Απόφαση “σταθμός” για τους οροθετικούς

Αθώο έκρινε ομόφωνα το δικαστήριο ένα οροθετικό ο οποίος είχε μηνυθεί από γυναίκα με την οποία διατηρούσε περιστασιακή σεξουαλική σχέση, ότι αποπειράθηκε να της μεταδώσει τον ιό του HIV μέσω δήθεν απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής, απορρίπτοντας παράλληλα ως ενοχοποιητικό στοιχείο απόκρυψη της κατάστασης υγείας του από την παρτενέρ, εφόσον λάμβανε τις απαραίτητες προφυλάξεις και τη θεραπεία του. Χαρακτηριστικά, κατά τον ενδεικτικό χρόνο το ιικό  φορτίο του κατηγορουμένου ήταν σταθερά κάτω από το ανιχνεύσιμο όριο (<20 copies/ml). Εξάλλου, σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες, όταν ο άνθρωπος που ζει με HIV λαμβάνει θεραπεία η μετάδοση του ιού μειώνεται σε ποσοστό 96%.

Το Β’ Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών έκρινε, ειδικότερα, ότι δεν πληρούται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατ’ εξακολούθηση, αλλά ούτε βαριάς σωματικής βλάβης κατ’ εξακολούθηση με ενδεχόμενο δόλο.

Αξίζει να σημειωθεί πως η δίωξη αυτή, ασκηθείσα τον Αύγουστο του 2012, ήρθε σε συνέχεια της ευρύτατης ποινικοποίησης της λοίμωξης HIV, όποτε στο στόχαστρο της τότε πολιτικής ηγεσίας βρέθηκε να κατηγορείται για το ίδιο αδίκημα σημαντικός αριθμός ατόμων που έκαναν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, τα οποία τελικώς αθωώθηκαν πανηγυρικά από τα δικαστικά όργανα.

Ιστορική χαρακτηρίζει την απόφαση του δικαστηρίου το Κέντρο Ζωής που παρείχε δωρεάν νομική συνδρομή στον κατηγορούμενο.

“Χαιρετίζουμε με ιδιαίτερη χαρά την πρώτη δικαστική αναγνώριση στη χώρα μας του μηνύματος των επιστημονικών ερευνών ότι το μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο καθιστά μη πιθανή την μετάδοση του ιού” αναφέρει σχετικά. Εφιστά, ωστόσο, την προσοχή στους αρμόδιους φορείς για την εμπλοκή που παρατηρείται ενάμιση χρόνο τώρα με τα αντιδραστήρια. Εκτός των σοβαρότατων προβλημάτων μπορεί να συνεπάγεται σε θέματα υγείας, η αδυναμία μέτρησης του ιικού φορτίου οδηγεί παράλληλα σε απώλεια του πλέον σημαντικού αποδεικτικού μέσου σε ποινικές δίκες κατά ανθρώπων θετικών στον ιό του HIV, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξησης κρουσμάτων εκβιασμών με θύματα τους ίδιους τους ασθενείς, καταλήγει ο Οργανισμός.