Δια της πλαγίου… η στελέχωση των ΤΟΜΥ;

Γεμάτη “αγκάθια” είναι και η Υπουργική Απόφαση με τις αλλαγές στο πεδίο των ιατρικών ειδικοτήτων, καταγγέλλουν οι νοσοκομειακοί ιατροί, που δηλώνουν για ακόμη μια φορά αιφνιδιασμένοι από τις κινήσεις της Αριστοτέλους.

Σύμφωνα με τον Π. Παπανικολάου, νευροχειρουργό, Γ.Γ. της ΟΕΝΓΕ και εκπρόσωπο του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή,  ο Υπουργος Υγείας είχε διαβεβαιώσει επανειλημμένως τους εκπροσώπους των νοσοκομειακών γιατρών ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε σοβαρές αλλαγές στην ιατρική εκπαίδευση χωρίς να ενημερωθεί και να συμμετάσχει στη συζήτηση η ΟΕΝΓΕ. Στη συνάντηση, δε, της Δευτέρας αναφέρθηκε στην ΥΑ, υποβαθμίζοντας όμως τη σημασία της. Οι αλλαγές που εισάγονται, όμως, φέρονται να εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς, αλλά και να κρύβουν παγίδες, προειδοποιεί μέσω του Virus ο κ. Παπανικολάου. Ουδέποτε η ΟΕΝΓΕ ή η ΕΙΝΑΠ ενημερώθηκαν σχετικά, αναφέρει.

Συγκεκριμένα, στις περισσότερες ειδικότητες αυξάνονται ο χρόνος διενέργειας της ειδικότητας, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Όπως εξηγεί ο κ. Παπανικολάου, ίσως μόνο στην περίπτωση της ακτινολογίας η αύξηση του χρόνου (απο τα 4 στα 5 έτη) κρίνεται θετική και αυτό λόγω των σημαντικών τεχνολογικών εξελίξεων στον τομέα, που απαιτεί επιπλέον επιμόρφωση.

“Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο “να πανε για μαλλί και να βγουν κουρεμένοι”, με αυτές τις αλλαγές, καθώς θα εκδιωχθούν ακόμη περισσότεροι νέοι γιατροί”, εκτιμά ο κ. Παπανικολάου, εξηγώντας πως εκεί που πασχίζουν να κρατήσουμε νέους επιστήμονες στη χώρα και στο Σύστημα Υγείας, πολλοί αντί παραμείνουν για περισσότερο χρόνο στην ειδίκευση, υπό τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στο ΕΣΥ, θα επιλέξουν να φύγουν στο εξωτερικό.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, βέβαια, προκαλεί η απόφαση για παράταση του χρόνου της εξειδίκευσης των Γενικών Ιατρών από τα 4 στα 5 έτη, αλλά κυρίως η υποχρέωση που θα έχουν οι ειδικευόμενοι γενικοί ιατροί να υπηρετήσουν 2 από τα 5 έτη σε ΤΟΜΥ. Η υπηρεσία στις δομές της νέας ΠΦΥ θα αποτελέσει, σαφώς, μια χρήσιμη εμπειρία στους νέους γενικούς ιατρούς, αλλά παράλληλα φαίνεται να “λύνει” και τα χέρια της Αριστοτέλους στο πρόβλημα στελέχωσης των ΤΟΜΥ, μετά το χαμηλό ενδιαφέρον που έδειξαν οι υπάρχοντες Γενικοί Ιατροί, Παθολόγοι και Παιδίατροι να τις στελεχώσουν.

Την ίδια ώρα, ο κ. Παπανικολάου εκφράζει έντονη ανησυχία για το μέλλον μιας εκ των βασικότερων ειδικότητων, της παθολογίας, μετά τις αλλαγές που εφαρμόστηκαν με αφορμή τη θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη. Στον τίτλο της ειδικότητας της Ενδοκρινολογίας προστέθηκαν και τα γνωστικά αντικείμενα του Διαβήτη και του Μεταβολισμού, ενώ στην ειδικότητα της Παθολογίας προστέθηκαν δύο επιπλέον χρόνια ως εξειδίκευση για το πεδίο του Διαβήτη. Η δημιουργία της εξειδίκευσης της διαβητολογίας, επισήμως ως κομμάτι της παθολογίας αποτέλεσε πάγιο αίτημα των παθολόγων, που ασχολούνταν με το αντικείμενο  και είχε μάλιστα αποτελέσει και  “εστία πολέμου” με τους συναδέλφους τους ενδοκρινολόγους.

Κατά τον κ. Παπανικολάου πρόκειται για μια εξέλιξη που δεν αποκλείεται να οδηγήσει στη σταδιακή “απογύμνωση” βασικών ειδικοτήτων, όπως η παθολογία και η παιδιατρική, από τα γνωστικά τους αντικείμενα, αφού για να ασχοληθούν με τομείς που έως τώρα υπάγονταν αυτονόητα στην αρμοδιότητα τους, θα απαιτείται εξειδίκευση. Εν τέλει, θα μείνουν οι παθολόγοι με ένα ρόλο “τροχονόμου”, υποστηρίζει ο κ. Παπανικολάου. Η πρόβλεψη της επέκτασης της εξειδίκευσης ίσως, μαλιστα, δημιουργήσει πρακτικά ζητήματα αφού οι ενδοκρινολόγοι θα μπορούν a priori, λόγω της ειδικότητας τους, να αναλάβουν διαβητικούς ασθενείς, αλλά δεν έχει αποσαφηνιστεί τι θα ισχύσει με τους εν ενεργεία παθολόγους και τους διαβητικούς τους ασθενείς. Εκφράζει, δε, φόβους για πιθανή εμπλοκή και στο κομμάτι της συνταγογράφησης, ενώ ερωτηματικά γεννούνται και για το πεδίο του “Μεταβολισμού” και πως αυτό θα ερμηνευθεί στο μέλλον.

Αγκάθι αποτελεί και η πρόταση για τελικές εξετάσεις, 3 φορές το ετησίως σε 3 μόνο πόλεις, αλλά και η πρόβλεψη απόδοσης βαθμού στο χαρτί της ειδικότητας, κάτι που κατά τον κ. Παπανικολάου δεν ισχύει σε καμία κανονική χώρα του εξωτερικού. Ενας βαθμός θα συνοδεύει έναν γιατρό σε όλη του τη ζωή,ενδεχομένως στιγματίζοντας και την καριέρα του, εκτιμά ο Γ.Γ. της ΟΕΝΓΕ.