Εξετάζεται νέα θεραπεία για τον προχωρημένο καρκίνο του μαστού

Ταυτόχρονα σε Ευρώπη και Αμερική εξετάζεται αίτηση της Novartis για την έγκριση του φαρμακευτικού σκευάσματος LEE011 (ριμποσικλίμπη) ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- (ορμονοθετικό, αρνητικό στους υποδοχείς 2 ανθρώπινου επιδερμικού αυξητικού παράγοντα) προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού σε συνδυασμό με λετροζόλη. Η αίτηση βασίστηκε στα αποτελέσματα της μελέτης MONALEESA-2 Φάσης ΙΙΙ (παρουσιάστηκε στο ESMO 2016 και δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα στο New England Journal of Medicine), η οποία έδειξε ότι το LEE011 σε συνδυασμό με λετροζόλη μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου κατά 44% (HR = 0,556, 95% CI: 0,429-0,720, P = 0,00000329) σε σχέση με τη μονοθεραπεία με λετροζόλη, παρατείνοντας σημαντικά την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) σε όλες τις υπο-ομάδες ασθενών.

Ο FDA, μάλιστα, έκανε δεκτή την αξιολόγηση του Φαρμάκου προς έγκριση κατά Προτεραιότητα. Αυτό πρακτικά σημαίνει συντομότερη περίοδο αξιολόγησης συγκριτικά με τη συνήθη διαδικασία που ακολουθεί ο Οργανισμός, γεγονός που σημαίνει ότι το LEE011 σε συνδυασμό με λετροζόλη ενδεχομένως να είναι διαθέσιμο νωρίτερα από το συνηθισμένο στους ασθενείς στις ΗΠΑ. Η Novartis συνεργάζεται, παράλληλα, με τον ΕΜΑ και άλλες Υγειονομικές Αρχές, προκειμένου η συγκεκριμένη θεραπεία να είναι διαθέσιμη το συντομότερο δυνατό σε ασθενείς απ’ όλο τον κόσμο.

«Τα παραπάνω πολύ σημαντικά γεγονότα, σε συνδυασμό με τον χαρακτηρισμό του ως Καινοτόμου Θεραπείας από τον FDA τον Αύγουστο 2016, υπογραμμίζουν την ανάγκη νέων επιλογών θεραπείας για γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού», αναφέρει ο Bruno Strigini, Διευθύνων Σύμβουλος της Novartis Oncology.

Με βάση τον χαρακτηρισμό της Αξιολόγησης κατά Προτεραιότητα από τον FDA, η υπηρεσία οφείλει να αποφανθεί σχετικά με την αίτηση εντός 6 μηνών από την ημερομηνία κατάθεσής της αντί εντός 10 μηνών που είναι η συνήθης περίοδος αξιολόγησης. Ο FDA χορηγεί Αξιολόγηση κατά Προτεραιότητα σε αιτήσεις νέων υποψήφιων φαρμάκων που θεραπεύουν σοβαρές παθήσεις, όπως ο προχωρημένος καρκίνος του μαστού για τον οποίο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θεραπεία, και που, εάν εγκριθούν, θα παρέχουν σημαντική βελτίωση στην ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Σχετικά με το LEE011 (ριμποσικλίμπη)

Το LEE011 (ριμποσικλίμπη) είναι ένας επιλεκτικός αναστολέας της κυκλινο-εξαρτώμενης κινάσης, μιας κατηγορίας φαρμάκων που βοηθάει στην επιβράδυνση της εξέλιξης του καρκίνου, αναστέλλοντας δύο πρωτεΐνες που ονομάζονται κυκλινο-εξαρτώμενη κινάση 4 και 6 (CDK4/6). Οι πρωτεΐνες αυτές, όταν υπερ-ενεργοποιούνται σε ένα κύτταρο, μπορούν να επιτρέψουν στα καρκινικά κύτταρα να αναπτυχθούν και να διαιρεθούν πολύ γρήγορα. Η στόχευση της CDK4/6 με βελτιωμένη ακρίβεια μπορεί να συμβάλει στη μη ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Μέχρι στιγμής, το LEE011 δεν έχει λάβει έγκριση για κάποια ένδειξη σε καμία αγορά. Το LEE011 αναπτύχθηκε από τα Ινστιτούτα Βιοϊατρικής Έρευνας της Novartis (Novartis Institutes for BioMedical Research – NIBR), στα πλαίσια της έρευνας σε συνεργασία με την Astex Pharmaceuticals.

Σχετικά με το Πρόγραμμα Κλινικών Δοκιμών MONALEESA

Η Novartis συνεχίζει την αξιολόγηση του LEE011 μέσω του σημαντικού προγράμματος κλινικών δοκιμών MONALEESA (Mammary ONcology Assessment of LEE011’s Efficacy and Safety), που περιλαμβάνει τις δοκιμές MONALEESA-2, MONALEESA-3, και MONALEESA-7.  Οι δοκιμές αυτές αξιολογούν το LEE011 μέσα από πολλαπλούς συνδυασμούς ενδοκρινικής θεραπείας σε ένα ευρύ φάσμα ασθενών που περιλαμβάνει άντρες και προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Η MONALEESA-2 είναι μια τυχαιοποιημένη μελέτη Φάσης III, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo), πολυκεντρική με παγκόσμια εγγραφή, που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας του LEE011 σε συνδυασμό με λετροζόλη έναντι της μονοθεραπείας με λετροζόλη για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού που δεν έχουν λάβει προηγουμένως θεραπεία για τον προχωρημένο καρκίνο του μαστού από τον οποίο πάσχουν.

Η δοκιμή κατένειμε τυχαία 668 ασθενείς σε αναλογία 1:1, χωρίζοντάς τους σε κατηγορίες με βάση την παρουσία μεταστάσεων στο ήπαρ και/ή τους πνεύμονες σε 223 σημεία κλινικών δοκιμών παγκοσμίως. Οι ασθενείς έλαβαν LEE011 600 mg/ημερησίως (λήψη φαρμάκου για τρεις εβδομάδες και στη συνέχεια διακοπή για μία εβδομάδα), ή εικονικό φάρμακο (placebo), σε συνδυασμό με λετροζόλη 2,5 mg/ημερησίως.

Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της δοκιμής ήταν το PFS1. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν τα εξής: συνολική επιβίωση, συνολικό βαθμό ανταπόκρισης, ποσοστό κλινικού οφέλους, ποιότητα ζωής σε σχέση με την υγεία, ασφάλεια και ανεκτικότητα.

Η δοκιμή MONALEESA-3 αξιολογεί το LEE011 σε συνδυασμό με τη φουλβεστράντη έναντι της μονοθεραπείας με φουλβεστράντη σε άνδρες και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού που δεν έχουν λάβει προηγουμένως καμία ή που έχουν λάβει έως μία το πολύ ενδοκρινική θεραπεία.

Η δοκιμή MONALEESA-7 εξετάζει το LEE011 σε συνδυασμό με ενδοκρινική θεραπεία και γκοσερελίνη έναντι ενδοκρινικής θεραπείας και γκοσερελίνης μόνο σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού που δεν έχουν λάβει προηγουμένως ενδοκρινική θεραπεία. Τόσο η MONALEESA-3 όσο και η MONALEESA-7, πραγματοποιούνται με πλήρη ένταξη των ασθενών.

Σχετικά με τον Προχωρημένο Καρκίνο του Μαστού

Έως 1/3 των ασθενών με καρκίνο του μαστού σε αρχικό στάδιο θα αναπτύξουν στη συνέχεια μεταστάσεις. Ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού είναι η πιο σοβαρή μορφή της ασθένειας και σημειώνεται όταν ο καρκίνος έχει επεκταθεί σε άλλα μέρη του σώματος, όπως ο εγκέφαλος, τα οστά ή το ήπαρ.

Ο προχωρημένος καρκίνος του μαστού περιλαμβάνει τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού (στάδιο 4) και τον τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού (στάδιο 3). Τα ποσοστά επιβίωσης για γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο του μαστού είναι χαμηλότερα από τα ποσοστά γυναικών που πάσχουν από καρκίνο του μαστού χαμηλότερου ωστόσο σταδίου. Το 5-ετές σχετικό ποσοστό επιβίωσης για καρκίνο του μαστού σταδίου 3 είναι περίπου 72%, ενώ ο μεταστατικός (στάδιο 4) καρκίνος του μαστού έχει 5-ετές σχετικό ποσοστό επιβίωσης περίπου 22%.