Χημειοθεραπεία μετά από χειρουργείο για σπάνιο ουρολογικό καρκίνο

Νέα μελέτη δείχνει ότι η χημειοθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση μπορεί να μειώσει στο μισό τον κίνδυνο επανεμφάνισης καρκίνου του ουρητήρα και της νεφρικής πυέλου.

Ο καρκίνος του ουρητήρα και της νεφρικής πυέλου είναι σπάνιοι όγκοι, που αντιστοιχούν μόλις στο 5-10% των ουροθηλιακών καρκίνων. Η πλειοψηφία των όγκων που προέρχονται από την νεφρική πύελο και τον ουρητήρα έχουν την ίδια ιστολογία με τους καρκίνους της ουροδόχου κύστεως.

Η νέα μελέτη αφορά τη μεγαλύτερη κλινική δοκιμή του είδους της και τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο ιατρικό περιοδικό The Lancet. Με απλά λόγια, βρέθηκε ότι οι ασθενείς που έλαβαν χημειοθεραπεία εντός τριών μηνών από τη χειρουργική επέμβαση είχαν καλύτερα αποτελέσματα τα επόμενα 3 χρόνια.

Τα δεδομένα έδειξαν ότι το 71% των ασθενών που έλαβαν χημειοθεραπεία επέζησαν για τρία έτη ή περισσότερο μετά την ένταξή τους στη μελέτη χωρίς επανεμφάνιση της νόσου, σε σύγκριση με το 46% των ασθενών που δεν έλαβαν χημειοθεραπεία και απλώς ήταν υπό ιατρική παρακολούθηση.

Οι ερευνητές λένε ότι τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να «αλλάξουν την κλινική πρακτική σε όλο τον κόσμο» και πλέον η χημειοθεραπεία να συνιστάται μετά από χειρουργική επέμβαση για όλους τους κατάλληλους ασθενείς με σπάνιο όγκο του ουροποιητικού συστήματος, που είναι μεγάλος ή μόλις αρχίζει να εξαπλώνεται.

Οι ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Emma Hall από το The Institute of Cancer Research ανακοίνωσαν ότι εργάζονται για την ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων τους στις κατευθυντήριες γραμμές της διεθνούς κλινικής πρακτικής, έτσι ώστε η χημειοθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση να γίνει το νέο πρότυπο φροντίδας.

Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να μελετήσει το όφελος της προσθήκης ανοσοθεραπείας ή στοχευμένης θεραπείας στη χημειοθεραπεία σε αυτή τη μορφή της νόσου.

Ο καρκίνος του ουρητήρα πρωτοεμφανίζεται στα κύτταρα που βρίσκονται στο εσωτερικό των ουρητήρων· οι ουρητήρες είναι σωλήνες που ενώνουν τα νεφρά με την ουροδόχο κύστη. Αυτός ο καρκίνος μπορεί να προσβάλει γηραιότερους ενήλικες ή ανθρώπους που έχουν δεχθεί νωρίτερα κάποια θεραπεία για καρκίνο της ουροδόχου κύστης.