ΔΗΠΑΚ: Πίσω από τις “πλάτες” των γιατρών οι αλλαγές στις ειδικότητες

Αντιδράσεις προκαλούν οι προτεινόμενες αλλαγές στη μετεκπαίδευση των γιατρών, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται να εφαρμοστούν: αιφνιδιαστικά και με συνοπτικές διαδικασίες.

Ενδεικτικά, η Ομάδα Εργασίας για την ειδικότητα της ενδοκρινολογίας εισηγείται οι αλλαγές αυτές να γίνουν δεκτές και να υλοποιηθούν “με υπουργικές αποφάσεις χωρίς καμία τροποποίηση”.

“Πριν μερικούς μήνες διαβεβαίωνε ότι προς το παρόν δεν θα προχωρήσουν οι προτάσεις του ΚΕΣΥ” αναφέρει σχετικά η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών (ΔΗΠΑΚ) και κάνει λόγο για αλλαγές πίσω από την πλάτη των γιατρών και των συνδικαλιστικών τους οργάνων. Εξαπολύει, παράλληλα, δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για τις προτάσεις αυτές καθαυτές, τις οποίες χαρακτηρίζει αντιδραστικές και επικίνδυνες.

Οι συνδικαλιστές επισημαίνουν, ειδικότερα, 6 σημεία στην πρόταση για την Ειδικότητα της Γαστρεντερολογίας, που θεωρούν πως είναι αποκαλυπτικά ως προς το χαρακτήρα της επιχειρούμενης μεταρρύθμισης:

1. Αντί ο καθορισμός του αριθμού των ειδικευόμενων και των ειδικών γιατρών να γίνεται με γνώμονα την κάλυψη των αναγκών του λαού κρίνεται αυθαίρετα ότι ο αριθμός των ενδοκρινολόγων στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλος. Και προτείνονται δύο λύσεις: Η μείωση του αριθμού ειδικευομένων μέσω της συγχώνευσης κλινικών και η θέσπιση εξετάσεων πριν την έναρξη της ειδικότητας!!! Δηλαδή αντί η ειδικότητα να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιατρικής εκπαίδευσης, υψώνονται φραγμοί με στόχο τη δημιουργία γιατρών πολλών ταχυτήτων. Και φυσικά, οι λαϊκές ανάγκες μπαίνουν στη γωνία, αφού θα επιδεινωθούν οι ήδη πολύμηνες αναμονές.
2. Αντί να αναπτυχθούν πλήρως οι δημόσιες μονάδες Υγείας που χορηγούν ειδικότητα με την αναγκαία στελέχωση και τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών κέντρων προτείνει αφενός κλείσιμο τμημάτων που θεωρούνται ανεπαρκή και αφετέρου δημιουργία κλινικών δύο ταχυτήτων. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι «ο αριθμός των ενδοκρινολογικών κλινικών στη χώρα μας είναι πολύ μεγάλος», όποτε προτείνεται η λύση της συγχώνευσης τμημάτων και της αποδυνάμωσης όσων δεν θεωρούνται άξια να δίνουν πλήρη εκπαίδευση.
3. Αντί για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, μέσω της υποχρεωτικής εφαρμογής της κινητικότητας (rotation) και με πρόσχημα την εκπαίδευση, τα κενά θα καλύπτονται από περιπλανώμενους ειδικευόμενους, ειδικά σε κλινικές που θα έχουν αποδυναμωθεί γιατί θα έχουν κριθεί β κατηγορίας.
4. Αντί για προσπάθεια ουσιαστικής εκπαίδευσης των ειδικευόμενων, προβλέπεται ένα ατέρμονο κυνήγι δεξιοτήτων, με τον πέλεκυ της διαρκούς αξιολόγησης. Καθιερώνεται το “logbook” , στο οποίο «θα καταγράφεται η απόδοση του ειδικευόμενου σε περιοδικές γραπτές και προφορικές εξετάσεις», τα μόρια από συμμετοχή σε συνέδρια (πολλά από τα οποία είναι απρόσιτα σε ειδικευόμενους λόγω του κόστους) αλλά και «η ετήσια έκθεση του διευθυντή κάθε εκπαιδευτικού κέντρου». Όσοι ειδικευόμενοι, δεν συμπληρώσουν τα απαραίτητα μόρια, θα αποκλείονται από τη διαδικασία των εξετάσεων για απόκτηση του τίτλου ειδικότητας. Δηλαδή, καμία ουσιαστική εκπαίδευση, ειδικευόμενοι που συνεχώς θα υποβάλλονται σε διαδικασίες εξετάσεων αλλά και κρίση από τον εκάστοτε διευθυντή, με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για όποιον ειδικευόμενο αντιδρά και «σηκώνει κεφάλι».
5. Με το πρόσχημα της δήθεν αξιοκρατίας και της σωστής εκπαίδευσης, προβλέπονται ακόμη και τζάμπα ειδικευόμενοι!!! Πρόκειται για εκείνους που δεν θα έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα μόρια για να μπορέσουν να πάρουν μέρος στις εξετάσεις, για τους οποίους προτείνεται «η δυνατότητα παράτασης έως και δύο ετών προκειμένου να ολοκληρωθεί η ειδίκευση».
6. Και όλα τα παραπάνω συμπληρώνονται από την επιβολή κλίματος τρομοκρατίας, αφού ο διευθυντής της κλινικής θα μπορεί να αποκλείσει και ένα έτος τον ειδικευόμενο από τις εξετάσεις ειδικότητας ή να εισηγηθεί τη διακοπή της ειδίκευσης.

“Στόχος τους η προσαρμογή του συστήματος ιατρικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης στις συνθήκες εμπορευματοποίησης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, συνολικά της ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας. Η δημιουργία, από τη μία, μιας μεγάλης μάζας φτηνού ευέλικτου επιστημονικού δυναμικού με περιορισμένες δυνατότητες για επιστημονική εξέλιξη και κουτσουρεμένα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα και από την άλλη μια επιστημονικής ελίτ υψηλή ειδίκευση. Η βαθύτερη σύνδεση της εκπαίδευσης των γιατρών από το Πανεπιστήμιο μέχρι την ειδικότητα, σε όλη την επαγγελματική του σταδιοδρομία, με τα επιχειρηματικά συμφέροντα (φαρμακευτικές εταιρίες κ.λ.π.)” τονίζει η ΔΗΠΑΚ. “Ειδικευόμενοι, φτηνοί γιατροί, για το δημόσιο νοσοκομείο-επιχείρηση. Αυτή είναι η ουσία των επικείμενων αλλαγών” καταλήγει και προειδοποιεί την πολιτική ηγεσία να μην προχωρήσει στην εφαρμογή αυτό των προτάσεων.