«Άπιαστος» ο γλυκαιμικός στόχος για άτομα με Διαβήτη τ.2

Σημαντικές πληροφορίες για τη διαχείριση των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2) προκύπτουν από τρεις νέες μελέτες, με δεδομένα από την ελληνική κλινική πράξη.

Αρρύθμιστος για περισσότερο από τρεις μήνες παραμένει 1 στους 2 ασθενείς με ΣΔτ2 στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από δεδομένα μελετών που συνυπολόγισαν στοιχεία από την κλινική πράξη στη χώρα μας.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Διαβήτη στην Ελλάδα, το 2017 τα διαγνωσμένα περιστατικά ασθενών με Διαβήτη ήταν 578.300 και έως το 2045, αναμένεται να αυξηθούν σε 649.400. Κατά το Νικόλαο Τεντολούρη, Καθηγητή Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθήνας, όμως, βάσει και των στοιχείων της ΗΔΙΚΑ και συνυπολογίζοντας και τους αδιάγνωστους, σήμερα στην Ελλάδα έχουμε πάνω από 1 εκατομμύριο άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, με το 96% αυτών να είναι άτομα με ΣΔτ2.

Ειδικότερα, περίπου το 50% των ασθενών σε μετφορμίνη και περίπου το 60% των ασθενών που λάμβανουν σουλφονυλουρία είτε ως μονοθεραπεία είτε συνδυαστικά με μετφορμίνη δεν πετυχαίνουν τον γλυκαιμικό στόχο– γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) <7%.

Όπως τόνισε ο κ. Τεντολούρης, ένας αρρύθμιστος ασθενής με ΣΔ κοστίζει 1.500 ευρώ περισσότερα ετησίως, από έναν ρυθμισμένο ασθενή. Ωστόσο, μόλις το 15% του κόστους αφορά στο φάρμακο. Το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης απορροφάται από τις συνοσηρότητες και τις επιπλοκές.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης RELOAD, τα οποία ανακοίνωσε ο Βασίλης Τσιμιχόδημος, Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, σχεδόν τα 2/3 των ασθενών με ΣΔτ2 στην Ελλάδα, που λαμβάνου μονοθεραπεία με μετφορμίνη στη μέγιστη ανεκτή δόση αποτυγχάνουν το στόχο της γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) <6.5%. Σχεδόν το 50% παραμένουν σε HbA1c≥7%, 9 μήνες μετά την έναρξη θεραπείας με μετφορμίνη. Επιπλέον, οι ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη μονοθεραπεία με μετφορμίνη παραμένουν σε υψηλές τιμές γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνης για μεγάλες περιόδους. Η εντατικοποίηση της θεραπείας, δε, καθυστερεί σημαντικά, κατάσταση ενδεικτική της κλινικής αδράνειας. Τέλος, σύμφωνα με τη RELOAD, παράγοντες που σχετίζονται με την επίτευξη του μεταβολικού ελέγχου σε ασθενείς με ΣΔτ2 που θεραπεύονται με τη μέγιστη ανεκτή δόση μετφορμίνης σε μονοθεραπεία, είναι η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, η μείωση του σωματικού βάρους και η έντονη φυσική δραστηριότητα.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης RECAP, το 43% των ασθενών ανέφεραν υπογλυκαιμικό επεισόδιο τους τελευταίους 6 μήνες πριν την ένταξή τους στη μελέτη, ενώ ταυτόχρονα, σχεδόν το 60% των ασθενών δεν πέτυχαν το γλυκαιμικό στόχο για γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) <7%. Επίσης, φάνηκε ότι η παρουσία υπογλυκαιμίας ως ανεπιθύμητης ενέργειας και η σοβαρότητά της συσχετίστηκαν με μειωμένη ποιότητα ζωής, φόβο υπογλυκαιμίας καθώς και μειωμένη συμμόρφωση στη θεραπεία. Συνολικά, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η μείωση της συχνότητας εμφάνισης και σοβαρότητας των υπογλυκαιμικών επεισοδίων θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτιωμένες κλινικές εκβάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου και κατ’ επέκταση στην καλύτερη διαχείριση της νόσου συνολικά.

«Αντίδοτο» στην ελλιπή συμμόρφωση μπορεί να αποτελέσει η συστηματική εκπαίδευση του διαβητικού ασθενούς, καθώς συμβάλλει σημαντικά στην καλύτερη συμμόρφωση στη θεραπεία, όπως προέκυψε από τη μελέτη ADVICE. Επιπλέον, στους ασθενείς της ομάδας εμψύχωσης παρατηρήθηκε μεγαλύτερη μέση βελτίωση της HbA1c, σημαντική βελτίωση στις συνήθειες αναφορικά με τη σωματική άσκηση και σημαντικά μεγαλύτερη ικανοποίηση από την θεραπεία σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

 Από την πλευρά του ο Ιατρικός Διευθυντής της MSD Ελλάδας, Λάζαρος Πουγγίας, MD, PhD παραβρέθηκε με σκοπό να παρουσιάσει τη σημασία που δίνει η εταιρεία στην παραγωγή και αναζήτηση δεδομένων από την ελληνική κλινική πράξη, καθώς μια τέτοιου είδους επένδυση μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών στην Ελλάδα και στη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων αναφορικά με την επιλογή της βέλτιστης θεραπείας.