«Δηλητήριο» για το Κέντρο Δηλητηριάσεων η πολιτική υγείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Γράφει: Ηλίας Σιώρας, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας-Πειραιά.

Το Κέντρο Δηλητηριάσεων ιδρύθηκε στο παιδιατρικό νοσοκομείο Αγλαϊας Κυριακού το 1975. Κύριο αντικείμενο της λειτουργίας του είναι η παροχή πληροφοριών και οδηγιών στους γιατρούς, τα νοσοκομεία και το κοινό για δηλητηριάσεις όλων των ηλικιών.

Είναι το μοναδικό κέντρο στη χώρα. Λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα και οι πληροφορίες παρέχονται δωρεάν στο τηλέφωνο 210 7793777. Μ’ άλλα λόγια είναι «συνεχούς λειτουργίας» για 365 μέρες το χρόνο.

Το Κέντρο δέχεται κλήσεις από τουλάχιστον 33.000 τηλέφωνα το χρόνο (από ένα δηλαδή τηλέφωνο μπορεί να δεχτεί περισσότερες από μία κλήσεις και επομένως ο αριθμός των συνολικών κλήσεων είναι πολύ περισσότερος απ’ τον αριθμό των τηλεφώνων, που καταγράφονται). Από τα κατά καιρούς στοιχεία που παρουσιάζει το Κέντρο προκύπτει ότι περισσότερες από το 70% των κλήσεων αφορούν τυχαίες δηλητηριάσεις –κυρίως από φάρμακα- και 15% είναι τηλέφωνα για απόπειρες αυτοκτονιών.

Το Κέντρο διαθέτει ένα τεράστιο αρχείο φυσικών και χημικών ουσιών, που ενυπάρχουν στα φυσικά και βιομηχανικά προϊόντα, με το αντίδοτό τους και οδηγίες αντιμετώπισης των παρενεργειών τους. Το αρχείο επικαιροποιείται συνεχώς, με μεγάλο κόπο, λόγω του μειωμένου προσωπικού. Οι ελλείψεις προσωπικού είναι και η κύρια αιτία εργασιακής εξουθένωσης με υπαρκτό τον κίνδυνο για ανεπαρκή κάλυψη των αναγκών, για κάποιο λάθος, για καθυστέρηση στην αντιμετώπιση των περιστατικών.

Απ’ την ίδρυσή του οι Οργανισμοί του νοσοκομείου προέβλεπαν για Κέντρο Δηλητηριάσεων 10 οργανικές θέσεις γιατρών (συμπεριλαμβανομένου και του Διευθυντή) και 3 οργανικές θέσεις φαρμακοποιών. Με την «αναμόρφωση» των οργανισμών των νοσοκομείων το 2012, οι οργανικές θέσεις στο Κέντρο μειώθηκαν σε λιγότερες απ’ τις μισές: Οι θέσεις των γιατρών (μαζί με το Διευθυντή) μειώθηκαν σε 6 και για τους φαρμακοποιούς η θέση είναι πια μία. Με δεδομένο ότι στον κάθε γιατρό που υπηρετεί τώρα αντιστοιχούν 7-8 εφημερίες το μήνα, για να λειτουργήσει το Κέντρο στοιχειωδώς επιστρατεύονται γιατροί από άλλα τμήματα του νοσοκομείου για να λειτουργήσει σε 24ωρη βάση.

Μάλιστα αυτή τη στιγμή οι γιατροί (μαζί με το Διευθυντή) είναι μόλις πέντε, εκ των οποίων ο ένας είναι επικουρικός και η θέση του απειλείται όπως όλων των άλλων επικουρικών. Ο έκτος που υπήρχε με μόνιμη θέση παραιτήθηκε λόγω διορισμού του σε άλλο νοσοκομείο. Η Κυβέρνηση, παρά το έντονο αίτημα του νοσοκομείου, δεν επαναπροκηρύξει ούτε καν αυτή την οργανική θέση που εκκενώθηκε. Επιπρόσθετα σημειώνεται ότι στις 900 προκηρύξεις μόνιμων γιατρών της περιόδου 2010-2103 υπήρχε και μια θέση γιατρού για το Κέντρο Δηλητηριάσεων.

Όμως, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο σημερινός υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός οι προσλήψεις γιατρών εκείνων των προκηρύξεων –που έγιναν σταδιακά μέχρι σήμερα- περιορίστηκαν σε 600. Είναι δηλαδή μειωμένες κατά 300 θέσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται και η μία –και μοναδική- για το Κέντρο Δηλητηριάσεων!

Σε μια εποχή, δηλαδή, που οι διατροφικοί κίνδυνοι έχουν αυξηθεί, οι νέες ουσίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι αμέτρητες και ο κίνδυνος δηλητηριάσεων είναι αυξημένος, θα έπρεπε το Κέντρο να επανέλθει –τουλάχιστον- στην αρχική, απ’ τη συγκρότησή του, σύνθεση προσωπικού. Αντί αυτού μια πολύτιμη θέση γιατρού μένει μετέωρη.
Η συνεχής υποβάθμιση του Κέντρου προοιωνίζεται αρνητικές εξελίξεις. Οδηγούν –σε συνδυασμό με τη «φυσική αποχώρηση» του προσωπικού – στην κάλυψη των αναγκών με μνημονιακού τύπου επιλογές, όπως γίνεται σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία: Δηλαδή σε ελαστικές σχέσεις εργασίας (π.χ. επικουρικοί με μπλοκάκι), εκχωρήσεις στην επιχειρηματική δραστηριότητα ή νέου τύπου λειτουργικά σχήματα όπως η Ανώνυμη Εταιρία Μονάδων Υγείας, που διαπερνάται πλήρως απ’ τη λογική της λειτουργίας με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια.

Χρέος του αγωνιστικού τμήματος των υγειονομικών –αλλά και των υπόλοιπων φορέων- είναι η πάλη για την αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα, με την πρόσληψη και του απαραίτητου προσωπικού, του Κέντρου ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της χώρας αλλά και τις διασυνδέσεις του με αντίστοιχα επιστημονικά κέντρα του εξωτερικού.