ΕΕ: Εμπόδια στη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη

Μακρά και πολύπλοκη αποδεικνύεται η διαδικασία εφαρμογής της Οδηγίας 24/2011/EU για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, η οποία στόχο έχει να αποσαφηνίσει τα δικαιώματα των ασθενών όταν αυτοί λαμβάνουν υγειονομική περίθαλψη σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εκείνη στην οποία διαμένουν.

Ένα από τα σημαντικότερα μέτρα της οδηγίας είναι η λειτουργία των ευρωπαϊκών δικτύων αναφοράς για τις σπάνιες και πολύπλοκες ασθένειες. Το Μάρτιο του 2017 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε επίσημα σε λειτουργία μια πρώτη ομάδα 24 δικτύων αναφοράς, που συνδέουν μεταξύ τους κέντρα θεραπείας σε διάφορες χώρες, τα οποία ειδικεύονται στους ίδιους θεραπευτικούς τομείς.

“Η δομή τους βοηθά στη βελτίωση της διάγνωσης, της θεραπείας και της διαχείρισης σπάνιων ασθενειών, και παράλληλα δημιουργεί συνεργασίες και συμπράξεις που μας κάνουν να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει μεγάλη πρόοδος στην έρευνα” εξηγεί η  Françoise Grossetête, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και πρώην εισηγητής για την οδηγία σχετικά με τη διασυνοριακή περίθαλψη. Όπως εκτιμά, τα δίκτυα αυτά αποτελούν χειροπιαστό παράδειγμα του οφέλους που μπορεί να παράγει η Ευρώπη όταν επιλέγει τη συνεργασία αντί της απομόνωσης.

Επισημαίνεται ότι πριν εφαρμοστεί η εν λόγω οδηγία, δεν υπήρχε νομική βεβαιότητα και οι ασθενείς δεν είχαν καμία βοήθεια στην προσπάθειά τους να λάβουν υγειονομική περίθαλψη σε άλλο κράτος μέλος ή και επιστροφή των εξόδων τους.

“Η οδηγία αυτή ενίσχυσε τη νομική βεβαιότητα όσον αφορά τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και την επιστροφή των εξόδων, τόσο για τους ίδιους τους ασθενείς όσο και για τις εθνικές αρχές διαχείρισης” αναφέρει η κ. Grossetête. Υπ΄ αυτή την έννοια, πρόκειται για νομοθετική πράξη με σαφή αντίκτυπο στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

“Δεν τίθεται θέμα παρακίνησης των πολιτών να κάνουν «ιατρικό τουρισμό», αλλά να δοθεί η δυνατότητα στους ασθενείς να αξιοποιούν τη μεγαλύτερη εμπειρογνωσία και την καταλληλότερη θεραπεία που υπάρχουν, έστω κι αν δεν είναι διαθέσιμες στη χώρα τους” διευκρινίζει η Ευρωβουλευτής.

Παρά τα προαναφερόμενα βήματα, πάντως, φαίνεται πως θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη για την ουσιαστική εφαρμογή της Οδηγίας.

Για την κ. Grossetête η απουσία ενημέρωσης των πολιτών για τα δικαιώματά τους αποτελεί “τροχοπέδη”.

“Για να μπορούν οι πολίτες να αξιοποιούν στο έπακρο τα δικαιώματά τους, πρέπει πρώτα να γνωρίζουν ότι έχουν τέτοια δικαιώματα! Πρέπει να τονιστεί ότι η κατάσταση ως προς αυτό διαφέρει πολύ μεταξύ των κρατών μελών, όπως ανέφερε και η Επιτροπή στην τελευταία της έκθεση για την εφαρμογή της οδηγίας. Για την ενημέρωση των πολιτών συστάθηκαν εθνικά σημεία επαφής, αλλά πολλά από αυτά εξακολουθούν να μην λειτουργούν” αναφέρει σχετικά. “Πρέπει να διαδώσουμε ευρέως, όχι μόνο στους πολίτες αλλά και στις εθνικές αρχές, το μήνυμα ότι η οδηγία και τα δίκτυα αναφοράς υπάρχουν” συμπληρώνει.

Για την Ευρωβουλευτή κρίσιμο ζήτημα αποτελεί, παράλληλα, η διασύνδεση των συστημάτων υγείας των κρατών-μελών, στο πλαίσιο της ταχύτατα αναπτυσσόμενης ηλεκτρονικής υγείας.

“Παρότι η διασύνδεση αυτή είναι απαραίτητη, όταν εργαζόμουν για την οδηγία, δυστυχώς δεν ήταν όλα τα κράτη μέλη έτοιμα να συμμετάσχουν. Στο μέλλον, το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί” λέει.

Πηγή: europa.eu