COVID-19: Θεραπευτικές προσεγγίσεις για την χορήγηση οξυγόνου

Η χρήση μη επεμβατικού αερισμού με κράνος επιπρόσθετα της χορήγησης οξυγόνου με ρινική κάνουλα υψηλής ροής, σύμφωνα με μελέτη δεν αύξησε τον αριθμό των ημερών που οι ασθενείς δεν χρειάστηκαν αναπνευστική υποστήριξη.

Κατά τους L. Munshi και J.B. Hall (JAMA. March 25, 2021. doi:10.1001/jama.2021.4975) η συγκεκριμένη μελέτη αναδεικνύει το θετικό ρόλο του μη επεμβατικού αερισμού με κράνος στη διαχείριση νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19. Δείτε εδώ

Τα αποτελέσματα της τυχαιοποιημένης κλινικής μελέτης HENIVOT που δημοσιεύτηκαν στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση JAMA από τους D.L. Grieco και συνεργάτες (JAMA. March 25, 2021. doi:10.1001/jama.2021.4682), συνοψίζουν οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,  Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) (https://mdimop.gr/covid19/).

Επιδίωξη ήταν η εξέταση της αποτελεσματικότητας του μη επεμβατικού αερισμού με κράνος σε σύγκριση με τη χορήγηση οξυγόνου με ρινική κάνουλα υψηλής ροής ως προς τις ημέρες που οι ασθενείς δεν θα χρειάζονταν αναπνευστική υποστήριξη εντός του πρώτου μήνα από την ένταξη στη μελέτη.

Στην πολυκεντρική μελέτη αξιολογήθηκαν στοιχεία 109 ασθενείς από τέσσερις μονάδες εντατικής θεραπείας στην Ιταλία. Οι ασθενείς είχαν ακόμη υποξαιμική αναπνευστική ανεπάρκεια μετρίου έως σοβαρού βαθμού. Ο πληθυσμός τυχαιοποιήθηκε, μια ομάδα 55 ασθενών έλαβε  οξυγόνο με ρινική κάνουλα υψηλής ροής (high nasal flow) και η άλλη 54 ασθενών μη επεμβατικό αερισμό με κράνος για τουλάχιστον 48 ώρες ακολουθούμενο από οξυγόνο με ρινική κάνουλα υψηλής ροής.

Σημειώνεται ότι η  διάμεση ηλικία όλων των ασθενών ήταν τα 65 έτη, ενώ 21 ασθενείς (19%) ήταν γυναίκες. Ο μέσος αριθμός ημερών χωρίς αναπνευστική υποστήριξη ήταν 20 για τους ασθενείς που έλαβαν μη επεμβατικό αερισμό με κράνος και 18 για τους ασθενείς που έλαβαν οξυγόνο μόνο μέσω ρινικής κάνουλας υψηλής ροής.

Μπορεί η διαφορά αυτή να μην ήταν στατιστικά σημαντική, αλλά ελαττωμένο ήταν  ποσοστό της ενδοτραχειακής διασωλήνωσης των ασθενών που έλαβαν μη επεμβατικό αερισμό με κράνος (30%) σε σχέση με τους υπόλοιπους (51%).

Ο διάμεσος αριθμός ημερών άνευ επεμβατικού αερισμού ήταν σημαντικά υψηλότερος μεταξύ των ασθενών που έλαβαν μη επεμβατικό αερισμό με κράνος (28 ημέρες) συγκριτικά με όσους έλαβαν οξυγόνο μόνο μέσω ρινικής κάνουλας υψηλής ροής (25 ημέρες).

Ως προς την ενδονοσοκομειακή θνητότητα, αναφέρεται ότι δεν διέφερε μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών (24% στην ομάδα που έλαβε μη επεμβατικό αερισμό με κράνος έναντι 25% στους υπόλοιπους).

Οι μελετητές επισημαίνουν ότι χρειάζονται και άλλες μελέτες για  να προσδιοριστεί με ακρίβεια η ομάδα των ασθενών που θα αποκομίσουν το μέγιστο όφελος από αυτή τη θεραπευτική προσέγγιση.