Πλέον οι επιστήμονες του UMass Medical School, μπορούν πλέον να εξουδετερώσουν το επιπλέον χρωμόσωμα που είναι υπεύθυνο για την «τρισωμία 21» ή αλλιώς σύνδρομο Down.
Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να σταθεί σαν μία ισχυρή βάση από την οποία θα ξεκινήσουν νέες θεραπείες τόσο για ανακούφιση πνευματικών και αισθητηριακών αναπηριών που προκαλεί το σύνδρομο. Η ανακάλυψη αυτή επίσης ανοίγει νέους ορίζοντες στη «θεραπεία χρωμοσωμάτων» όπου τα φάρμακα μπορούν να σχεδιαστούν ώστε να θεραπεύουν τη γενετική ρίζα παρόμοιων δυσλειτουργιών.
Το σύνδρομο Down (προφέρεται Ντάουν) (ή αλλιώς Τρισωμία 21 ή Τρισωμία G) περιγράφει μια χρωμοσωμική ανωμαλία, που περικλείει ένα σύνολο χαρακτηριστικών, τα οποία υπάρχουν εκ γενετής στους φορείς της γενετικής αυτής βλάβης και αφορούν παρεκκλίσεις στη σωματική διάπλαση, τη νοητική ανάπτυξη και την ψυχοκοινωνική εξέλιξή τους.
Από ορισμένους δεν θεωρείται ασθένεια, δεδομένου ότι τα άτομα με σύνδρομο Down δεν υποφέρουν από αυτό. Η επίπτωση του συνδρόμου διεθνώς είναι 1:700 ως 1:800. Στην Ελλάδα κάποιες μελέτες προσδιορίζουν την αναλογία γεννήσεων παιδιών με σύνδρομο Down σε 1 στις 770 γεννήσεις.
Παράγοντας που επηρεάζει κρίσιμα την αναλογία αυτή αποτελεί η ηλικία της μητέρας, καθ’ ότι στην ηλικία των 20 ετών η συχνότητα κυμαίνεται περίπου στο 1:2000 για να ανέλθει μετά τα 40 σε 1:100 ή λιγότερο. Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα γέννησης παιδιού με σύνδρομο Down αποτελούν η γέννηση προηγούμενου πάσχοντος παιδιού από τους ίδιους γονείς και η περίπτωση ένας γονέας να είναι φορέας του Μεταθετικού συνδρόμου Down.
