Άρωμα γυναίκας στο υπουργείο Υγείας

Είναι πλέον 100% σίγουρο ότι η ΝΔ θα καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου και ήδη δίνουν και παίρνουν οι συζητήσεις για το ποιος θα είναι ο επόμενος ένοικος της Αριστοτέλους. Ή μάλλον ποια… Μοιάζει εξίσου σίγουρο ότι θα έχουμε γυναίκα υπουργό Υγείας. Ή μήπως όχι;

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ήδη σκιαγραφήσει τις προθέσεις του για το κυβερνητικό σχήμα: περισσότερες γυναίκες και rotation. Συνεπώς, δεν είναι πιθανό να έχουμε συνέχεια με το Θάνο Πλεύρη ή επιστροφή του Βασίλη Κικίλια. Ο πρώτος ίσως και να μην έλεγε όχι, ο δεύτερος είμαι βέβαιος ότι δεν θέλει (και όλοι οι άλλοι επίσης!).

Όλες οι ενδείξεις κατατείνουν στο να έχουμε για τρίτη φορά στα χρονικά υπουργό Υγείας γυναίκα. Η πρώτη ήταν τον Απρίλιο 1990, όταν ανέλαβε η Μαριέττα Γιαννάκου (έμεινε για 15 μήνες) και η δεύτερη τον Οκτώβριο του 2009 με το διορισμό της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου (μόνο για 11 μήνες).

Ποια μπορεί να είναι η τρίτη; Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Υγεία θα είναι μία από τις τρεις βασικές προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης και το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει δηλώσει πως θα εποπτεύει στενά το υπουργείο Υγείας, συνάγεται το συμπέρασμα ότι στη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας θα τοποθετηθούν πρόσωπα εμπιστοσύνης και με βασικό χαρακτηριστικό το χαμηλό προφίλ και την εργατικότητα.

Υπό το πρίσμα αυτό, θεωρείται βέβαιο ότι ένα πρόσωπο που πληροί αυτές τις προδιαγραφές είναι η μέχρι πρότινος γενική γραμματέας Δημόσιας Υγείας κα Ειρήνη Αγαπηδάκη. Το γεγονός ότι επιλέχθηκε από τον κ. Μητσοτάκη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας δείχνει ξεκάθαρα πόσο πιστεύει στις δυνατότητες της και πόσο την εμπιστεύεται.

Μπορεί η κα Αγαπηδάκη να αναβαθμιστεί από γενικός γραμματέας σε υπουργός Υγείας; Αναμφίβολα ναι. Ποιος περίμενε άλλωστε να τοποθετηθεί επικεφαλής στο Επικρατείας; Νομίζω ούτε η ίδια.

Θεωρώ πάντως πιο πιθανό η κα Αγαπηδάκη να οριστεί αναπληρώτρια υπουργός Υγείας και στη θέση του υπουργού να οριστεί κάποιο άλλο πρόσωπο, πιο προβεβλημένο και με μεγαλύτερη πολιτική εμπειρία. Η προσπάθεια μεταρρύθμισης του ΕΣΥ σημαίνει και συγκρούσεις με αντιπολίτευση και συνδικαλιστές και δεν νομίζω ότι η κα Αγαπηδάκη έχει το πολιτικό κεφάλαιο για να ανταπεξέλθει.

Το επόμενο ερώτημα λοιπόν είναι: ποια γυναίκα μπορεί να γίνει υπουργός Υγείας; Πριν φθάσουμε εκεί μπορώ να σας πω ποια κοιμάται και ξυπνά με αυτόν τον πόθο: Η Μίνα Γκάγκα. Ακόμη μάλιστα περιφέρεται από εκδήλωση σε εκδήλωση, προκειμένου να κάνει ένα χαιρετισμό…

Η αλήθεια είναι ότι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές της, η παρουσία της στο υπουργείο Υγείας θα τη θυμόμαστε μάλλον για τα προβλήματα, που δημιούργησαν δηλώσεις και αποφάσεις της, παρά για το έργο της. Συνεπώς και παρά το γεγονός ότι φέρεται να έχει καλές κοινωνικές σχέσεις με τη σύζυγο του κ. Μητσοτάκη, μοιάζει δύσκολο να συνεχίσει να μας απασχολεί στην Υγεία. Λέγεται, δε, ότι θα είναι ξανά υποψήφια για την Ευρωβουλή.

Αντιθέτως, θετικά μπορεί να κριθούν η παρουσία και το έργο της υφυπουργού Ζωής Ράπτη, με αρμοδιότητα την ψυχική υγεία. Σε μία κρίσιμη περίοδο μετά την πανδημία προχώρησαν οι αναγκαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες, ενισχύθηκαν οι υπάρχουσες δομές και άρχισαν να λειτουργούν νέες, ώστε να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του πληθυσμού. Θεωρώ πολύ πιθανό να παραμείνει ή αν φύγει να αξιοποιηθεί σε πιο προβεβλημένη, κυβερνητική θέση.

Πολύ καλή εικόνα υπάρχει και για το γενικό γραμματέα ΠΦΥ κ. Μάριο Θεμιστοκλέους κατά κύριο λόγο επειδή συμμετείχε στο πρόγραμμα εμβολιασμού “Ελευθερία” αλλά ότι χειρίστηκε με επάρκεια και επαγγελματισμό το επικοινωνιακό κομμάτι της πανδημίας. Αξιόλογες προσπάθειες κατέβαλε και για το θεσμό του προσωπικού ιατρού, αλλά εκεί τα αποτελέσματα δεν είναι και τόσο θετικά…

Ουδείς δείχνει να ασχολείται με το γενικό γραμματέα κ. Ι. Κωτσιόπουλο, παρά το γεγονός ότι έχει ιδιαίτερα θετικό αποτύπωμα με όποιο έργο και αν έχει αναλάβει: ψηφιακή υγεία, κλινικές μελέτες, νέες ογκολογικές υπηρεσίες, σύστημα κοστολόγησης νοσοκομείων κλπ. Φαίνεται το γεγονός ότι δεν μετέχει στην κομματική επετηρίδα είναι σε βάρος του. Θα είναι μεγάλη απώλεια αν δεν συμμετέχει στην αναδιοργάνωση του ΕΣΥ, που έχει θέσει ως στόχο ο Πρωθυπουργός.

Ποια λοιπόν μπορεί να είναι η επόμενη υπουργός Υγείας; Αν εφαρμοστεί το rotation θεωρώ πιθανό ένα πρόσωπο σαν την Νίκη Κεραμέως. Κεντρώα πολιτικός, δυναμική, με εμπειρία στα δύσκολα πλέον και καλή επικοινωνιακή παρουσία.

Δεν αποκλείω τέλος ο Πρωθυπουργός να δράσει εκτός των στενών ορίων της ΝΔ και να επιλέξει κάποιο πρόσωπο από τον κεντρώο χώρο με εγνωσμένο κύρος και μεταρρυθμιστικό προφίλ. Στην περίπτωση αυτή τελικά μπορεί να μην είναι και γυναίκα. Πηγαίνει κάπου ο νους σας; Το θέμα φυσικά είναι αν θα δεχθεί…