεπιθύμητες ενέργειες και είχε μικρότερη διάρκεια ενδονοσοκομειακής νοσηλείας (10 ημέρες) καθώς και μειωμένη μεταδοτικότητα τόσο σε ημέρες όσο και σε ιϊκό φορτίο σε σχέση με τους υπόλοιπους έξι ασθενείς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας ασθενής παρουσίασε υποτροπή της νόσου στις έξι εβδομάδες μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο.Με δεδομένη την ανάγκη για πρόληψη οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι σημαντικό να πραγματοποιηθούν περαιτέρω μελέτες και να καθοριστεί η βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών αυτών.