COVID-19: Μελέτη ΕΚΠΑ για ενδεχόμενη σύνδεση ανοσμίας και υποθυρεοειδισμού

Η πιθανή σύνδεση του ιστορικού υποθυρεοειδισμού με την εμφάνιση εμμένουσας ανοσμίας σχετιζόμενης με τη νόσο COVID-19 μελετήθηκε σε προοπτική μελέτη ασθενών, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry.

Στην εργασία αυτή συμμετείχαν ο καθηγητής Νευρολογίας του ΕΚΠΑ Γεώργιος Τσιβγούλης, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Ακτινολογίας του ΕΚΠΑ  Ματίλντα Παπαθανασίου, ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ Κωνσταντίνος Ψαρρός, ο καθηγητής Παθολογίας-Ρευματολογίας του ΕΚΠΑ Πέτρος Σφηκάκης και ο καθηγητής Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ Σωτήριος Τσιόδρας. Τη δημοσίευση αυτή σχολιάζουν ο καθηγητής Νευρολογίας του ΕΚΠΑ Γεώργιος Τσιβγούλης και η Νευρολόγος Λίνα.Παλαιοδήμου. Διαβάστε περισσότερα εδώ

Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει από προηγούμενες παρατηρήσεις ότι ο SARS-CoV-2 μπορεί να επηρεάζει τη θυρεοειδική λειτουργία . Οι επιδράσεις στη λειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί, αναπόφευκτα , να οδηγούν σε εμπλοκή πολλαπλών συστημάτων, καθώς οι ορμόνες του θυρεοειδούς επηρεάζουν την ανάπτυξη και τη λειτουργία σχεδόν όλων των ανθρώπινων κυττάρων, συμπεριλαμβανομένης της νευρικής ωρίμανσης των νευρώνων οσφρητικού υποδοχέα.

Με την επιδίωξη εξέτασης της επίδρασης του γνωστού προηγούμενου ιστορικού υποθυρεοειδισμού στην εμφάνιση εμμένουσας ανοσμίας έπειτα από νόσο COVID-19, μελετήθηκαν προοπτικά 12 ασθενείς με παρατεταμένη COVID-19-σχετιζόμενη υποσμία/ανοσμία διάρκειας άνω των 40 ημερών έναντι 24 ασθενών με COVID-19 χωρίς καμία υποκειμενική και αντικειμενική οσφρητική δυσλειτουργία.

Ως προς τον πληθυσμό της μελέτης, σε σύγκριση τέθηκαν δύο ομάδες ασθενών,  με όμοιους δημογραφικούς παράγοντες (φύλο, ηλικία) ή άλλους παράγοντες κινδύνου.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές εντόπισαν ότι ο επιπολασμός του ιστορικού υποθυρεοειδισμού ήταν υψηλότερος στους ασθενείς με εμμένουσα ανοσμία σε σύγκριση με τους μάρτυρες (50% έναντι 8%; p=0.009). Ειδικότερα, οι  μελετώμενοι ασθενείς με υποθυρεοειδισμό (6 ασθενείς και 2 μάρτυρες), είχαν αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα  και λάμβαναν λεβοθυροξίνη. Μετά την προσαρμογή για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, φάνηκε ότι ο υποθυρεοειδισμός σχετίστηκε ανεξάρτητα με υψηλότερη πιθανότητα για παρατεταμένη διαταραχή της όσφρησης στους ασθενείς με COVID-19.

Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι ενδεχομένως  η απουσία ή η βραδεία ανάκαμψη της όσφρησης μπορεί να ευοδώνεται από την προκαλούμενη από τον ιό περαιτέρω μείωση της λειτουργίας του θυρεοειδούς στους ήδη πάσχοντες από υποθυρεοειδισμό.

Σημειώνεται ότι οι ερευνητές όμως επισημαίνουν την ανάγκη η υπόθεση και τα πιλοτικά αποτελέσματα αυτής της μελέτης να επιβεβαιωθούν περαιτέρω μέσω μεγαλύτερων μελετών ασθενών-μαρτύρων και σε προοπτικές κοορτές ασθενών με νόσο COVID-19.