Φάρμακο αυξάνει σημαντικά το προσδόκιμο επιβίωσης σε ασθενείς με καρκίνο πνεύμονα

Νέα αποτελέσματα από το εκτενές πρόγραμμα κλινικών ερευνών του atezolizumab για διαφορετικούς τύπους καρκίνου του πνεύμονα, ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ετήσιας συνάντησης της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).

Από τη νόσο χάνονται κάθε χρόνο 1,59 εκατ. ζωές σε όλο τον κόσμο, γεγονός που την καθιστά κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Τα νέα ερευνητικά αποτελέσματα τριών μελετών φάσης III για την αξιολόγηση του προαναφερόμενου μονοκλωνικού αντισώματος, ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, καταδεικνύουν σημαντικά οφέλη για τους ασθενείς με συγκεκριμένους μεταστατικούς τύπους καρκίνου του πνεύμονα.

Σύμφωνα με τη μελέτη φάσης III IMpower150, που δημοσιεύτηκε και στο New England Journal of Medicine, η θεραπεία με atezolizumab σε συνδυασμό με bevacizumab και χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη) είχε ως αποτέλεσμα οι ασθενείς, με μεταστατικό, μη πλακώδη, μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) που δεν είχαν υποβληθεί σε χημειοθεραπεία για τη μεταστατική τους νόσο, να ζήσουν σημαντικά περισσότερο (διάμεση συνολική επιβίωση 19,2 έναντι 14,7 μήνες, p=0,016) σε σύγκριση με τη θεραπεία με bevacizumab σε συνδυασμό με καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη. Παρατηρήθηκε πλεονέκτημα στη συνολική επιβίωση σε όλες τις προκαθορισμένες και επιλεγμένες με βιοδείκτες υποομάδες που αναλύθηκαν, στις οποίες περιλαμβάνονταν άτομα με μεταλλάξεις EGFR και ALK, οι οποίοι είχαν λάβει κατάλληλη στοχευμένη θεραπεία, αλλά και ομάδες με διαφορετικά επίπεδα έκφρασης PD-L1 ή με αρνητική έκφραση PD-L1. Άτομα με μεταστάσεις στο ήπαρ, στα οποία χορηγήθηκε η θεραπεία συνδυασμού με atezolizumab και bevacizumab, επίσης, επέδειξαν πλεονέκτημα επιβίωσης.

Στο πλαίσιο του συνέδριου ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα από τη μελέτη φάσης III IMpower131, που έδειξαν ότι το atezolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη συνδεδεμένη με λευκωματίνη, [nab-πακλιταξέλη]) μείωσε τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου ή θανάτου κατά 29% σε σύγκριση μόνο με χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και nab-πακλιταξέλη) στη θεραπεία πρώτης γραμμής ασθενών με προχωρημένο πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (p=0,0001). Τα ποσοστά της επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ή θανάτου στους 12 μήνες διπλασιάστηκαν στους ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε ο συνδυασμός με atezolizumab σε σχέση με τους ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν μόνο σε χημειοθεραπεία (24,7% έναντι 12%). Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντικό όφελος συνολικής επιβίωσης κατά την ενδιάμεση αυτή ανάλυση ενώ η μελέτη συνεχίζεται όπως έχει προγραμματισθεί.

Πρόσφατα, επίσης, ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ IMpower130, σύμφωνα με τα οποία ασθενείς, με μεταστατικό μη πλακώδη, μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ), που έλαβαν θεραπεία στην πρώτη γραμμή με atezolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη συνδεδεμένη με λευκωματίνη (nab-πακλιταξέλη)) έζησαν σημαντικά περισσότερο σε σύγκριση μόνο με χημειοθεραπεία. Επιπλέον, ο συνδυασμός με το atezolizumab μείωσε τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου ή θανάτου σε σύγκριση μόνο με τη χημειοθεραπεία.

Και στις τρεις προαναφερθείσες μελέτες το προφίλ ασφαλείας της θεραπείας με atezolizumab, μόνο του ή σε συνδυαστικό σχήμα, ήταν συνεπές με τα προφίλ ασφαλείας των φαρμάκων μεμονωμένα και κανένα νέο σήμα ασφαλείας δεν αναγνωρίστηκε με τους συνδυασμούς. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν η αλωπεκία, η περιφερική νευροπάθεια, η ναυτία, η κόπωση, η ανορεξία και η διάρροια.

Επισημαίνεται ότι το atezolizumab έχει ήδη λάβει έγκριση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και σε περισσότερες από 70 χώρες ως δεύτερης γραμμής θεραπεία, για ασθενείς με ΜΜΚΠ (ανεξαρτήτως PD-L1 status) στους οποίους είχε χορηγηθεί θεραπεία για τη μεταστατική τους νόσο στο παρελθόν και για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα μετά από προηγούμενη χημειοθεραπεία που περιέχει πλατίνη ή για ασθενείς που θεωρούνται ακατάλληλοι για σισπλατίνη.