Ένας σημαντικά μεγαλύτερος αριθμός των ατόμων που ακολουθούν θεραπεία με δακλιζουμάμπη (daclizumab) επιτυγχάνουν καμία ένδειξη της δραστηριότητας της νόσου (NEDA) σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν ιντερφερόνη βήτα-1α με ενδομυϊκή ένεση, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της νέας μετανάλυσης της πιλοτικής μελέτης DECIDE. Τα ευρήματα συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη θετική επίδραση της δακλιζουμάμπης ως προς το NEDA. Νέα δεδομένα από τη μακροχρόνια μελέτη EXTEND, επιβεβαιώνουν περαιτέρω την αποτελεσματικότητα της δακλιζουμάμπης στις σημαντικές κλινικές μετρήσεις της δραστηριότητας της νόσου (Π.Σ.) και παρέχουν επιπλέον πληροφορίες που ενισχύουν το προφίλ ασφάλειας της δακλιζουμάμπης. Αυτά τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο 32ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Θεραπεία και την Έρευνα της Πολλαπλής Σκλήρυνσης (ECTRIMS) στο Λονδίνο. «Η δακλιζουμάμπη είναι μία νέα θεραπευτική επιλογή, μία φορά το μήνα, αυτοχορηγούμενη υποδόρια ένεση, για τους ασθενείς που ζουν με υποτροπιάζουσες μορφές της Π.Σ. (RMS), συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των οποίων η δραστηριότητα της νόσου είναι ανεπαρκώς ελεγχόμενη από προηγούμενη θεραπεία τους», δήλωσε ο Ralph Kern, M.D., Senior Vice President, Worldwide Medical, Biogen. «Τα δεδομένα αυτά συνεχίζουν να ενισχύουν την ισχυρή αποτελεσματικότητα της δακλιζουμάμπης ως προς τη μείωση της συχνότητας των υποτροπών της Π.Σ., της εξέλιξης της αναπηρίας και της ανάπτυξης εγκεφαλικής βλάβης και συντελούν στην περαιτέρω μακροχρόνια διαμόρφωση του προφίλ ασφαλείας της. Η δακλιζουμάμπη είναι τώρα διαθέσιμη στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία, και σύντομα θα εισαχθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.”
Τι δείχνει η νέα ανάλυση NEDA Προγενέστερα ευρήματα από τη μελέτη Φάσης 3 DECIDE έδειξαν ότι ένα σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών που έλαβαν δακλιζουμάμπη κατάφεραν NEDA στις 96 εβδομάδες σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν δραστικό φάρμακο, ιντερφερόνη β-1α. Μια νέα μετανάλυση που παρουσιάστηκε στο ECTRIMS εξέτασε το ποσοστό των ασθενών που πέτυχαν NEDA στο μεσοδιάστημα (συμπεριλαμβανομένων 24-96 εβδομάδων) για να αξιολογήσει περαιτέρω τον αντίκτυπο της δακλιζουμάμπης σε αυτή τη μέτρηση. Ως NEDA ορίζεται η απουσία κλινικών υποτροπών, απουσία επιβεβαιωμένης στις 12 εβδομάδες εξέλιξης της αναπηρίας, η απουσία νέων μεγεθυνόμενων Τ2 υπέρπυκνων βλαβών, καθώς και η απουσία Gd βλαβών. Τα αποτελέσματα αυτής της νέας ανάλυσης δείχνουν ότι σημαντικά περισσότεροι ασθενείς υπό δακλιζουμάμπη έχουν πετύχει συνολικά καλύτερα επίπεδα του NEDA σε σύγκριση με τους ασθενείς υπό ιντερφερόνη β-1α κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι μηνών της θεραπείας, και ότι η διαφορά μεταξύ των θεραπειών ήταν περισσότερο εμφανής κατά το χρονικό διάστημα 24-96 εβδομάδων: Από την έναρξη μέχρι τη 24η εβδομάδα το 41,5% των ασθενών υπό δακλιζουμάμπη πέτυχαν επίπεδα NEDA σε σύγκριση με το 32,6 % των ασθενών υπό ιντερφερόνη β-1α (p <0.0001). Κατά τις εβδομάδες 24-96: 44,7 % των ασθενών υπό δακλιζουμάμπη πέτυχαν επίπεδα NEDA σε σύγκριση με το 22,4 % των ασθενών υπό ιντερφερόνη β-1α (p <0.0001). "Η δακλιζουμάμπη είχε προηγουμένως επιδείξει σημαντική αποτελεσματικότητα βοηθώντας τους ασθενείς να αποκτήσουν τα επίπεδα NEDA σε σύγκριση με την ιντερφερόνη β-1α κατά την 96η εβδομάδα. Αυτή η νέα ανάλυση εξέτασε την αποτελεσματικότητα της δακλιζουμάμπης ως προς το NEDA τόσο κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι μηνών όσο και των ακόλουθων 18 μηνών θεραπείας λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη δραστηριότητα της νόσου. Βρέθηκε ότι η αποτελεσματικότητα της δακλιζουμάμπης ως προς το NEDA είναι πιο εμφανής στο τέλος της περιόδου αξιολόγησης," είπε ο καθηγητής Gavin Giovannoni, Chair of Neurology, Blizard Institute, Barts and the London School of Medicine and Dentistry.
Ενδιάμεσα Αποτελέσματα της μελέτης Τα πρώτα ενδιάμεσα αποτελέσματα από τη μελέτη EXTEND παρουσιάστηκαν επίσης στο ECTRIMS και συμπεριέλαβαν δεδομένα ασθενών μέχρι και 5 ετών που συμμετείχαν στη μελέτη DECIDE. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η θεραπεία με δακλιζουμάμπη συσχετίστηκε με μακροχρόνια οφέλη ως προς το ποσοστό των ασθενών που ήταν ελεύθεροι υποτροπών, καθώς και εκείνων που δεν εμφάνισαν εξέλιξη της αναπηρίας που παραμένει για 24 εβδομάδες. Η EXTEND είναι μία σε εξέλιξη, Φάσης 3, μελέτη επέκτασης που αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της δακλιζουμάμπης. Οι ασθενείς που ήταν υπό θεραπεία με ιντερφερόνη β-1α για δύο μέχρι 3 έτη (διάμεση τιμή 26 μήνες) στη μελέτη DECIDE άλλαξαν σε θεραπεία με δακλιζουμάμπη όταν στρατολογήθηκαν στην μελέτη EXTEND, και συγκρίθηκαν με ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία με δακλιζουμάμπη συνεχώς στις μελέτες DECIDE και EXTEND. Το προφίλ ασφάλειας της δακλιζουμάμπης ήταν παρόμοιο με αυτό που παρατηρήθηκε στην πιλοτική κλινική μελέτη DECIDE. Η συνολική επίπτωση των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών (ΑΕ), με εξαίρεση τις υποτροπές της ΠΣ, παρέμεινε σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των ηπατικών και δερματικών ανεπιθύμητων ενεργειών, λοιμώξεων και λεμφαδενοπάθειας, ήταν ήπιας έως μέτριας βαρύτητας. Tα αποτελέσματα της ενδιάμεσης ανάλυσης της μελέτης EXTEND παρέχουν επιπρόσθετα δεδομένα που ενισχύουν το μακροχρόνιο προφίλ ασφάλειας της δακλιζουμάμπης. Τα εν λόγω δεδομένα αποτελεσματικότητας δείχνουν : Η ετησιοποιημένη συχνότητα υποτροπών (ARR) για τους ασθενείς που έλαβαν δακλιζουμάμπη συνεχώς στις μελέτες DECIDE και EXTEND παρέμεινε σταθερό (0,195 έναντι 0,156, αντίστοιχα).
Οι ασθενείς που άλλαξαν σε δακλιζουμάμπη στη μελέτη EXTEND παρουσίασαν μείωση στην ARR από 0.317 κατά τη διάρκεια της προγενέστερης περιόδου υπό θεραπείας με ιντερφερόνη β-1α, σε 0.152 μετά την λήψη δακλιζουμάμπης.
Από την έναρξη έως την 48η εβδομάδα στη μελέτη EXTEND, παρατηρήθηκαν βελτιώσεις ως προς τα δεδομένα (MRI) (Νέες Τ2 υπέρπυκνες, νέες υπόπυκνες και Gd+ βλάβες. Οι ασθενείς που λάμβαναν δακλιζουμάμπη συνεχώς από τη μελέτη DECIDE μέχρι και 192 εβδομάδες, παρουσίασαν κατά 21% σχετική μείωση του κινδύνου επιδείνωσης της αναπηρίας που παραμένει για 24 εβδομάδες, σε σύγκριση με τους ασθενείς που λάμβαναν αρχικά ιντερφερόνη β-1α στη μελέτη DECIDE και άλλαξαν σε δακλιζουμάμπη στη μελέτη EXTEND (hazard ratio: 0.79; 95% confidence interval: 0.62-1.00; p=0.047).
Σχετικά με τη μελέτη DECIDE Η μελέτη DECIDE διάρκειας δύο έως τρία έτη, Φάσης 3, διεθνής, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, πολυκεντρική μελέτη σε ασθενείς με υποτροπιάζουσες μορφές της Πολλαπλής Σκλήρυνσης(RMS) που σχεδιάστηκε για να προσδιορίσει εάν η δακλιζουμάμπη θα παρέχει ανώτερα αποτελέσματα σε ορισμένα κλινικά τελικά σημεία σε σχέση με τη θεραπεία με ιντερφερόνη βήτα-1α 30 mcg ενδομυϊκή (ΙΜ) ένεση. Η μελέτη DECIDE ήταν μια συγκριτική μελέτη με ενεργό φάρμακο αποτελούμενη από δύο ομάδες: 150 mg δακλιζουμάμπης υποδορίως χορηγούμενη κάθε τέσσερις εβδομάδες (n = 919) συγκρινόμενη με ιντερφερόνη βήτα-1α ενδομυϊκής χορήγησης μία φορά την εβδομάδα (n = 922).
Σχετικά με τη μελέτη SELECT Η μελέτη SELECT ήταν μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, μελέτη Φάσης 2b η οποία αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της δακλιζουμάμπης 150 mg (n = 208) και 300 mg (n = 209) υποδορίως χορηγούμενης, κάθε τέσσερις εβδομάδες για ένα χρόνο έναντι του εικονικού φαρμάκου (n = 204) σε ασθενείς με υποτροπιάζουσες μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας (RMS).
Σχετικά με τη μελέτη EXTEND Η EXTEND είναι μια πολυκεντρική ανοικτή φάσης 3 μελέτη επέκτασης, είναι υπό εξέλιξη και αξιολογεί τη μακροχρόνια ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της δακλιζουμάμπης σε ασθενείς με υποτροπιάζουσες μορφές πολλαπλής σκλήρυνσης (RMS), που ολοκλήρωσαν τη συμμετοχή τους στις μελέτες DECIDE, SELECTED και OBSERVE. Στη μελέτη συμμετέχουν περισσότεροι από 1.500 ασθενείς με RMS, οι οποίοι λαμβάνουν 150 mg δακλιζουμάμπης υποδορίως χορηγούμενης κάθε τέσσερις εβδομάδες για έως και πέντε χρόνια.
Σχετικά με τη δακλιζουμάμπη (daclizumab) Η δακλιζουμάμπη έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της υποτροπιάζουσας πολλαπλής σκλήρυνσης (RMS) στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνιστώμενη δοσολογία της δακλιζουμάμπης είναι 150 mg, αυτοχορηγούμενη υποδόρια ένεση μια φορά το μήνα. Η δακλιζουμάμπη είναι επί του παρόντος υπό αναθεώρηση του κανονιστικού πλαισίου στην Ελβετία, τον Καναδά και την Αυστραλία. Σε κλινικές δοκιμές, η δακλιζουμάμπη έδειξε ανώτερη αποτελεσματικότητα στη μείωση των υποτροπών και της απεικονιστικής δραστηριότητας σε σύγκριση με την ιντερφερόνη βήτα-1α ενδομυϊκή ένεση και το εικονικό φάρμακο. Η δακλιζουμάμπη είναι ένα εξανθρωποποιημένο μονοκλωνικό αντίσωμα IgG1 το οποίο συνδέεται εκλεκτικά με τον υψηλής συγγένειας υποδοχέα CD25 της ιντερλευκίνης-2 (IL-2). Το CD25 εκφράζεται σε υψηλά επίπεδα στα Τ-λεμφοκύτταρα που ενεργοποιούνται σε ασθενείς με Πολλαπλή Σκλήρυνση. Η δακλιζουμάμπη αυξάνει τον κίνδυνο της ηπατικής βλάβης. Επίσης, αυξάνει τον κίνδυνο ανοσομεσολαβούμενων συμπτωμάτων όπως λεμφαδενοπάθεια, δερματικές αντιδράσεις, μη λοιμώδης κολίτιδας, οξείας υπερευαισθησίας (αλλεργικές αντιδράσεις), λοιμώξεις, κατάθλιψης και μειωμένο αριθμό λεμφοκυττάρων. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν σε ασθενείς που έλαβαν δακλιζουμάμπη ήταν ρινοφαρυγγίτιδα, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, εξάνθημα, γρίπη, δερματίτιδα, στοματοφαρυγγικός πόνος, βρογχίτιδα, έκζεμα, λεμφαδενοπάθεια, φαρυγγίτιδα και αυξημένη αμινοτρανσφεράση της αλανίνης (ALT: ένα είδος ενζύμου ήπατος). Η δακλιζουμάμπη είναι διαθέσιμη μέσω του Προγράμματος Αξιολόγησης Κινδύνου στις ΗΠΑ και μέσω Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνου (ΣΔΚ) στην ΕΕ. Οι εταιρείες Abbvie και Biogen έχουν αναλάβει από κοινού τα δικαιώματα της δακλιζουμάμπης στις ΗΠΑ. Η Biogen είναι υπεύθυνη για την εμπορική διάθεσή του στον Καναδά, την ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο.
Το virus.com.gr σας φέρνει καθημερινά τις πιο έγκυρες ειδησεις από τον χώρο της πολιτικής υγείας και φαρμάκου
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ