Έρευνα: Το imatinib κατά θνησιμότητας ασθενών με σοβαρή covid

Ασθενείς με σοβαρή COVID-19 στους οποίους χορηγήθηκε imatinib (ιματινίμπη) είχαν χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας κατά την παρακολούθηση 90 ημερών. Οι βαρέως πάσχοντες ασθενείς χρειάζονταν μικρότερη διάρκεια επεμβατικού αερισμού και λιγότερο συμπληρωματικό οξυγόνο.

Τα πορίσματα της έρευνας ανακοινώθηκαν στο διεθνές συνέδριο της Αμερικανικής Πνευμονολογικής Εταιρείας 2022, σύμφωνα με το news-medical.net . Η μελέτη διερεύνησε τη ακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα της ιματινίμπης σε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19 στις Κάτω Χώρες στο πλαίσιο της τυχαιοποιημένης, διπλά τυφλής, ελεγχόμενης με εικονικό φάρμακο. Πρόκειται για αναστολέα της κινάσης τυροσίνης, ο  οποίος είναι σήμερα ένα ογκολογικό φάρμακο, καθώς εμποδίζει μια μη φυσιολογική πρωτεΐνη που σηματοδοτεί τα καρκινικά κύτταρα. Το φάρμακο εμποδίζει επίσης τη δυνητικά θανατηφόρα διαρροή των μικρών αιμοφόρων αγγείων στους πνεύμονες υπό φλεγμονώδεις συνθήκες, όπως παρατηρείται συχνά σε σοβαρές λοιμώξεις SARS-CoV-2.

Τα  κλινικά αποτελέσματα προήλθαν από ομάδα 385 ασθενών, οι οποίοι χωρίστηκαν σε ομάδα λήψης ιματινίμπης και σε ομάδα εικονικού φαρμάκου. Την  90^η ημέρα διαπιστώθηκε ότι  18 (9,1%) ασθενείς στην ομάδα imatinib και 31 (16,5%) ασθενείς στην ομάδα εικονικού φαρμάκου είχαν πεθάνει. Το αποτέλεσμα αυτό παρέμεινε σημαντικό μετά την προσαρμογή για τις βασικές ανισορροπίες (φύλο, παχυσαρκία, διαβήτης και καρδιακές παθήσεις). Οι ασθενείς που εισήχθησαν στη ΜΕΘ και έλαβαν θεραπεία με imatinib είχαν διάμεση διάρκεια 84 (54-88) ημέρες χωρίς αναπνευστήρα έναντι 64 (0-85) ημερών σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εικονικό φάρμακο. Η διάμεση διάρκεια του επεμβατικού αερισμού ήταν 7 (3-15) ημέρες στην ομάδα του imatinib και 12 (6-22) ημέρες στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Η διάμεση διάρκεια εισαγωγής στη ΜΕΘ ήταν 9 (5-16) ημέρες στην ομάδα imatinib και 13 (7-21) ημέρες στην ομάδα εικονικού φαρμάκου. Οι ασθενείς με επεμβατικό αερισμό που έλαβαν θεραπεία με imatinib είχαν ευνοϊκότερη πορεία του FiO2 (ένα μέτρο για τη συγκέντρωση του οξυγόνου που εισπνέει ένα άτομο).

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι συμμετέχοντες λάμβαναν επίσης και άλλα φάρμακα για τη θεραπεία του COVID-19. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο φάρμακο ήταν η δεξαμεθαζόνη (72%), ένα κορτικοστεροειδές. Η χρήση αυτών των θεραπειών ήταν παρόμοια μεταξύ των ομάδων ιματινίμπης και εικονικού φαρμάκου.

Σύμφωνα με τον εισηγητή Job R. Schippers, MD-PhD στα Ιατρικά Κέντρα του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ «η ιματινίμπη εξετάστηκε ως θεραπευτική επιλογή όταν έγινε εμφανές ότι οι ασθενείς με σοβαρή COVID-19 είχαν ανωμαλίες στην αξονική τομογραφία που υποδηλώνουν πνευμονικό οίδημα (μια κατάσταση κατά την οποία συσσωρεύεται περίσσεια υγρού στους πνεύμονες και επηρεάζει την πρόσληψη οξυγόνου) ως αποτέλεσμα της διαρροής των αγγείων». Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, εκτός από τα μειωμένα ποσοστά θνησιμότητας στις 90 ημέρες, οι βαρέως πάσχοντες ασθενείς απαιτούσαν μικρότερη διάρκεια επεμβατικού αερισμού και λιγότερο συμπληρωματικό οξυγόνο. Ο κ. Schippers και οι συνεργάτες του πιστεύουν ότι τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι οι ασθενείς ΜΕΘ με COVID-19 επωφελούνται από τη θεραπεία με ιματινίμπη. Εφόσον επιβεβαιωθούν τα ευρήματα , η ιματινίμπη μπορεί να συμβάλει πολύ σημαντικά στη θεραπεία του COVID-19.