Απαιτείται Εθνικό Σχέδιο για την Υγεία

Συνεργασία, σαφείς στόχοι, σταθερό περιβάλλον και ορθολογική χρηματοδότηση αποτελούν τα συστατικά για μια βιώσιμη φαρμακευτική πολιτική, όπως αναδείχθηκαν μέσα από την εναρκτήρια ομιλία του προέδρου του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), Π. Αποστολίδη στο 7^ο Pharma & Health Conference.

«Τα τελευταία 6 χρόνια «ο φαρμακευτικός κλάδος να απορροφά τους κραδασμούς της κρίσης, να δέχεται τις μνημονιακές παρεμβάσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά με αίσθημα ευθύνης να εξαντλεί κάθε φορά όλες τις δυνατότητες, ώστε οι ελλείψεις φαρμάκων να μην γίνουν ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ.

Όπως τόνισε ο κ. Αποστολίδης οι φαρμακευτικές εταιρίες τόσο μέσα από τις υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές όσο και από την ασύμμετρη συρρίκνωση της δαπάνης κατά 65%, έχουν φτάσει να καλύπτουν περισσότερο από το 24% της φαρμακευτικής δαπάνης.

«Είναι προφανές λοιπόν ότι αυτό δοκιμάζει τα όρια αντοχής των επιχειρήσεων, ενώ ταυτόχρονα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας υποχρηματοδοτούνται», ανέφερε, συμπληρώνοντας πως η αλυσίδα αυτή καταλήγει στην ασφάλεια των ασθενών, αλλά και κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες όπως άνεργοι, ανασφάλιστοι, άποροι να δέχονται όλο και πιο έντονα την πίεση του προϋπολογισμού οδηγώντας τους πάντες στο όριο.

Ο ΣΦΕΕ πιστεύει ότι η συναντίληψη που απαιτείται σήμερα μπορεί να διαμορφωθεί αν δουλέψουμε με συντονισμό από την Πολιτεία για σαφείς στόχους και προωθεί τη διαμόρφωση ενός Εθνικού Σχεδίου για την Υγεία.

Σε αυτό, «ο εξορθολογισμός θα έχει την σωστή του έννοια, ως «επανασχεδιασμός των δυνατοτήτων». Και δεν θα μεταφράζεται ως τυφλές περικοπές, οι οποίες απλώς βαθαίνουν τις παθογένειες και εξαντλούν τις υγιείς δυνάμεις του συστήματος», σημείωσε ο κ. Αποστολίδης.

«Η συνεργασία αποτελεί κύριο συστατικό και μεταξύ των ελληνικών και διεθνών εταιριών, δημιουργώντας μια ενιαία ισχυρή φαρμακοβιομηχανία. Και η οποία τώρα έχει συμπιεσμένες δυνατότητες. Δυνατότητες που αν απελευθερωθούν θα αποτελέσουν την μεγαλύτερη εγγύηση για την βιωσιμότητα του συστήματος Υγείας. Καινοτομία στις θεραπευτικές επιλογές – Επενδυτικά σχέδια – Αξιοποίηση του εξαιρετικού επιστημονικού δυναμικού αλλά και των ιδεών νέων επιχειρηματιών στον τομέα της Υγείας», σημείωσε.

Μάλιστα, σε ότι αφορά στο κρίσιμο ζήτημα των κλινικών μελετών, η Φαρμακοβιομηχανία έχει παραδώσει έναν πρώτο οδικό χάρτη που μπορεί να οδηγήσει σε τριπλασιασμό τους στα επόμενα τρία χρόνια.

«Καθώς θα ενθαρρυνθούν οι διεθνείς φαρμακευτικές εταιρίες να επενδύσουν στην Ελλάδα, ανοίγοντας έτσι και άλλες, μεγαλύτερες προοπτικές για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία», συμπλήρωσε.

Η αρχή θα πρέπει να γίνει με ένα περιβάλλον με λιγότερη αβεβαιότητα, σύμφωνα με τον κ. Αποστολίδη. Ένα περιβάλλον με κίνητρα και απάλειψη της γραφειοκρατίας για την έρευνα και την ανάπτυξη. «Ένα σταθερό και προβλέψιμο περιβάλλον, με ρυθμισμένο τον τρόπο αποπληρωμής των οφειλών του Δημοσίου προς τις εταιρίες, τα οποία αγγίζουν το 1,4 δισ. ευρώ, με σταθερά οργανωμένη συνεργασία. Αλλά και με εξορθολογισμό και απλοποίηση του μηχανισμού rebate και ταυτόχρονη μείωση με καθορισμό πλαφόν για το clawback.

Σημαντικό τμήμα είναι και η ορθολογική χρηματοδότηση του συστήματος με σαφή προτεραιότητα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας.

Κατά τον πρόεδρο του ΣΦΕΕ,  θα πρέπει να εξετάζεται και να υπολογίζεται το συνολικό κόστος της νόσου. «Άλλωστε δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Έλεγχο και εφαρμογή δοκιμασμένων λύσεων και πρακτικών που φέρνουν αποτέλεσμα χρειαζόμαστε».

Μεταξύ αυτών η εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και η ενσωμάτωση των συνταγογραφικών οδηγιών, ένα απλοποιημένο και δίκαιο σύστημα τιμολόγησης και η δημιουργία κινήτρων για την αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων.

Ουσιαστικό σκαλοπάτι αποτελεί και η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων προς τον φαρμακευτικό κλάδο. Στο πιο «κρίσιμο ζήτημα απ’ όλα», όπως το χαρακτήρισε, αυτό πρόσβασης, ο ΣΦΕΕ έχει προτείνει την ανάπτυξη θεραπευτικών πρωτοκόλλων για τις 20 πιο δαπανηρές θεραπευτικές κατηγορίες και την καταγραφή μητρώων ασθενών, ώστε να είναι εφικτός ο υπολογισμός των πραγματικών αναγκών.

«Είναι αυτονόητο πλέον πως θα πρέπει η δαπάνη να εξετάζεται με βάση τα θεραπευτικά αποτελέσματα, την αξιολόγηση της απόδοσης των θεραπειών, και τη χρήση των εργαλείων αξιολόγησης των οικονομικών της υγείας», συμπλήρωσε.

Φαρμακευτική Πολιτική: Μονοδιαστατη και αντιαναπτυξιακή

Στη συμβολή της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας αναφέρθηκε η Γενική Διευθύντρια της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), Φ. Κοσμοπούλου.

Ωστόσο, όπως τόνισε , αν συνεχιστεί η μονοδιαστατη και αντιαναπτυξιακή φαρμακευτική πολιτική που εφαρμόζεται, που θέτει μη ρεαλιστικές τιμές στα εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα ,ενώ την κατάσταση επιδεινώνει το καθεστώς των Clawback και των Rebates

«Είναι προφανές, πως αν συνεχιστεί αυτή η μονομερής διάλυση των τιμών των ήδη οικονομικών Ελληνικών φαρμάκων, δεν θα μπορούμε να μιλάμε πια για καμία ανάπτυξη, καθώς τα εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα θα έχουν οδηγηθεί ουσιαστικά εκτός αγοράς», τόνισε.

«Απαιτείται νέο μείγμα φαρμακευτικής πολιτικής, που θα συνδέεται με την ανάγκη ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας και θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη τον κρίσιμο και πολύπλευρο ρόλο της φαρμακοβιομηχανίας, Ελληνικής και ξένης, στην αναπτυξιακή διαδικασία», σημείωσε.«Οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του κλάδου μας αφορούν τόσο σε άμεσα μέτρα η επαρκής χρηματοδότηση του συστήματος, η εξομάλυνση της αποπληρωμής των προμηθευτών, η καθολική ηλεκτρονική διαχείριση του κλάδου υγείας, οι αναλύσεις δεδομένων και οι έλεγχοι σε κάθε κέντρο κόστους, η ενίσχυση του ΕΟΦ – όσο και σε αποφασιστικές διαρθρωτικές αλλαγές», σημείωσε.

«Αν στη νέα πολιτική ικανοποιηθούν τα παραπάνω είναι βέβαια ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία μπορεί να αναπτυχθεί αλματωδώς. Το μέλλον των ελληνικών βιομηχανιών είναι η μετατροπή τους από αυστηρά μεταποιητικές σε εταιρίες ανάπτυξης και διαχείρισης τεχνολογίας», σημείωσε, τονίζοντας την ανάγκη για σταθερό θεσμικό πλαίσιο.

Το ΕΣΥ ψυχορραγεί

Τον πολύπλευρο ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι νοσηλευτές στο σύστημα υγείας, αναφέρθηκε η Σοφία Τανη, μέλος του ΔΣ ΠΑΣΥΝΟ ΕΣΥ.

«Το Εθνικό Σύστημα Υγείας ψυχορραγεί από τη δραματική υποστελέχωση και είναι οι νοσηλευτές εκείνη η ομάδα επαγγελματιών υγείας, οι οποίοι ξεπερνώντας τα όρια των αντοχών τους, λειτουργούν ως «ραχοκοκαλιά» που κρατάει τα νοσοκομεία όρθια», σημείωσε.

Ειδικότερα, η κ. Τανη ανέφερε πως η ανάπτυξη και ο καθορισμός του ρόλου του Κοινοτικού Νοσηλευτή στην ΠΦΥ μπορεί να επιτευχθεί μέσα από δύο κυρίως άξονες: α) αυτόν του Οικογενειακού Νοσηλευτή, που θα μπορεί να δρα αυτόνομα ως δημόσιος λειτουργός, και β) αυτόν του ελεύθερου επαγγελματία Νοσηλευτή, που θα μπορεί να ασκεί ιδιωτικό έργο και θα έχει το δικαίωμα στην αυτοαπασχόληση. Προϋπόθεση για τα ανωτέρω αποτελεί η θεώρηση του Νοσηλευτή ως ανεξάρτητου και αυτόνομου επαγγελματία υγείας (δηλαδή Nurse Practitioner), στα πρότυπα προηγμένων χωρών σε αυτόν τον τομέα. Το νομικό πλαίσιο υπάρχει και απομένει μόνο η πολιτική βούληση για την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας στην ΠΦΥ από τους νοσηλευτές.

ΕΣΥ: Ώρα μηδέν 

Στην πιο κρίσιμη κατάσταση των τελευταίων ετών βρίσκεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ανέφερε ο κ. Πατούλης, τονίζοντας πως το ΕΣΥ είναι πλέον στην ώρα μηδέν.

Μια από τις βασικές αιτίες είναι η αδυναμία των κυβερνόντων να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν σε εξυγίανση του ΕΣΥ και πραγματική εξοικονόμηση χρημάτων, σύμφωνα με τον κ. Πατούλη. “Αντί για αυτό  επάρθησαν σκληρά εισπρακτικά μέτρα και έγιναν οριζόντιες περικοπές, οι οποίες μετακύλησαν το κόστος της περίθαλψης στους ασθενείς, πλήττοντας  ιδιαίτερα τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού”.

“Βασικά ζητήματα στην αδυναμία εφαρμογής πραγματικών μεταρρυθμίσεων  στην υγεία είναι η  ασυνέχεια στην άσκηση υγειονομικής πολιτικής στη χώρα μας, και η έλλειψη πολιτικής βούλησης  για μεταρρυθμίσεις που προϋποθέτουν ρήξη με τα συμφέροντα”, συμπλήρωσε.