«Διάτρητο» το νέο πλαίσιο για τα ιατρικά συνέδρια

Αδυναμίες, ασάφειες και αδιαφανείς διαδικασίες στις νομοθετικές αλλαγές που εισάγονται στη συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση αναδεικνύουν με κοινή επιστολή τους στον Υπουργό Υγείας ΣΦΕΕ, ΠΕΦ και PIF.

Τα κυριότερα σημεία που χρήζουν αλλαγής ή αποσαφήνισης στο σχέδιο νόμου για τη συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση αναδεικνύουν στην επιστολή τους οι τρεις κύριοι φορείς εκπροσώπησης των φαρμακευτικών εταιρειών. Η Αριστοτέλους είχε ενημερώσει τους εκπροσώπους του κλάδου, για τις νομοθετικές αλλαγές που προωθεί στο πεδίο των ιατρικών συνεδρίων σε συνάντηση πριν από περίπου ένα μήνα. Οι ανησυχίες της αγοράς για τις αλλαγές επιβεβαιώθηκαν, με τους εκπροσώπους των φορέων να αποχωρούν προβληματισμένοι, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Virus.

ΣΦΕΕ, ΠΕΦ και PIF θα παραλάμβαναν το νομοσχέδιο από το Υπουργείο Υγείας προκειμένου να τοποθετηθούν συγκεκριμένα επί των προτεινόμενων διατάξεων. Η μελέτη των άρθρων του σχεδίου νόμου ανέδειξε τουλάχιστον τέσσερα ακανθώδη ζητήματα, τα οποία χρειάζονται τροποποίησης ή περαιτέρω διευκρίνησης. Άσχετες μεταξύ τους έννοιες συγχέονται και άρα η εφαρμογή τους είναι μάλλον ανέφικτη, με τους εκπροσώπους των φορέων να μη διστάζουν να κάνουν λόγο για θέμα διαφάνειας και αναποτελεσματικότητας, ακόμη και ενός από τους βασικούς στόχους του ΝΣ που είναι ο εξορθολογισμός του πλήθους των συνεδρίων. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος «να οδηγηθούμε στο αντίθετο αποτέλεσµα από αυτό που κατ’ αρχήν επιδιώκεται µε τη θέσπιση της προτεινόµενης νοµοθεσίας», αναφέρεται σύμφωνα με πληροφορίες του Virus, στην επιστολή.

Μάλιστα, φόβοι εκφράζονται για τη δημιουργία ενός άκρως γραφειοκρατικού, περίπλοκου και ανεφάρμοστου συστήματος, µε άσκοπη σπατάλη πόρων και ένα δυσβάστακτο όγκο εργασίας για τις επιστημονικές εταιρείες, που θα αποτύχει να ενισχύσει τη διαφάνεια.

Τα αγκάθια

Βασικό πρόβλημα αποτελεί η αστοχία σαφούς διαχωρισμού της έννοιας της «συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης» με εκείνης της «ιατρικής ενημέρωσης» και της παροχής υπηρεσιών από επαγγελματίες υγείας προς τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Όπως εξηγούν ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) και το Pharma Innovation Forum (PIF) θα πρέπει να αποσαφηνιστεί πως οι διατάξεις που αφορούν στη συνεχιζόµενη  ιατρική  εκπαίδευση,  δεν  αφορούν  στις  εκδηλώσεις  που διοργανώνονται  από  τις  φαρµακευτικές  εταιρείες  ή σε δραστηριότητες  που  εµπίπτουν  στο  πλαίσιο  της  παροχής  υπηρεσιών Επαγγελµατιών Υγείας προς φαρµακευτικές εταιρείες, όπως η συμμετοχή τους σε συµβουλευτικά σώµατα  ή οι οµιλίες στο πλαίσιο δορυφορικών συµποσίων.  Συνεπώς, οι εν λόγω εκδηλώσεις θα πρέπει να συνεχίζουν να αποτελούν αρμοδιότητα του ΕΟΦ, αφού δεν  συμβάλουν   στην αξιολόγηση ή  στη βαθμολογική εξέλιξη των ιατρών.

Προβληματισμό, πάντως, προκαλεί η απόφαση μετάθεσης της ευθύνης για την επιλογή των γιατρών που θα μεταβαίνουν σε ιατρικά συνέδρια, τα έξοδα των οποίων καλύπτουν επιχειρήσεις και φορείς του κλάδου, στις ιατρικές εταιρείες κορμού, ή Επιστημονικες Ιατρικές Κοινότητες (ΙΕΚ). Για τις εταιρίες, αυτή η εξέλιξη εγείρει ζητήματα διαφάνειας, καθώς -όπως είχε γράψει το Virus- κριτήρια και διαδικασία επιλογής είναι ασαφή. Επιπλέον, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει έλεγχο της πορείας των κονδυλίων που καταβάλλονται από τις εταιρείες, αφού αποφεύγεται η αντίστοιχη ποσών και προσώπων. Επισημαίνεται, μάλιστα, πως το εν λόγω μοντέλο χρηματοδότησης απέτυχε να διασφαλίσει τη διαφάνεια στον κλάδο των ιατροτεχνολογικών προϊόντων όπου εφαρμόστηκε.

Η Αριστοτέλους φαίνεται να επιχειρεί να πάρει το δικό της δρόμο σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση της σχέσης μεταξύ εταιρειών και γιατρών, αφού ο τρόπος που επιλέγει καταργεί εμμέσως τον Κώδικα Δημοσιοποίησης, ο οποίος εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και εκτός αυτής. Συνάντησε, όμως, ισχυρές αντιστάσεις από τους γιατρούς στην Ελλάδα και η πλήρης εφαρμογή του «κόλλησε» στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Τεχνικά προβληματική κρίνεται από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις η πρόβλεψη για δήλωση του  συνολικού προγράµµατος  επιστηµονικών δραστηριοτήτων κάθε ΕΙΚ μια φορά ετησίως και μάλιστα χωρίς να είναι σαφές το περιεχόμενο της δήλωσης. Μια τέτοια αλλαγή θα αποδειχθεί προβληματική και σε ό,τι αφορά τον οικονομικό προγραμματισμό των εταιρειών. Παράλληλα, καθιστά αδύνατο τον έλεγχο της τήρησης του Κώδικα ∆εοντολογίας του ΣΦΕΕ  από  την  Επιτροπή  Αξιολόγησης  Συνεδρίων  του  Συνδέσμου. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη για τις εταιρίες μέλη του ΣΦΕΕ.

Η Αριστοτέλους φέρεται να αποτυγχάνει, με αυτό το σχέδιο νόμου, να πετύχει και έναν εκ των θεωρητικά βασικών στόχων, αυτόν του εξορθολογισμού του αριθμού των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Το νομοθέτημα φέρεται να μην ορίζει έναν τελικό αριθμό ΕΙΚ, ούτε των διασυνδεδεμένων με τις Κοινότητες , πιστοποιημένων ιατρικών εταιρειών, που θα μπορούν να κάνουν και τα συνέδρια. Ακόμη, αόριστα αποδεικνύονται τα κριτήρια πιστοποίησης  των  επιστηµονικών  δραστηριοτήτων, ενώ απουσιάζει ένα συγκεκριμένο δεοντολογικό θεσμικό πλαίσιο. Συνεπώς, απορίας άξιον είναι πως η νομοθετική αυτή ρύθμιση θα εξορθολογίσει τον αριθμό των επιστημονικών  υγειονοµικών φορέων (ΕΥΦ) και των εκδηλώσεων που θα διοργανώνονται ετησίως, ή πως θα αναβαθμίσει τις επιστημονικές δραστηριότητες.