Φαρμακοποιοί: Τώρα ξεκινά η ουσιαστική διαπραγμάτευση

Τίποτα δεν έχει τελειώσει για τους φαρμακοποιούς, οι οποίοι αφού βρέθηκαν αντιμέτωποι με την περαιτέρω απελευθέρωση του επαγγέλματός τους έπειτα από την ψήφιση και του 3ου μνημονίου, ανασυντάσσουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να υπερασπιστούν ότι απέμεινε από τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.

Έχοντας χάσει τη «μάχη» για τα ΜΗΣΥΦΑ, για το ωράριο λειτουργίας, καθώς και για μία σειρά νόμους της προηγούμενης κυβέρνησης (πειθαρχικά, εμβαδόν φαρμακοπωλείου, συστεγάσεις με άλλες επιχειρήσεις κ.λπ.), η ηγεσία του κλάδου συγκεντρώνει τις δυνάμεις της πλέον για να δώσει μία ακόμη «μάχη» για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, καθώς οι εκπρόσωποι των δανειστών και ιδιαίτερα το ΔΝΤ πιέζουν για την εισαγωγή κεφαλαίων στον κλάδο, με επιχείρημα το «άνοιγμα» του επαγγέλματος και την προσέλκυση επενδύσεων.

Το θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού συλλόγου την Τετάρτη, το οποίο αποφάσισε να προσβάλλει νομικά οποιαδήποτε λύση θα «ανοίγει το δρόμο» σε μη φαρμακοποιούς να κατέχουν το πλειοψηφικό πακέτο του φαρμακείου. Το βασικό επιχείρημα του κλάδου εδράζεται σε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία απαγορεύει την ιδιοκτησία φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς. Ωστόσο, η συζήτηση για ένα πιο «σύγχρονο» μοντέλο λειτουργίας των φαρμακείων έχει ανοίξει για τα καλά πια και μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο ο ΠΦΣ αντιπροτάσσει το λεγόμενο «γερμανικό μοντέλο», στο οποίο το 51% του φαρμακείου βρίσκεται στα «χέρια» φαρμακοποιών.

Μόνο το 3% των φαρμακείων στην ΕΕ είναι σε αλυσίδες

Σύμφωνα με τον ΠΦΣ, επί συνόλου 150.000 φαρμακείων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μόνο τα 4.500 ανήκουν σε αλυσίδες. Σε επίπεδο Ευρωζώνης, αντίστοιχα, αναφέρεται πως τα φαρμακεία λειτουργούν υπό φαρμακοποιούς ή συνεταιρισμούς φαρμακοποιών σε 12 χώρες.

Ειδικότερα, αποκλειστικό δικαίωμα να κατέχουν φαρμακείο έχουν οι φαρμακοποιοί ή συνεταιρισμοί τους σε Αυστρία, Κύπρο, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Σλοβενία, Ισπανία, Γερμανία. Στην τελευταία, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το ΑΠΕ, κάθε φαρμακοποιός μπορεί να κατέχει επιπλέον δύο «παραρτήματα» του κεντρικού φαρμακείου του, υπό την προϋπόθεση ότι βρίσκονται στον ίδιο δήμο.

Σε χώρες όπως Αγγλία, Κροατία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Μάλτα, Ολλανδία Πολωνία, Πορτογαλία, αυτό που ισχύει είναι ότι οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να έχει φαρμακείο, αλλά στη διεύθυνση θα πρέπει να συμμετέχει φαρμακοποιός – ως διευθυντής ή έστω μέλος. Σε Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Νορβηγία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Εσθονία (όπου το 80% των φαρμακείων ανήκει σε δύο μεγάλες αλυσίδες), οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να κατέχει φαρμακείο, ενώ υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις σε ορισμένες χώρες για φαρμακευτικές εταιρείες και γιατρούς, αναφέρει επιπρόσθετα το άρθρο του ΑΠΕ.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το «ιδιοκτησιακό»

Το 2009, το Δικαστήριο της ΕΕ με απόφαση περί ιδιοκτησίας-διαχείρισης Φαρμακείων Κρατών-Μελών Ε.Ε. (υποθέσεις Γερμανίας και Ιταλίας), αποφάνθηκε ότι η απαγόρευση μεν που επιβάλλεται σε μη φαρμακοποιούς – να διατηρούν και να εκμεταλλεύονται φαρμακείο ή να αποκτούν μερίδια συμμετοχής σε εταιρίες εκμεταλλεύσεως φαρμακείων – συνιστά περιορισμό στην ελευθερία εγκαταστάσεως και στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων. Ο περιορισμός αυτός, ωστόσο, δύναται να δικαιολογηθεί από τον σκοπό που συνίσταται στην εγγύηση του ασφαλούς και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμού του πληθυσμού με φάρμακα.

Έτσι, σύμφωνα με την απόφαση, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν η διανομή των φαρμάκων να γίνεται από φαρμακοποιούς που απολαμβάνουν πραγματικής επαγγελματικής ανεξαρτησίας και ένα κράτος μέλος μπορεί στο πλαίσιο του περιθωρίου ευθύνης που διαθέτει, να θεωρήσει ότι η εκμετάλλευση φαρμακείου από μη φαρμακοποιό ενδέχεται να αντιπροσωπεύει έναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και ειδικότερα για την ασφάλεια και την ποιότητα της λιανικής διανομής φαρμάκων. Επίσης, σύμφωνα με την απόφαση, η εξάρτηση των φαρμακοποιών ως μισθωτών από τον έχοντα την εκμετάλλευση του φαρμακείου θα περιόριζε τη δυνατότητα τους να αντιταχθουν στις οδηγίες του έχοντος την εκμετάλλευση (ΑΠΕ 20/8/2015).

ΠΦΣ: Η διαπραγμάτευση έχει όρια

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το ΔΣ του ΠΦΣ, αναφέρει ότι μπροστά στο αιφνιδιαστικό ενδεχόμενο να ψηφισθεί η περαιτέρω απελευθέρωση του επαγγέλματος, ο Σύλλογος στις 13 Αυγούστου προσπάθησε με την παρέμβασή του στη Βουλή είτε να γίνει αποδεκτή η πρόταση για το γερμανικό μοντέλο είτε να περάσει μια γενική ρύθμιση που θα εξασφάλιζε χρόνο για διαπραγμάτευση.

Μετά την επικράτηση του δεύτερου σεναρίου, η ηγεσία του κλάδου προσβλέπει όπως λέει χαρακτηριστικά στη δυνατότητα των φαρμακοποιών για αυτορρύθμιση, εκτιμώντας πως η ουσιαστική διαπραγμάτευση εντός κι εκτός Ελλάδας ξεκινάει απ’ εδώ και στο εξής. Κάνει ωστόσο σαφές ότι και η διαπραγμάτευση έχει όρια, που αν ξεπεραστούν δημιουργώντας αδιέξοδο, το λόγο θα τον έχει η γενική συνέλευση του κλάδου και οι κινητοποιήσεις.

Λουράντος: Κερδίσαμε χρόνο… μέχρι την επόμενη μάχη

Μήνυμα ενότητας απέναντι στον κλάδο απευθύνει, στο μεταξύ, ο Πρόεδρος του ΠΦΣ Κωνσταντίνος Λουράντος μέσω του προφίλ του στο facebook, τονίζοντας ότι αν και ο κλάδος ηττήθηκε κατά το παρελθόν σε μια σειρά μέτωπα, θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την πρόσφατη νίκη του, καθώς η έκβαση του πολέμου εκκρεμεί.

«Η παρουσία μου στη Βουλή των Ελλήνων στην προχθεσινή ολονύχτια συνεδρίασή της, μου έδωσε την ευκαιρία μεταξύ άλλων να διαπιστώσω ότι ο κλάδος και υπολογίσημος είναι και έχει την δύναμη να υπερασπιστεί το δίκιο του που πηγάζει από την προσφορά του στην κοινωνία και τις αξίες που διατηρεί από το παρελθόν. Αρκεί να είναι ενωμένος και να μην υποδαυλίζεται… κυρίως από εσωτερικούς εγωισμούς και προσωπικές επιδιώξεις…» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κ. Λουράντος.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο των φαρμακοποιών, ο κλάδος προς το παρόν και μέχρι την επόμενη «μάχη» κέρδισε τα εξής:

• να υφίσταται η έννοια του φαρμακείου ως υγειονομική μονάδα και όχι ως καθαρά εμπορική επιχείρηση,
• να απαιτείται το πτυχίο μας και η άδειά μας ως απαραίτητη προϋπόθεση ίδρυσης φαρμακείου,
• να κρατήσουμε την επιστημοσύνη μας ως ανεξάρτητοι λειτουργοί υγείας και να αποτρέψουμε την υπαλληλοποίησή μας στα μεγάλα καρτέλ που ετοιμάζονται,
• να αντιμετωπίσουμε τα γνωστά αλλότρια και κυρίως εσωτερικά συμφέροντα που εξυπηρετούνται από την εκάστοτε Κυβέρνηση, προσκολλημένα μονίμως σε επιλεγμένους υπουργούς,
• να αναδείξουμε την αναγκαιότητά μας σε μία κοινωνία που καταρρέει όχι μόνο οικονομικά αλλά και ηθικά μέσα στα ψεύδη στην υποκρισία στον κανιβαλισμό και στην παραπληροφόρηση.

«Χρόνο λοιπόν κερδίσαμε και είμαστε υποχρεωμένοι να τον εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας, λειτουργώντας με κριτήρια της σημερινής κοινωνίας και όχι προσκολλημένοι σε παλιές και ξεπερασμένες αντιλήψεις.

Είναι ευκαιρία για εμάς να βρεθούμε όλοι μαζί το λίγο χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τις υπουργικές αποφάσεις των συναρμοδίων υπουργών που αφορούν το ιδιοκτησιακό, και να επανατοποθετήσουμε τον κλάδο σε νέα βάση που θα ικανοποιεί το μέλλον μας και θα διασφαλίζει την βιωσιμότητά του» καταλήγει ο Κ. Λουράντος.