Ανοιχτή επιστολή του Προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ για το αυτιστικό παιδί στο Δρομοκαΐτειο

Έκκληση κάνει στην Πολιτεία μέσω ανοιχτής επιστολής ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειου και της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος για το αυτιστικό παιδί που είναι καθηλωμένο σε κρεβάτι του Δρομοκαΐτειου εδώ και ενάμιση χρόνο.

Η μητέρα του παιδιού ζήτησε την βοήθεια του, ώστε το παιδί να μεταφερθεί σε ένα ειδικό ξενώνα για παιδιά με αυτισμό. «Απευθύνθηκε είπε παντού, αλλά βρήκε κλειστές πόρτες. Έστω τώρα ας λυθεί το πρόβλημα. Το παιδί αξίζει μία καλύτερη τύχη» επισημαίνει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειου.

Γλαφυρά περιγράφει στην επιστολή του ο κ. Γιαννάκος τις συνθήκες νοσηλείας του 22χρονου, ο οποίος παραμένει μόνιμα δεμένος σε πόδια και χέρια στο κρεβάτι του.

«Το κρεβάτι του για να μην κουνιέται στην προσπάθειά του να ελευθερωθεί βιδώθηκε στο πάτωμα. Το παιδί βρίσκεται μόνιμα σε ένα δωμάτιο απομόνωσης» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο νοσηλευόμενος στερείται  κάθε βόλτα στον περιβάλλοντα χώρο του Νοσοκομείου, αλλά και επαφή με  τον ήλιο. «Τιμωρείται ως ο χειρότερος εγκληματίας επειδή έχει την ατυχία να πάσχει από αυτισμό. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτή η τύχη» υποστηρίζει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειου, αφήνοντας αιχμές για το κοινωνικό κράτος.

Μάλιστα, ο κ. Γιαννάκος διερωτάται που απορρίφθηκαν τα χρήματα, τα οποία «το κράτος, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξόδεψαν εκατομμύρια ευρώ για να ζουν αυτά τα παιδιά σε προστατευόμενους  ξενώνες, διαμερίσματα μιας και στο σπίτι τους είναι αδύνατον να τα φροντίσει η οικογένειά τους».

Πέρα από τις εθιμοτυπικές επισκέψεις στα άτομα με αυτισμό, ο κ. Γιαννάκος ζητά από την Πολιτεία να δώσει μια ουσιαστική λύση στην περίπτωση του εν λόγω παιδιού.

«Πονάει η ψυχή σου να το βλέπεις και να σου λέει θέλω να πάω στο χωριό μου τώρα τα Χριστούγεννα και αυτό να μην μπορεί να γίνει. Να προσπαθεί να παίξει μπάλα στο δωμάτιό του με δεμένα τα πόδια» σημειώνει ο ίδιος.

Το αίσθημα αισχύνης των εργαζόμενων αλλά και τις δυσκολίες τονίζει ο κ. Γιαννάκος, «εμείς οι εργαζόμενοι στο Δρομοκαΐτειο αισθανόμαστε ντροπή και συνάμα τύψεις που είμαστε αναγκασμένοι να καθηλώνουμε το παιδί για να μην αυτοτραυματιστεί επειδή έχουμε αποδεκατιστεί».

Το πρόβλημα της υποστελέχωσης είναι έντονο όπως αντανακλάται στην επιστολή του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ, «βλέπετε είμαστε δύο νοσηλευτές (εκ των οποίων πολλές φορές ο ένα εκπαιδευόμενος)  για 40 ασθενείς στη βάρδια. Όλοι οι ασθενείς διεγερτικοί – επικίνδυνοι που εισάγονται συνοδεία τριών αστυνομικών».

Οι εργαζόμενοι, όπως καταγγέλλει, πολλές φορές πέφτουν θύματα βίαιων ξεσπασμάτων «τρώνε ξύλο οι νοσηλευτές, φωνάζουν βοήθεια και δεν τους ακούει κανείς. Σε 1450 οργανικές θέσεις μείναμε 400 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων».

Τόσο οι συνθήκες νοσηλείας όσο και εργασίας είναι δυσχερείς «Λόγω έλλειψης κονδυλίων δεν μπορεί να γίνει η παραμικρή συντήρηση, επισκευή στις υποδομές του νοσοκομείου. Μπάνια, κουζίνες, σαλόνια απαράδεκτα. Οι κοριοί συνεχίζουν να περπατάνε σε δωμάτια ασθενών».

«Όχι καθηλωμένα παιδιά σε κρεβάτια» καταλήγει στην επιστολή του ο κ. Γιαννακός.