Πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα στο πεδίο της συνθετικής βιολογίας, με δυνητικές εφαρμογές στο μέλλον, τις οποίες δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί σήμερα.Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή βιολογικής μηχανικής και επιστήμης των υπολογιστών Τίμοθι Λου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science».Όπως είπε ο Τίμοθι Λου, «μπορεί να αποθηκεύσει κάποιος πληροφορίες για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι δυνατό αυτό το σύστημα αποθήκευσης να υπάρχει σε ένα βακτήριο που ζει στο έντερο κάποιου ή στο περιβάλλον».Είχαν προηγηθεί προσπάθειες από άλλες ερευνητικές ομάδες για την αποθήκευση δεδομένων σε βακτηριδιακά γονιδιώματα, αλλά είχαν αρκετούς περιορισμούς, οι οποίοι περιόριζαν τον όγκο των πληροφοριών που θα ήταν δυνατό να αποθηκευθούν. Η νέα μέθοδος δημιουργεί ένα βιολογικό σύστημα αναλογικής μνήμης, ένα είδος γενετικής ταινίας μαγνητοφώνου που επιτρέπει στους επιστήμονες να γράφουν νέες πληροφορίες πάνω στο βακτηριδιακό DNA.Από τη στιγμή που κάποια πληροφορία εγγραφεί στο DNA, η «μνήμη» αυτή αποθηκεύεται σε αυτό και περνά από γενιά σε γενιά των βακτηρίων, με αποτέλεσμα να διατηρείται σε βάθος χρόνου. Υπάρχει επίσης τρόπος να σβηστεί κατά βούληση κάποια πληροφορία από το DNA. Η μέθοδος βιολογικής «εγγραφής» ονομάζεται SCRIBE (Synthetic Cellular Recorders Integrating Biological Events).Στην ουσία πρόκειται για ένα βιολογικό πρόγραμμα που ξαναγράφει το DNA ενός ζωντανού κυττάρου κάθε φορά που το κύτταρο αντιλαμβάνεται ένα σήμα στο περιβάλλον του, π.χ. την παρουσία μιας χημικής ουσίας ή ένα φως. Από τη στιγμή που η νέα πληροφορία εγγράφεται και ενσωματώνεται στο DNA, παραμένει ενσωματωμένη στο γενετικό υλικό, ακόμη κι αν το κύτταρο πεθάνει.
Το virus.com.gr σας φέρνει καθημερινά τις πιο έγκυρες ειδησεις από τον χώρο της πολιτικής υγείας και φαρμάκου
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ