ΕΔΕ: «Ο Διαβήτης αφορά κάθε Οικογένεια»

Με σύνθημα «Ανακάλυψε, Πρόλαβε, Διαχειρίσου τον Διαβήτη… Εμπόδισε την εμφάνισή του στη δική σου Οικογένεια !» Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία καλεί το κοινό να ευαισθητοποιηθεί.Το ποσοστό των διαβητικών στην Ελλάδα κυμαίνεται στο 10% το ποσοστό του ΣΔ στην Ελλάδα, ενώ παγκοσμίως οι αριθμοί ανέρχονται σε 425 εκατ. ενήλικες, αριθμός που  εκτιμάται ότι θα φθάσει στα 693 εκατ. ενήλικες  το 2045.

Για δεύτερη χρονιά πραγματοποιείται ενημερωτική εκστρατεία κατά του ΣΔ της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ΕΔΕ), στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη, στις 14 Νοεμβρίου.  Στόχος της εκστρατείας είναι αφενός η ευαισθητοποίηση του κοινού και  αφετέρου η ανάδειξη και ενίσχυση του ρόλου της Οικογένειας στην Πρόληψη, Διαχείριση, Φροντίδα, και Εκπαίδευση, αναφορικά με το νόσημα.

«Ο Διαβήτης αφορά κάθε Οικογένεια», είναι το κεντρικό μήνυμα της εκστρατείας ενημέρωσης για το Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ), της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF), για τα έτη 2018 και 2019.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF)1 στους 11 έντεκα ανθρώπους στον κόσμο ζουν με ΣΔ, ενώ  1 στους 2 ανθρώπους με ΣΔ παραμένουν αδιάγνωστοι (212 εκατ.). Εξ αυτών, περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά και έφηβοι, πάσχουν από ΣΔτ1.

Ιδιαίτερης μνείας χρήζει το γεγονός ότι   4 εκατομμύρια θάνατοι σημειώθηκαν παγκοσμίως  εξαιτίας του ΣΔ (2017) ενώ κάθε 8 λεπτά ένας άνθρωπος πεθαίνει  από ΣΔ. Το κόστος αυτό πέρα της απώλειας ων ανθρώπων «μεταφράζεται» σε  727 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία εκτιμάται ότι ξεπέρασαν οι δαπάνες για νοσηλεία/θεραπείες παγκοσμίως.

«Δυνητικά, o ΣΔ αφορά όλες τις οικογένειες και επομένως η καλή γνώση των συμπτωμάτων και των παραγόντων κινδύνου όλων των τύπων ΣΔ είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη διάγνωση και την πρόληψη του» ανέφερε ο, Πρόεδρος της ΕΔΕ,  Καθηγητής Παθολογίας ΕΚΠΑ, Γεώργιος Δημητριάδης.

Ανησυχητικό είναι σύμφωνα με τον Πρόεδρο της ΕΔΕ ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση της εμφάνισης παχυσαρκίας και ΣΔτ2 στα παιδιά και η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τις οικογενειακές συνήθειες. Επ’αυτού ο ίδιος τόνισε ότι «η μείωση της εμφάνισης του ΣΔ ξεκινά επομένως από το σπίτι και η οικογενειακή υποστήριξη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόληψη, πρώιμη εντόπιση, εκπαίδευση, ψυχική-συναισθηματική στήριξη, φροντίδα και διαχείριση του ΣΔ».

Στον επιπολασμό του ΣΔ παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας αναφέρθηκε ο Αντιπρόεδρος της ΕΔΕ, Παθολόγος Διαβητολόγος, Δρ. Σταύρος Παππάς. «Σε όλο τον κόσμο 425 εκατ. ενήλικες (18-99 ετών) πάσχουν από ΣΔ (~9% του πληθυσμού), αριθμός ο οποίος αναμένεται να φθάσει τα 693 εκατ. το 2045, με τα 2/3 αυτών να αφορούν παραγωγικές ηλικίες, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF, 2017).

«Επιπρόσθετα, τις τε­λευταίες δεκαετίες παρατηρείται αύξηση της συχνότητας και του ΣΔτ1 (~3% κάθε χρόνο) ο οποίος, αν και αφορούσε κυρίως μικρές ηλικίες, τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται και σε μεγαλύτερες (μετά τα 40) σε ποσοστό άνω του 40%» επεσήμανε ο κ. Παππάς.

 «Οι χρόνιες επιπλοκές του ΣΔ αποτελούν πραγματικά τη μεγάλη μάστιγα της νόσου, καθώς ο ΣΔ διπλασιάζει έως τετραπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, είναι η 1η αιτία αιμοκάθαρσης, η 1η αιτία αμφ/θειας που οδηγεί σε τύφλωση, η 1η αιτία μη τραυματικού ακρωτηριασμού των κάτω άκρων» σημείωσε ο Γενικός Γραμματέας της ΕΔΕ  Παθολόγος, Συντονιστής – Διευθυντής Α’ Παθολογικής Κλινικής-Διαβητολογικού Κέντρου, Γ.Ν. Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ», Ανδρέας Μελιδώνης.

Συμφώνα με τον ίδιο χρειάζεται  οικογενειακή υποστήριξη, ιδίως στα άτομα με ΣΔ και περιλαμβάνει: (α) Δημιουργία υγιεινών συνθηκών ζωής και διαβίωσης, (β) Υποστήριξη στην καθημερινή αγωγή και παρακολούθηση: υπενθύμιση, έλεγχος και συμμόρφωση στις οδηγίες, (γ) Εκπαίδευση και γνώση όλων των μελών της οικογένειας στις πτυχές του ΣΔ και των επιπλοκών του,  (δ) Πρόσβαση σε προγράμματα και φορείς εκπαίδευσης, (ε) Δομημένη συναισθηματική υποστήριξη της οικογένειας στο άτομο με ΣΔ».

Στους τρόπους αντιμετώπισης του ΣΔ έδωσε έμφαση η Ταμίας της ΕΔΕ, Παθολόγος-Διαβητολόγος, Δ/ντρια ΕΣΥ Γ.Ν. Λαμίας, Μαγδαληνή Μπριστιάνου, «προέχει η αντιμετώπιση του αυξημένου σωματικού βάρους και της  παχυσαρκίας. Για αυτό, χρειάζεται διαφοροποίηση και  τροποποίηση του τρόπου ζωής , με  εξατομικευμένες παρεμβάσεις στη διατροφή  και αύξηση της σωματικής Επιθυμητή είναι η δίαιτα πλούσια σε λαχανικά, φυτικές ίνες, άπαχο κρέας, ψάρι και γαλακτοκομικά προϊόντα με χαμηλή συγκέντρωση λιπαρών. Επίσης θα πρέπει να υπάρξει αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Τριάντα λεπτά μέτριας φυσικής δραστηριότητας κάθε μέρα (περπάτημα, ήπιο τρέξιμο ή άλλης μορφής αερόβια αύξηση) και 5-10% απώλεια βάρους μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔτ2 κατά 58%».