Φτωχά παιδικά χρόνια «δείχνουν» τα συχνά κρυολογήματα

Σύμφωνα με τους ερευνητές του πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον, συγκρίνοντας την υγεία ομάδας εθελοντών 18 έως 55 ετών σε σχέση με το κατά πόσο οι γονείς τους είχαν δικό τους σπίτι ή νοίκιαζαν (ένα κριτήριο για το επίπεδο του οικογενειακού εισοδήματος), όταν οι εθελοντές ήταν 1 έως 18 ετών.
Όπως δημοσιεύει το περιοδικό «Brain, Behavior and Immunity», για κάθε παραπάνω χρόνο που οι γονείς των παιδιών δεν είχαν ιδιόκτητο σπίτι, αυξάνονταν κατά 9% η πιθανότητα τους ως ενήλικας να αρρωτήσει από τον ιό του κοινού κρυολογήματος και αφετέρου ήταν μειωμένο κατά 5% το μήκος των τελομερών. Τα τελομερή είναι οι προστατευτικές πρωτεΐνες στις άκρες των χρωμοσωμάτων, που μειώνονται σταδιακά καθώς ο άνθρωπος μεγαλώνει. Όσο ταχύτερα συρρικνώνονται, τόσο ο οργανισμός έχει μικρότερες άμυνες απέναντι στις λοιμώδεις και άλλες νόσους, ενώ υποκύπτει ευκολότερα σε χρόνιες ασθένειες, όπως ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Η νέα έρευνα δείχνει ότι το χαμηλό οικογενειακό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο έχει σαφή βιολογική επίδραση, καθώς σχετίζεται τόσο με την μείωση των τελομερών, όσο και με την μεγαλύτερη συχνότητα κρυολογημάτων.
«Το περιβάλλον της παιδικής ηλικίας μπορεί να επηρεάσει την υγεία των ενηλίκων. Βρήκαμε στοιχεία υπέρ μιας βιολογικής εξήγησης για τη σημασία που έχουν οι παιδικές εμπειρίες, πράγμα που εξηγεί γιατί όσοι ανατράφηκαν από γονείς με σχετικά χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να ασθενήσουν ως ενήλικες», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής ψυχολογίας Σέλντον Κοέν.