Ενθαρρυντικά στοιχεία από τα αντισώματα έναντι του SARS-CoV-2

Στην έρευνα για το εμβόλιο ή τη θεραπεία με τα αντισώματα συμβάλει μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Rockefeller των ΗΠΑ, για τα αντισώματα που στρέφονται εναντίον της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2 που παράγονται φυσικά μετά από μια μόλυνση με τον ιό.

Συγκεκριμένα, συμμετείχαν στην μελέτη 149 άτομα που είχαν αναρρώσει από το COVID-19 και οι οποίοι εθελοντικά έδωσαν πλάσμα του αίματος τους. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature. Οι συμμετέχοντες σε αυτήν την μελέτη είχαν εμφανίσει τα πρώτα συμπτώματα της λοίμωξης από τον ιό κατά μέσο όρο 39 ημέρες πριν από τη συλλογή δείγματος.

Την έρευνα συνοψίζουν οι  Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής, της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος, Πρύτανης ΕΚΠΑ .

Οι ερευνητές πρώτα απομόνωσαν αντισώματα που θα μπορούσαν να συνδεθούν στον τομέα δέσμευσης των υποδοχέα (RBD), ενός τμήματος της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού με ιδιαίτερη σημασία για την σύνδεση του στον υποδοχέα του ιού πάνω στα ανθρώπινα κύτταρα.

Επίσης, ελέγχθηκε η περίπτωση που τα αντισώματα θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν τον SARS-CoV-2, δηλαδή να συνδεθούν στον ιό και να σταματήσουν τη μόλυνση. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι «οι περισσότεροι συμμετέχοντες όμως είχαν χαμηλά ή πολύ χαμηλά επίπεδα αντισωμάτων κατά του SARS-CoV-2. Μόλις 1% των συμμετεχόντων στη μελέτη είχαν υψηλά επίπεδα αντισωμάτων που θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν τον ιό».

Με στόχο τη μελέτη του φάσματος των αντισωμάτων που δημιουργήθηκαν, οι επιστήμονες απομόνωσαν κύτταρα του ανοσοποιητικού που παράγουν αντισώματα, δηλαδή τα Β-λεμφοκύτταρα μνήμης, από το αίμα έξι επιλεγμένων συμμετεχόντων με πολύ υψηλά ή μέτρια επίπεδα εξουδετερωτικών αντισωμάτων.

«Ακόμη και σε άτομα με μέτρια εξουδετερωτική δράση έναντι του SARS-CoV-2 στο πλάσμα τους, οι ερευνητές βρήκαν ισχυρά αντισώματα κατά της περιοχής  δέσμευσης του υποδοχέα της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2. Επιπλέον, τα εξουδετερωτικά αντισώματα από διαφορετικούς δότες έδειξαν αξιοσημείωτη ομοιότητα».

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα εξουδετερωτικά αντισώματα εμπίπτουν σε τρεις ομάδες, και καθεμία από αυτές συνδέεται με ένα διαφορετικό τμήμα της περιοχής  δέσμευσης του υποδοχέα της πρωτεΐνης-ακίδας.

Τα νέα δεδομένα εκτιμάτα ότι θα συμβάλλουν στον σχεδιασμό του εμβολίου ή των μονοκλωνικών αντισωμάτων ως πιθανών θεραπειών για την COVID-19, με δεδομένο ότι οι ερευνητές έχουν πλέον μια πιο συγκεκριμένη εικόνα για το πώς μοιάζει ένα αποτελεσματικό αντίσωμα και έχουν βρει παρόμοια αντισώματα σε περισσότερα από ένα άτομα. Αυτό σημαίνει ότι αν ένα εμβόλιο που βρίσκεται σε κλινική ανάπτυξη μπορεί να προκαλέσει την παραγωγή τέτοιων αντισωμάτων, τότε οι ερευνητές θα  ξέρουν ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο για την ανάπτυξη αποτελεσματικού εμβολίου.