Πρόκειται για την ουσία DNP, που είχε χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πυρομαχικών στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε στη συνέχεια απαγορευτεί, επειδή προκαλούσε απώλεια βάρους σε όσους έρχονταν σε επαφή μαζί της.
Επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γιέηλ, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσιολογίας και χημείας Τζέραλντ Σούλμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», χορήγησαν την εν λόγω ουσία σε μορφή χαπιού από το στόμα σε αρουραίους και πέτυχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Το φάρμακο μείωσε δραστικά το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα, των τριγλυκεριδίων και της αντίστασης στην ινσουλίνη, στα πειραματόζωα που εμφάνιζαν πάθηση ανάλογη του διαβήτη τύπου 2. Παράλληλα, διαπιστώθηκε η αισθητή μείωση της φλεγμονής και της κίρρωσης στο ήπαρ των ζώων που έπασχαν από μεταβολικής φύσης ηπατοπάθεια (μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος και μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα).
Η χορήγηση της δόσης ήταν σε συγκέντρωση 100 φορές χαμηλότερη από το τοξικό επίπεδό της. Οι επιστήμονες πρόκειται να προχωρήσουν και σε άλλες μελέτες, προτού η ουσία δοκιμαστεί σε ανθρώπους. Μέχρι σήμερα, οι θεραπείες για τον διαβήτη και την ηπατοπάθεια έχουν περιορισμένη επιτυχία στην αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του.
Η ουσία DNP είχε χρησιμοποιηθεί σε βιομηχανική κλίμακα σε στρατιωτικά εργοστάσια πυρομαχικών της Γαλλίας στην αρχή του 20ου αιώνα, ανακατεμένη με άλλες ουσίες, για την παραγωγή εκρηκτικών. Όμως, οι εργάτες που έφτιαχναν τα εκρηκτικά, εμφάνισαν έντονη εφίδρωση, απώλεια βάρους και πυρετό – και ορισμένοι τελικά πέθαναν.
Στη συνέχεια, στη διάρκεια του μεσοπολέμου, αμερικανοί επιστήμονες κατάλαβαν ότι η DNP παρεμβαίνει δραστικά στα μιτοχόνδρια, στα «εργοστάσια ενέργειας» των κυττάρων, και αυξάνει έτσι τον μεταβολισμό έως 50%, οδηγώντας σε μεγάλες καύσεις λίπους στον οργανισμό. Έτσι, μερικές φαρμακοβιομηχανίες αξιοποίησαν την ουσία για να βγάλουν στην αγορά χάπια αδυνατίσματος, τα οποία αρχικά θεωρήθηκαν θαυματουργά, αλλά αργότερα κρίθηκαν επικίνδυνα, οπότε τελικά απαγορεύθηκαν.
