COVID-19 και καρκινοπαθείς: Παράγοντες αναπνευστικής ανεπάρκειας

Μεγαλύτερο κίνδυνο αναπνευστικής ανεπάρκειας και θανάτου διατρέχουν συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό ασθενείς με κακοήθεια που λαμβάνουν αντινεοπλασματική αγωγή, όταν μολυνθούν από τον SARS-CoV-2, έχουν υψηλότερη πιθανότητα, σύμφωνα με άρθρο από την Ισπανία, το οποίο δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό European Journal of Cancer.

Οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Γαβριατοπούλου και Θάνος Δημόπουλος, καθηγητής Θεραπευτικής και Πρύτανης ΕΚΠΑ, συνοψίσουν τα ευρήματα αυτής της δημοσίευσης.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι προηγούμενες μελέτες έδειξαν πως οι ασθενείς με κακοήθεια νοσούν συχνότερα και βαρύτερα από τον ιό SARS-CoV-2, ιδιαίτερα όταν λαμβάνουν θεραπεία για το υποκείμενο νόσημα.

Επιδίωξη της συγκεκριμένης μελέτης ήταν να αναλύσει τα χαρακτηριστικά της νόσου στο εν λόγω πληθυσμό ασθενών και να καθορίσει τους προγνωστικούς παράγοντες που σχετίζονται με δυσμενέστερη εξέλιξη σε οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια και ενδεχομένως θάνατο.

Συγκεκριμένα, παρελήφθησαν στη μελέτη προοπτικά 287 διαδοχικοί ογκολογικοί ασθενείς με διάγνωση COVID-19 από τις 9 Μαρτίου 2020 έως τις 19 Απριλίου 2020 με μοριακή τεχνική PCR από ρινοφαρυγγικό επίχρισμα. Εξ αυτών 90 από αυτούς χρειάστηκε να νοσηλευτούν.

Ειδικότερα, το άρθρο αναφέρει τα στοιχεία για τους πρώτους 63 ογκολογικούς ασθενείς που αναλύθηκαν και διαπιστώθηκε ότι 34 από αυτούς ανέπτυξαν αναπνευστική ανεπάρκεια.

 «Ο αριθμός των λεμφοκυττάρων, τα επίπεδα της αλβουμίνης ορού, τα επίπεδα της LDH ορού και τα επίπεδα της CRP διαχώρισαν εκείνους τους ασθενείς που είχαν υψηλότερη πιθανότητα να οδηγηθούν σε αναπνευστική ανεπάρκεια» εξηγούν οι ειδικοί.

Εκτιμάται ότι τα επίπεδα της θνητότητας ήταν 25% καθώς και σημαντικά υψηλότερα στην ομάδα της οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας, στην ομάδα των ουδετεροπενικών ασθενών και στην ομάδα των ασθενών με αμφοτερόπλευρα πνευμονικά διηθήματα.

Αρνητικοί προγνωστικοί παράγοντες για τη εξέλιξη της νόσου COVID-19 θεωρούνται η ύπαρξη σοβαρής ουδετεροπενίας, διάχυτων αμφοτερόπλευρων διηθημάτων και η πρωτοπαθής ή μεταστατική νόσος στον πνεύμονα.