Φαρμακοβιομηχανία στον Τσίπρα: Ο κλάδος οδηγείται σε εξόντωση

Τον κώδωνα του κινδύνου για την ανεξέλεγκτη πορεία των επιβαρύνσεων στο φαρμακευτικό κλάδο κρούουν ΣΦΕΕ, ΠΕΦ και PhRMA σε επιστολή τους στον Πρωθυπουργό, προειδοποιώντας πως το 2019 προμηνύεται καταστροφικό με οδυνηρές συνέπειες για ασθενείς και εργαζόμενους.

Με τα μελανότερα χρώματα περιγράφουν την κατάσταση στην οποία καλούνται να λειτουργήσουν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις, οι φορείς εκπροσώπησης τους. Ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος, η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας και Pharma Innovation Forum με επιστολή τους στον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς Οικονομικών, Υγείας και Εργασίας, σημειώνουν πως το ήδη  δυσβάσταχτο  clawback  του  2018  βαίνει  ανεξέλεγκτο  ήδη  από  το  πρώτο τετράμηνο του 2019. Η κατάσταση επιδεινώνεται από τις επικείμενες αλλαγές στην αποζημίωση, την αυξανόμενη φαρμακευτική δαπάνη των ανασφάλιστων, αλλά και την αναδρομική επιβολή ανείσπρακτου rebate.

Οι 3 «πληγές»

ΣΦΕΕ, ΠΕΦ και PIF  απαριθμούν τα βασικότερα επιπρόσθετα «αγκάθια», που σε συνδυασμό με ήδη αυξημένα clawback και rebate «γονατίζουν» τις φαρμακευτικές εταιρείες. Συγκεκριμένα:

1. «Το  υπουργείο  Υγείας  μετά  την  νομοθέτηση  του  νέου  συστήματος  τιμολόγησης προτίθεται  να  προχωρήσει  στην  εφαρμογής  ενός  νέου  μοντέλου  ασφαλιστικής αποζημίωσης. Παρά το γεγονός ότι οι επιπτώσεις του νέου συστήματος στη δαπάνη δεν  έχουν  επακριβώς  υπολογιστεί,  σύμφωνα  με  πρόχειρους  υπολογισμούς  η επιβάρυνση θα είναι σημαντική γύρω στα €100 εκατ. σε ετήσια βάση. Την ίδια στιγμή, οι μέχρι τώρα εκτιμήσεις του α΄ τριμήνου 2019 υποδεικνύουν μια σημαντική  αύξηση  στο  εξωνοσοκομειακό  (+~15%  σε  σχέση  με  την  ίδια  περίοδο πέρυσι) αλλά και στο νοσοκομειακό clawback σε σχέση με τα αποτελέσματα του 2018. Πρόσφατα δε, στη Βουλή αναφέρθηκε δαπάνη φαρμάκου ανασφαλίστων €93 εκατ. για το α΄ τετράμηνο 2019. Αυτό σημαίνει  περίπου €300 εκατ. φέτος (από €240 εκατ. το 2018). Με βάση τα παραπάνω, εκτιμάται ότι οι επιβαρύνσεις στην φαρμακοβιομηχανία για το 2019 θα ξεπεράσουν τα €1,8 δις (!!!), ποσό απίστευτο, εκτός οικονομικής λογικής και πάνω από πέντε φορές υψηλότερο σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. Κανένα νέο  φάρμακο  δεν  έχει  εισαχθεί  εδώ  και  ένα  χρόνο  στη  χώρα  μας  ως απόρροια  των  καθυστερήσεων  στις  διαδικασίες  HTA-διαπραγμάτευσης,  των ανεξέλεγκτων  επιβαρύνσεων,  της  έλλειψης  προβλεψιμότητας  και  της  αδυναμίας πλήρους εφαρμογής των ψηφισμένων μεταρρυθμίσεων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι  Έλληνες  ασθενείς  να  στερούνται  πρόσβασης  σε  νέες  καινοτόμες  θεραπείες,  σε αντίθεση  με  τους  Ευρωπαίους  συμπολίτες  μας.  Επιπρόσθετα,  η  καθυστέρηση  της ένταξης  των  γενοσήμων  σε  καθεστώς  αποζημίωσης  έχει  σαν  αποτέλεσμα  οι  μεν ασθενείς  να  στερούνται  τη  πρόσβαση  σε  οικονομικότερες  θεραπείες  και  το  δε σύστημα να απεμπολεί τη δυνατότητα παραγωγής πολύτιμων εξοικονομήσεων.
3. Τελευταία έκπληξη αποτελεί η απαίτηση της εξόφλησης εκκρεμών rebates για τα έτη 2006-2008, ύψους  €200  εκατ.  Τονίζουμε  ότι  στην  πράξη  δεν υπάρχει  καμία εκκρεμότητα : τα ποσά επιστροφών υπέρ του ΟΠΑΔ και άλλων ταμείων για τα έτη 2006, 2007 και 2008 δεν οφείλονται, διότι ακυρώθηκαν με σειρά 24 αποφάσεων του ΣτΕ. Εν συνεχεία, ο νόμος καταργήθηκε, αντικαταστάθηκε με νέο το 2008, ο οποίος και  πάλι  καταργήθηκε  οριστικά  το  2011.  Δεν  είναι  δυνατόν  σε  μια  ευνομούμενη, δημοκρατική,  ευρωπαϊκή  χώρα,  να  ανακαλύπτονται  δήθεν  οφειλές  των επιχειρήσεων και να επιβάλλονται αναδρομικά 13 χρόνια μετά. Έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο στα επιχειρηματικά χρονικά;

Πρέπει ακόμη να τονιστεί ότι τα ποσά αυτά έχουν πληρωθεί πολλαπλώς:

• μέσω του κουρέματος, στο πλαίσιο του PSI, των κρατικών ομολόγων με τα οποία πληρώθηκαν  υποχρεωτικά  οι  εταιρείες  για  χρέη  των  νοσοκομείων  από  την προμήθεια φαρμάκων
• μέσω του τέλους εισόδου στην θετική λίστα 4% που εφαρμόστηκε από το 2011
• μέσω τεράστιων δυσβάστακτων  μειώσεων  τιμών  κυρίως  των  παλαιότερωνφαρμάκωνμέσω των υπέρογκων rebate και clawback. Σημειώνεται ότι ο μέσος όρος των εν λόγω επιβαρύνσεων στην Ευρώπη δεν ξεπερνά το 8%, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στη χώρα μας το 2019 αναμένεται να ξεπεράσει το 35%!».

Στις επιβαρύνσεις του 2018 που έφθασαν το 1,4 δισ. ευρώ θα προστεθούν, λοιπόν, τουλάχιστον άλλα 350 εκατ. ευρώ το τρέχον έτος, αγγίζοντας το 1,8 δισ. ευρώ! «Δυστυχώς  ο  Φαρμακευτικός  κλάδος  παραμένει  πάντα  ο  εύκολος  στόχος», αναφέρουν.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΦΕΕ-ΠΕΦ-PhRMA_13.05.2019

Επιπτώσεις

Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, απουσιάζει πλήρως και η αναπτυξιακή προοπτική, αποτρέποντας τις επενδύσεις. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του κλάδου, τυχόν εφαρμογή των παραπάνω «θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια:

• στην εξόντωση αρκετών και την αποδυνάμωση όλων των εταιρειών του κλάδου,
• στην αποτροπή της εισόδου νέων φαρμάκων στη χώρα που τόσο τα έχουν ανάγκηοι ασθενείς,
• στην απόσυρση ΑΜΕΣΑ μιας σειράς καθιερωμένων φαρμακευτικών θεραπειών στη χώρα που θα μπορούσαν να αγγίξουν και τους 1.000 κωδικούς ΕΟΦ,
• στην σημαντική αποεπένδυση στον κλάδο με την αποδυνάμωση κάθε προσπάθεια προσέλκυσης κλινικών μελετών και την υπονόμευση στην πράξη, κάθε επενδυτικής προσπάθειας από ελληνικές και πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες,
• στην απώλεια έως και 2.500 θέσεων εργασίας στον κλάδο του φαρμάκου».

Αξιώσεις

Οι τρεις φορείς καλούν των Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς να αναλογιστούν το δυναμικό και την προσφορά του κλάδου στη

Δημόσια Υγεία και στην Εθνική Οικονομία, ενώ ζητούν άμεσα τον εξορθολογισμό της χρηματοδότησης της δαπάνης για το φάρμακο, «δεδομένου ότι η φαρμακευτική κάλυψη του πληθυσμού δεν μπορεί να γίνεται μόνο με τις πλάτες της φαρμακοβιομηχανίας».

«Ζητούμε τον καθορισμό ανώτατου ορίου στο clawback προκειμένου να διασφαλιστεί η ελάχιστη επιχειρηματική προβλεψιμότητα και φαρμακοβιομηχανία να επιβαρύνεται με ότι της αναλογεί. Ζητούμε όπως καθοριστεί το συντομότερο δυνατό μια συνάντηση σε ανώτατο επίπεδο, ώστε  να  συζητηθεί  ένα  ρεαλιστικό,  κοινά  αποδεκτό  πλαίσιο  εθνικής  φαρμακευτικής πολιτικής που εκτός από την Προστασία της Δημόσιας Υγείας και τη συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης, θα διασφαλίζει επιτέλους εύλογη προβλεψιμότητα στο χώρο του φαρμάκου αποτρέποντας την εξόντωση των εταιριών του Κλάδου», καταλήγουν.