Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο διαγωνισμός αφορά την προμήθεια 14 θερμοκοιτίδων και προκηρύχτηκε στις αρχές του 2012 με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Ως είθισται ο διαγωνισμός πέρασε από σαράντα κύματα, προσφυγών και ενστάσεων, και χρειάστηκε να φθάσουμε στον Νοέμβριο του 2013 για να γίνει η τεχνική αξιολόγηση. Δηλαδή, για να γίνει η τεχνική αξιολόγηση χρειάστηκαν 18 μήνες!  
Πάλι καλά, δεν άργησε το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών, που έγινε ένα μήνα αργότερα. Η διαδικασία ανέδειξε ως πιο συμφέρουσα προσφορά της εταιρείας Α με τιμή 7.650 ευρώ ανά θερμοκοιτίδα, ενώ η δεύτερη εταιρεία Β είχε δώσει τιμή 10.900 ευρώ.
Το Φεβρουάριο, το νοσοκομείο ζήτησε από την εταιρεία Α τιμοκατάλογο αναλώσιμων υλικών, προκειμένου να ολοκληρωθεί η οικονομική αξιολόγηση. Η εταιρεία έδωσε τα σχετικά στοιχεία μέσα σε μία εβδομάδα και φυσικά ανέμενε την κατακύρωση του διαγωνισμού.
Έκτοτε λοιπόν δεν κινείται φύλλο. Μάλιστα, όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας σε επιστολή του που απέστειλε στις 17 Ιουνίου με κοινοποίηση στον υπουργό Υγείας, πρόσφατα ενημερώθηκε προφορικά από τις υπηρεσίες του νοσοκομείου ότι ο διαγωνισμός θα ματαιωθεί και θα επαναπροκηρυχτεί με… συνοπτικές διαδικασίες (sic).
Ως πρόσχημα αναφέρεται ότι δεν ζητήθηκε η ανανέωση των οικονομικών προσφορών από όλες τις συμμετέχουσες εταιρείες. Ωστόσο, η προσφορά της εταιρείας Α και η εγγυητική επιστολή έχουν ισχύ μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014.
Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Ότι κάποιοι στο νοσοκομείο δεν θέλουν να πάρει τη δουλειά η εταιρεία Α. Προφανώς, επιθυμούν την εταιρεία Β, που είναι περίπου κατά 30% ακριβότερη.
Ούτε τους νοιάζει το γεγονός ότι ένα από τα μεγαλύτερα, πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας έχει σήμερα απαρχαιωμένες θερμοκοιτίδες (και θα έχει τουλάχιστον για άλλα 2 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί ο νέος διαγωνισμός για να τον πάρει η εταιρεία Β). Ποιος τους έχει δώσει το δικαίωμα να παίζουν με τις ζωές των νεογέννητων της Κρήτης;
Αξίζει να σας πω πάντως ότι η εταιρεία Α δεν είναι τυχαία. Διεθνώς είναι ηγέτιδα σε αναισθησιολογικά μηχανήματα και θερμοκοιτίδες. Μάλιστα, έδρα της είναι η Γερμανία – το αναφέρω για όσους πιστεύουν ότι οι γερμανικές επιχειρήσεις ευνοούνται στη μνημονιακή εποχή…
Η υπόθεση όπως σας είπα είναι η κορυφή του παγόβουνου. Και αν η εταιρεία δεν έστελνε επιστολή στο Μάκη Βορίδη δεν θα το μάθαινα κι εγώ να σας την παρουσιάσω.
Αναδεικνύει μία πυορροούσα πληγή του ΕΣΥ: Εξελίσσονται δεκάδες διαγωνισμοί σε όλη τη χώρα για την αγορά εξοπλισμού, τους οποίους ουδείς ουσιαστικά παρακολουθεί. Ούτε το υπουργείο Υγείας ούτε η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας. Ειδικά η ΕΠΥ νομίζω πως πρέπει να μετονομαστεί σε Επιτροπή αΠραξίας Υγείας…