Ενδεικτική του δαιδαλώδους γραφειοκρατικού πλαισίου που σχετίζεται με την φαρμακευτική πολιτική αποτελεί η φορολογική αντιμετώπιση rebate και clawback.

Παρότι και τα δύο έχουν χαρακτηριστεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ως υποχρεωτικές εκπτώσεις, που χορηγούνται από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις για τις πωλήσεις των προϊόντων τους σε ΕΟΠΥΥ και Δημόσια Νοσοκομεία, σε ό,τι αφορά την έμμεση φορολογία αντιμετωπίζονται διαφορετικά.

Ειδικότερα, όπως εξήγησε η Νικολέττα Μερκούρη, Senior Manager στο Φορολογικό Τμήμα της ΕΥ Ελλάδος, σε παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 5ου Athens Law Forum on Taxation, «η Φορολογική Διοίκηση, ωστόσο, συνεχίζει, μέχρι και σήμερα, να αντιμετωπίζει τα rebates ως ‘εισφορά’ των φαρμακευτικών επιχειρήσεων υπέρ των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.)».

Θυμίζουμε ότι το ενοποιημένο rebate τέθηκε σε ισχύ από την 1^η Ιανουαρίου 2017 και προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό των συνολικών πωλήσεων του εκάστοτε φαρμακευτικού προϊόντος σε όλες του τις μορφές – στη βάση της τιμής παραγώγου και εισαγωγέα – με ένα ποσοστό, που υπολογίζεται υπολογίζεται βάσει του «πολυώνυμου Μπερσίμη».

Ο  μηχανισμός αυτόματης επιστροφής, το clawback, εισήχθη ως μέτρο προσωρινής ισχύος από το έτος 2012 και ήδη έχει παραταθεί έως και το 2022.

«Πρόκειται για μία επιπρόσθετη έκπτωση, πέραν του συστήματος rebate, που αποσκοπεί στη συγκράτηση της ετήσιας φαρμακευτικής δαπάνης εντός των ορίων του εκάστοτε προϋπολογισμού των Φ.Κ.Α.», ανέφερε η κα Μερκούρη.  Σε αντίθεση με το rebate, το clawback  έχει κριθεί από το ΣτΕ αλλά και αντιμετωπίζεται από τη φορολογική διοίκηση, ως υποχρεωτική έκπτωση, για την οποία οι φαρμακευτικές εταιρείες / Κ.Α.Κ. εκδίδουν πιστωτικό τιμολόγιο προς τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ως εκ τούτου μειώνεται η φορολογητέα βάση για σκοπούς Φ.Π.Α.

«Θα πρέπει πλέον να προβλεφθεί η μείωση της φορολογητέας βάσης για σκοπούς Φ.Π.Α. στο Ενοποιημένο Rebate προς τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και τα Νοσοκομεία του Δημοσίου, όπως ισχύει για το claw-back», κατέληξε η κ. Μερκούρη.